برخی درمان های دارویی استفاده شده برای درمان درد می تواند اعتیاد آور باشد. با این حال، این اعتیاد متفاوت از وابستگی فیزیکی یا تحمل است. در موارد وابستگی فیزیکی، علائم قطع مصرف در زمانی که ماده به ناگاه قطع شود روی می دهد. تحمل زمانی رخ می دهد که دوز اولیه ماده تاثیر خود را در طول زمان از دست بدهد. اعتیاد، یک پاسخ فیزیولوژیک و رفتاری است که در برخی افرادی که از داروهای مسکن مخدر استفاده می کنند دیده می شود.
افرادی که از دسته ی داروهایی با نام اپیوئید برای دوره ای طولانی استفاده می کنند، ممکن است دچار تحمل و حتی وابستگی فیزیکی شود. این مسئله با این حال، بدین معنا نیست که فرد معتاد شده. به طور کلی، اعتیاد تنها در درصد کمی از افرادی که مخدر ها تحت نظارت مناسب پزشکی مصرف می شود روی می دهد.
اپیوئید ها، خانواده ای از داروها که تاثیراتی مشابه با تریاک یا مورفین دارند می توانند اعتیاد آور باشند. اینها عبارتند از:
اغلب افرادی که داروی درد خود را مستقیما توسط پزشک می گیرند دچار اعتیاد نمی شوند، حتی اگر آنها دارو را در طی مدتی طولانی مصرف کنند. با این حال، برخی مردم ممکن است در ریسک بالاتر معتاد شدن نسبت به بقیه باشند. افرادی که دچار اعتیاد به موادی در قبل شده اند یا افرادی که یکی از اعضای خانواده ی آنها معتاد به مواد مخدر یا الکل است یا در قبل بوده ممکن است در معرض خطر مضاعف دچار شدن به اعتیاد به داروهای مخدر باشند.
کلید جلوگیری از اعتیاد این است که داروی مناسب را دقیقا مطابق با تجویز پزشک خود مصرف کنید.
هر نوع سابقه ی خود یا خانواده ی خود از سوءمصرف مواد یا اعتیاد را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. پزشک شما به این اطلاعات برای تجویز داروهایی که بهتر برای شما عمل خواهد کرد نیاز دارد. ترس از اعتیاد نباید مانع شما از استفاده از داروهای مخدر برای تسکین موثر درد شما شود.
به یاد داشته باشید، این مسئله برای افرادی شایع است که دچار تحمل به درمان دارویی درد شوند و نیاز به دوز بالاتری برای رسیدن به همان درجه از تسکین درد پیدا کنند. چنین وضعیتی طبیعی است و ربطی به علائم اعتیاد ندارد. با این حال، چنانچه این مسئله مشکل زاست شما باید با پزشک خود صحبت کنید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com