جدا شدن شبکیه

جدا شدن شبکیه – Retinal Detachment

جدا شدن شبکیه زمانی رخ می دهد که شبکیه از لایه ی زیر خود جدا می شود. در این حالت اکسیژن و مواد غذایی به شبکیه نمی رسد و در صورت عدم درمان، نابینایی دائمی رخ می دهد. در این اختلال ممکن است لکه های نورانی، اجسام مگس پران و تاری دید ایجاد شود. علل آن عبارتند از:

آسیب چشم
دیابت
جراحی چشم
اختلالات التهابی

این مشکل گاهی اوقات بدون علت مشخصی رخ می دهد.

علائم جدا شدن شبکیه

اجسام مگس پران و یا نقاط روشن در میدان دید، لکه های نور در میدان دید محیطی، کاهش بینایی و یا تاری دید

اورژانس

جدا شدن شبکیه یک اورژانس طبی است که در صورت عدم درمان در مدت ۲۴ ساعت از بروز اولین علائم باعث کاهش بینایی و یا نابینایی می شود.

انتظارات

این اختلال با درد همراه نیست. ممکن است لکه های سیاه ناگهانی، کاهش دید و یا اجسام مگس پران دیده شود. بیشتر موارد آن با جراحی به خوبی قابل درمان است.

این وضعیت در موارد زیر بدتر می شود

اگر مداخله ی طبی فوری صورت نگیرد، علائم بیمار بدتر می شود و حتی باعث کاهش بینایی و نابینایی می شود.

درمان جدا شدن شبکیه

در بیشتر موارد، درمان این اختلال جراحی است، و اغلب با لیزر انجام می شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود

این اختلال یک اورژانس طبی است. اگر هر علامتی دال بر جدا شدن شبکیه وجود دارد و یا تغییرات ناگهانی در بینایی ایجاد شده است، باید فورا به پزشک مراجعه شود. اگر در مدت ۲۴ ساعت درمان شروع شود، بیشترین اثربخشی را دارد.

سوالاتی که ممکن است از پزشک پرسیده شود

این بیماری در چه حد شدید است؟
آیا مشکلی در آینده خواهم داشت؟
چگونه وضعیت من زودتر بهبود می یابد؟
آیا کاهش دید من دائمی است و یا بهبود می یابد؟

تشخیص

برای تشخیص جدا شدن شبکیه، پزشک از بیمار شرح حال می گیرد و او را معاینه می کند. پزشک ممکن است تست های بینایی دیگری هم درخواست دهد مثل الکترورتینوگرام، تست رفرکشن، آنژیوگرافی فلورسئین، افتالموسکوپی و سونوگرافی.