هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد اختلالات خواب یکی از علت های اختلالات روانی هستند ؛ اما اختلالات روانی و خواب با هم در تعامل نزدیکی هستند مثل اسکیزوفرنی یا افسردگی که روی خواب فرد تاثیر زیادی می گذارند . مشکلات روانی باعث ایجاد بی خوابی می شوند ، ناتوانی فرد برای خوابیدن . علاوه بر بی خوابی ، بیماران مبتلا به اختلالات روانی ، مشکلات دیگر خواب مانند خواب آلودگی در طول روز ، خستگی و کابوس های شبانه هم ممکن است داشته باشند .
مشکلات خواب می تواند با گیج کردن و مایوس کردن فرد باعث بدتر شدن اختلال روانی او نیز بشوند . هم چنین باعث حساسیت بیش تر به دود و دیگر بیماری ها هم می تواند بشود .
افرادی که افسردگی دارند معمولا صبح های زود از خواب بیدار می شوند و دیگر قادر به خوابیدن نیستند. این مساله می تواند افسردگی آن ها را بیشتر کند چون مقدار خوابی که افراد در طول شب دارند ، روی وضعیت بیماری شان اثر گذار خواهد بود . افرادی که اختلالات روانی ندارند ولی از بی خوابی رنج می برند ، بیش تر از دیگران احتمال ابتلا به مشکلات روانی مخصوصا افسردگی را خواهند داشت .
هم چنین بی خوابی یک اثر منفی بر درمان اختلالات روانی خواهد داشت . خود درمان می تواند سبب مشکلات خواب شود . برای مثال بعضی از دارو هایی که برای این بیماران تجویز می شوند عوارض جانبی داند که باعث می شود بیمار سخت تر به خواب برود و خواب کوتاه تری داشته باشد . برای بیماران مبتلا به اختلالات روانی مهم است که به طور دقیق با پزشکشان همکاری داشته باشند تا با یک تشخیص صحیح و درمان مناسب ، مشکلات خوابشان نیز حل گردد.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com