تست بافتی

تست بافتی نوعی تست خون است که برای شناسایی موادی به نام آنتی ژن در سطح سلول ها و بافت های بدن کاربرد دارد.  تطابق این سلول ها برای پیوند عضو کاربرد دارد. به این تست تطابق HLA می گویند. آنتی ژن ها می توانند تفاوت بین بافت طبیعی و یا جسم خارجی را نشان دهند. نوع بافت به شناسایی تطابق بیشتر سلول ها یا بافت های بدن کمک می کند ( پلاکت ها). در برخی موارد، تست بافتی برای تشخیص بیماری های خودایمنی کاربرد دارد.

الگوی خاص آنتی ژن ها در سلول های هر فردی وجود دارد. نیمی از آنتی ژن های هر فرد از مادر و نیمی دیگر از پدر به ارث می رسد.

• هر چه تطابق آنتی ژنی بیشتر باشد، احتمال پیوند عضو بیشتر است.
• هر چه الگوی آنتی ژنی بین دو فرد مشابه تر باشد، احتمال ارتباط بین آن ها بیش تر است.
• برخی بیماری ها مثل مالتیپل اسکلروزیس یا اسپوندیلیت آنکیلوزان در افرادی شایع تر است که الگوهای آنتی ژنی خاصی دارند. علت آن نامشخص است.

دو نوع آنتی ژن اصلی برای این تست کاربرد دارد.  کلاس ۱ آنتی ژنی (HLA-A,HLA-B,HLA-C) در برخی انواع سلول های خونی یافت می شود. کلاس ۲ آنتی ژنی گروهی از آنتی ژن ها است (HLA-D) که تنها در سلول های خاص بدن وجود دارد. انواع متفاوتی از آنتی ژن ها وجود دارد.

چرا تست بافتی انجام می شود؟

• بررسی وضعیت  پیوند عضو.
• بررسی ارتباط بین دو فرد.
• بررسی احتمال بیماری خودایمنی.

آمادگی برای تست بافتی ؟

در مورد فرد دهنده ی پیوند، پزشک شرح حال طبی در مورد سرطان، عفونت، رفتار های پر خطر، استفاده از داروها، مواجهه با سموم می گیرد.

تست بافتی چگونه انجام می شود؟

• مسئول انجام تست به بازوی شما گارو می بندد و نمونه گیری را انجام می دهد.
• ناحیه  ورود سوزن با الکل تمیز می شود.
• سوزن وارد ورید می شود.
• وقتی که خون کافی جمع شد، گارو برداشته می شود.
• روی محل سوزن را با باند یا پنبه فشار می دهیم تا خونریزی متوقف شود.

خطرات تست بافتی

• ممکن است در محل نمونه گیری کبودی کوچکی رخ دهد. برای پیشگیری از این حالت، پس از برداشت سوزن برای چند دقیقه محل را فشار دهید.
• در موارد نادر، ورید ممکن است پس از گرفتن نمونه ی خون ملتهب شود. این وضعیت فلبیت نام دارد و معمولا با کمپرس گرم برای چند بار در روز بیمار بهبود می یابد.
• اگر خونریزی ادامه دار باشد، ممکن است اختلالات خونریزی دهنده مطرح شود. داروهایی مثل آسپرین و وارفارین و سایر داروهای رقیق کننده ی خون هم ممکن است شانس خونریزی را افزایش دهند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com