وحشت های شبانه در کودکان از کابوس های شبانه متمایز می شوند. کابوس های شبانه شایع تر هستند. وحشت های شبانه علائمی مانند گریه شدید و ترسیدن کودک در طول خواب دارد که ممکن است تکرار شود و خواب کودک را مختل کند. علامت شاخص آن ها، دشوار بودن بیدار کردن فرد در طول وحشت های شبانه است.این اختلال معمولاً در کودکان ۳ تا ۱۲ ساله دیده می شود.
تخمین زده می شود۱ تا ۶ درصد کودکان وحشت شبانه را تجربه می کنند. این اختلال معمولاً در سنین بلوغ از بین می رود.
علل وحشت شبانه ممکن است موارد زیر باشد:
علاوه بر دوره های تکرارشونده و مکرر گریه شدید و ترسیدن ، همراه با دشوار بودن بیدار کردن کودک، کودکان با این اختلال ممکن است علائم زیر را داشته باشند:
برخلاف کابوس های شبانه ،کودک قادر به یادآوری چیزی که در خواب دیده نیست و معمولاً بعد از بیدار شدن گیج هستند و رویاهایشان را فراموش کرده اند.
در اغلب موارد یک مرحله وحشت شبانه ۹۰ دقیقه بعد از فرو رفتن به خواب شروع می شود. کودک بلند می شود و گریه می کند و جیغ می زند. در حالی که بیدار به نظر می رسد ولی گیج و سردرگم است و به تحریکات پاسخ نمی دهد. کودک از حضور والدینش ناآگاه است و معمولاً صحبت نمی کند. ممکن است کودک روی تخت ضربه بزند و آرام کردن او توسط پدر و مادرش بی فایده باشد.
اکثر مراحل چند دقیقه بیش تر طول نمی کشد اما ممکن است ۳۰ دقیقه طول بکشد تا کودک آرام شودو به خواب طبیعی اش برگردد چون کودک خواب خوبی نداشته ، روز بعد خسته و خواب آلود به نظر می رسدو ممکن است قدرت تمرکز و هوشیاری اش کاهش یابد.اگر نگران هستید با پزشک فرزندتان صحبت کنید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com