خواب و یائسگی

یائسگی یک دوره از زندگی زنان است و زمانی شروع می شود که تخمدان های آنان تولید هورمون های پروژسترون و استتروژن را متوقف می کنند و خون ریزی های ماهیانه به اتمام می رسد . این وضعیت یک حالت نرمال روند پیری است و نشانه پایان دوران باروری زنان است . یائسگی معمولا در دهه های چهارم یا پنجم عمر زنان اتفاق می افتد و می تواند باعث مشکلات خواب شود .

زمانی که دیگر تخمدان ها مقادیر کافی استروژن را تولید نمی کنند ( در زمان یائسگی ) ، کم بود این هورمون ها می تواند باعث بروز علائم مختلفی شود ، علائمی مانند گرگرفتگی ( یک احساس گرمای نا گهانی که در تمام بدن پخش می شود ) و تعریق ( که مرتبط با گر گرفتگی ) است .

تقریبا ۷۵ تا ۸۵ درصد زنان یائسه گرگرفتگی را تجربه می کنند که حدودا به طور متوسط تا ۵ سال می تواند وجود داشته باشد . گرگرفتگی و تعریق می تواند خوابیدن را دچار مشکل کند . بر اساس اعلام فدراسیون ملی خواب آمریکا حدود ۶۱ درصد زنان یائسه دارای مشکلات خواب هستند . اختلالات خواب هم می تواند باعث مشکلات دیگری هم چون خواب آلودگی در طول روز شود .

چگونه می توانیم مشکلات خواب مربوط به یائسگی را درمان کنیم ؟

درمان سنتی علائم یائسگی مانند گرگرفتگی و بی خوابی ، درمان های جایگزینی هورمون HRT بوده است . HRT به صورت دادن استروژن در قالب قرص ، چسب دارویی ، یا کرم های واژینال ، با یا بدون پروژسترون ( برای زنانی که هنوز رحمشان را حفظ کرده اند ) انجام می شود . به هر حال نتایجی که از یک مطالعه ی بزرگ توسط سازمان سلامت زنان آمریکا منتشر شد ، نشان داد که استفاده طولنی مدت از ترکیب های استروژن و پروژسترون می تواند باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری هایی هم چون بیماری های قلبی ، لخته شدن خون در عروق ، سرطان سینه و سکته های قلبی و مغزی شود استروژن به تنهایی نمی تواند خطر بیماری های قلبی و سرطان سینه را افزایش دهد ، اما در این مطالعه نشان داده شود مصرف استروژن بدون پروژسترون می تواند خطر سکته های مغزی و قلبی را بالا ببرد.

آخرین توصیه ها برای استفاده از HRT برای کاهش علائم شدید یائسگی ، استفاده کوتاه مدت و با حداقل دوز ممکن این هورمون ها است . در این مدت فرد باید تحت نظر پزشک باشد و به طور منظم بررسی شود.

اگر شما برای HRT در نظر گرفته نشده اید ، اگر علامتتان شدید نیست و یا اگر شما تصمیم به درمان با HRT را ندارید ، دارو هایی که به طور معمول به عنوان ضد افسردگی استفاده می شوند ، می توانند به کاهش گر گرفتگی ها کمک کنند . این دارو شامل دوز پایین فلوکستین ( Prozac ) ، Proxeline ، renlafaxine ( Effexor ) و خیلی از دیگر دارو های خانواده SSRI ها می شود . دو داروی دیگر ( یک ضد تشنج به نام گاباپنتین و یک داروی ضد فشار خون به نام کلونیدین ) هم می توانند برای علائم یائسگی مفید باشند . هم چنین دارو های Brisdelle  و Duavee به طور مخصوص برای گر گرفتگی ها تولید شده اند .

علاوه برای این دارو ها ، نکته هایی که در ادامه بیان شده می تواند باعث بهتر بودن حال ما در طول شب شوند و خواب بهتری را برایتان به ارمغان بیاورد . ( بدون استفاده از هورمون ها که عوارض خطرناکی دارند ) :

• لباس های گشادتری برای خوابیدن بپوشید . لباس هایی که با فیبر های طبیعی مانند پنبه تولید شده اند انتخاب خیلی خوبی هستند .
• اتاق خوابتان را خنک و با تهویه مناسب نگه دارید .
• از مصرف برخی از غذا هایی که سبب تعرق می شوند ، ( مثل غذا های تند ) مخصوصا قبل از خواب بپرهیزید .
• یک برنامه منظم خواب را برای خود داشته باشید ، به طوری که هر شب در زمان ثابتی به رخت و خواب بروید .
• به طور منظم ورزش کنید اما نه نزدیک زمان خوابتان .
• از مصرف زیاد کافئین خودداری کنید .
• از چرت زدن در طول روز بپرهیزید تا در طول شب خواب خوبی داشته باشید .
• درباره ی دارو های تجویزی که می تواند به خواب شما کمک کند با پزشکتان مشورت کنید .
• قبل از خوابیدن مثانه تان را تخلیه کنید .

آیا درمان های جایگزین می توانند به درمان گرگرفتگی ها و بهبود خواب کمک کند ؟

درمان های جایگزین برای درمان گرگرفتگی های یائسگی و بهتر کردن خواب شامل محصولات سبوس مثل شیر سبوس دار و دانه های سبوس می شود . محصولات سبوس دارای یک هورمون گیاهی به نام فیتو استروژن هستند که مانند استروزن اما ضعیف تر عمل می کند . اما به طور کلی ، مطالعات کاهش قابل توجه ها را با مصرف محصولات سبوس نشان نداده اند .

کوهوش سیاه ، یک گیاه قدیمی است که از خانواده buttercup است و برای درمان گرگرفتگی ها و تعریق متعاقب آن استفاده می شود ، اگر چه چند مورد مثبت دیده شده ، اما مطالعات اثر این گیاه را برای درمان علائم یائسگی تایید نمی کنند . یادتان باشد مکمل های رژیمی مانند دارو ها به طور جدی تحت نظارت سازمان غذا و دارو نیستند . پس از آن ها به طور خود سرانه و بدون مشورت پزشک استفاده نکنید .

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com