تربیت کودکان نوپا : محرومیت یا محدودیت ؟

تربیت کودکان نوپا : محرومیت یا محدودیت ؟  ما نظر متخصصان تربیت کودک را در زمینه مزایا و معایب زمان های تنهایی جویا می‌شویم.

به گفته جنیفر شو ، متخصص اطفال در آتلانتا و ویراستار کتاب «کودک و سلامت او» و نویسنده کتاب های «جنگ های غذایی: برنده شدن در چالش های غذایی والدین با آگاهی، شوخ طبعی و یک شیشه کچاپ» و « به سوی خانه با نوزاد تازه متولد شده از بیمارستان: از تولد تا واقعیت» : « زمان تنهایی –  خارج کردن کودک از محیطی که یک رفتار نادرست از او سر زده است اگر به شیوه صحیح مورد استفاده قرار گیرد، می تواند برای کودک موثر باشد. به ویژه در این سن، زمان تنهایی را نمی توان به عنوان تنبیه تلقی کرد. در واقع این یک زنگ تفریح برای فعالیت در حال انجام است، شانسی برای جلوگیری از آنچه که در درون کودک اتفاق می افتد.»

الیزابت پنتلی ، مدیر یک شرکت آموزش خانواده در سیاتل و نویسنده چند کتاب تربیت کودک شامل «راه حل تربیت بدون گریه» معتقد است که « زمان های تنهایی نباید در عصبانیت و پرخاشگری به کودک تحمیل شوند. هدف از این کار تنبیه کردن کودک نیست، بلکه زمانی است که برای حفظ کنترل و بازیابی احساسات خوب و غلبه بر موقعیت به او می دهید. همچنین به شما این شانس را می دهد که نفسی بکشید و از مشاجرات دور بمانید تا کنترل خود را از دست ندهید.»

زمان های تنهایی: نه برای همه کودکان

برخی متخصصان بر این موضوع پافشاری می کنند که زمان تنهایی برای همه کارساز است. اما شو و پنتلی با این عقیده مخالفند: « برای برخی از کودکانی که از تنهایی متنفرند، این یک تنبیه بزرگ است، مخصوصا برای کودکان نوپا. با محدود کردن، آنها به حدی غمگین می شوند که علت این کار را فراموش می نمایند و این موجب بدتر شدن اوضاع می گردد.» در آغوش گرفتن چنین کودکانی و کمک به آرام شدن آنها بهترین راه است.

همچنین شما می توانید به جای در نظر گرفتن زمان تنهایی از رفتارهای نادرست آنها جلوگیری کنید. این بدان معناست که وقتی رفتار کودک از کنترل خارج می شود به او توجه کنید و ۵ تا ۱۰ دقیقه را با او بگذرانید. به گفته شو، “این کار در واقع یک پیش دستی است. وقتی آنها زمان خوبی را با شما بگذرانند، می توانید روی منطقی بودن رفتار آنها حساب کنید.”

اگه دوست دارین بدونین رشد حرکتی، شناختی, اجتماعی و زبانی کودکتون چطور بوده، پیشنهاد ما استفاده از  نرم افزار رشدیار هست.

بایدها و نبایدهای تربیت کودکان نوپا

 در اینجا چند رهنمود برای شما آمده است:

• کودک را از حالت نامناسب خارج کنید.
• به او بگویید که مشکلتان با این رفتار چیست. از جملات ساده ای مثل ” زدن خوب نیست، زدن به او آسیب می رساند” استفاده کنید.
• کودک را سرزنش نکنید.
• او را در یک مکان آرام قرار دهید در صورت امکان، همیشه در یک مکان خاص. برای کودکان نوپا، می توان از حیاط خلوت یا سایر مکان های بسته استفاده کرد.
• به مدت طولانی او را در آنجا نگذارید. قانون تجربی این است که برای هر سال از سن او یک دقیقه در نظر بگیرید (مثلا دو سال، دو دقیقه).
• پس از زمان تنهایی با کودک بنشینید و او را در آغوش گرفته و جملاتی از این دست را بیان کنید: “ما دیگر کسی را نمی زنیم، درست است؟”
• وقتی کودک خطایی را مرتکب شد، او را دعوا نکنید و فقط از وی بخواهید که درست انجام دادن آن کار را به شما نشان دهد.

تربیت کودک نوپای شما

ماه هفدهم

کسی که اصطلاح “دوسالگی وحشتناک” را رواج داد، حتما هیچگاه با یک کودک بدخلق ۱۷ ماهه برخورد نداشته است! بدخلقی های کودک چند ماه قبل از دو سالگی شروع می شوند و واقعا دیدنی هستند.

چنین مواردی برای شما و کودکتان بسیار پرتنش است. همچنین اگر در یک مکان عمومی باشید ، آشفتگی شما بیشتر خواهد شد.

هیچگاه برای تربیت کردن زود نیست. استراتژی خود را با توجه به سن کودکتان به کار بگیرید و در این سن، تربیت به معنای پرت کردن حواس کودک و هدایت کردن او به سمت کار دیگری است.

صبور و ثابت قدم باشید.

رشد کودک نوپای شما ماه هفدهم

• کودک نوپای شما اکنون دریافته است که یک فرد کوچک است. وقتی در آینه نگاه می کند، می داند که صورت خودش است که به او لبخند می زند. او نام خودش را نیز می داند.
• اکنون، دنیای کودک شما پیرامون مهم ترین شخص زندگیش می چرخد یعنی خود او!
• او نمی داند که دیگران دقیقا مثل خودش فکر نمی کنند.
• او تمایلی به تقسیم کردن اسباب بازی های مورد علاقه اش با دیگران ندارد.
• به جای بازی با سایر کودکان، او در کنار دیگران با اسباب بازی خودش مشغول می شود.
• ممکن است او گاهی با سایر کودکان خوب برخورد نکند، زیرا نمی داند که اگر آنها را بزند آسیب می بینند.

نکات مربوط با ماه هفدهم کودک

• برای پایان دادن به قشقرق¬های کودک، محکم و ثابت قدم باشید. به او “نه” بگویید و  او را به اتاق دیگری ببرید و  یا با  فعالیت دیگری مشغولش کنید.
• با این که دشوار است، اما کنترل خود را از دست ندهید. چند نفس عمیق بکشید و قبل از این که سعی کنید او را آرام نمایید، کنترل خود را به دست آورید.
• کودکان کمک کردن به شما در خارج از خانه را دوست دارند. اجازه دهید خمیر پنکیک را برایتان درست کند و یا میز را با بشقاب¬های کاغذی بچیند.
• او را به تقسیم کردن تشویق نمایید. اما در عین حال به او اجازه دهید که چند اسباب بازی شخصی داشته باشد.
• روزانه برای کودکتان کتاب بخوانید. در حین مطالعه، به او اجازه دهید که کلماتی که می شناسد را برایتان بخواند یا با انگشتانش کلمات نوشته شده را دنبال کند.
• این عادت را در او ایجاد کنید که قبل از صرف غذا و پس از تمیز کردن بینی یا بازی کردن دستانش را با آب گرم و صابون بشوید.
• آیا برای اولین بار کودکتان را سوار هواپیما کرده اید؟ در یک فنجان کمی مایع بریزید تا برای آزاد کردن فشار در گوش هایش آن را بمکد.

ترجمه شده از وبسایت: www.babycenter.com