بارداری پس از چهل سالگی

بارداری پس از چهل سالگی : امروزه با توجه به افزایش سن ازدواج، سن بارداری هم افزایش یافته است. از طرفی با افزایش سن، بیماری هایی هم در فرد ایجاد می شود، لذا بارداری در سنین بالا   می تواند با خطراتی همراه باشد. بویژه اگر خانمی که قصد بارداری دارد، دیابت و یا فشار خون و سایر مشکلات مزمن هم داشته باشد، این مهم بیشتر جلوه می  کند. لذا بایستی در صورتی  که خانمی در سنین بالاتر از سنین عادی بارداری، قصد بچه دار شدن داشته باشد، مراقبت های پیگیرانه ای برای وی انجام شود.

بارداری در سن بالا ، می تواند عوارض خطرناکی را هم برای مادر و هم برای جنین به همراه داشته باشد، لذا لزوم انجام مراقبت های دقیق در این زمینه منطقی به نظر می رسد.

 داشتن وزن طبیعی و در رنج سلامتی، باعث کاهش خطرات می شود:

بارداری پس از چهل سالگی می تواند با خطرات بسیاری همراه باشد، ولی داشتن وزن طبیعی قبل از باردار شدن، به نظر می تواند این خطرات را تعدیل دهد، این مطلبی است که تحقیقات اخیر آن را نشان می دهد. اگر شما سالم هستید و بالای ۴۰ سال سن دارید و چاق نمی باشید،  خطرات مربوط به عوارض بارداری در شما کمتر از فرد ۴۰ ساله  ی چاق می باشد. این مطلبی است که توسط دکتر جات بارتون محققی از مرکز بیمارستانی باپتیست در لکسینگتون ارائه شد.

وی در مطالعه ی خود  زنان باردار چاق و غیر چاق را با هم مقایسه کرد. برخی از آن ها  در سن ۲۰ سالگی و برخی در ۴۰ سالگی بودند.

وی دریافت که زنان چاق سن و سال دارتر عوارض بیشتری از زنان  سن و سال دار با وزن طبیعی داشتند.   بارتون نتایج مطالعات خود را منتشر کرد.

 بر اساس نظر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها  (CDC)این طور به نظر می رسد که بارداری و میزان تولد در زنان جوان تر در حال کاهش است، در حالی که بارداری پس از ۴۰ سال در حال افزایش است. از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹، میزان تولد برای زنان ۴۰ تا ۴۴ سال تا ۳ درصد افزایش داشته است تا حد ۱۰.۱ تولد به ازای هر هزار زن.

جزئیات مطالعه

بارتون بر روی جزئیات مربوط به  بیش از ۵۳ هزار زن مطالعه ای انجام داد. آن ها در روند ارزیابی خطرات بارداری  برنامه ی مطالعاتی توسط آلرر ثبت نام شدند، برنامه ی آلرر  یک برنامه ی ارزیابی سلامتی و تشخیصی می باشد که در واقع یک کمپانی است، که در بین سال های ۲۰۰۶ و آگوست ۲۰۰۱ فعالیت داشته است.

 از کل این موارد، ۱۲۳۱ مورد ۴۰ سال و یا مسن تر بوده اند. از این بین ۲۲۸ نفر چاق بودند.

خانم ها برای اولین بار بچه دار شدند و انتظار داشتند که تنها یک فرزند داشته باشند. خانم های با بیماری قلبی، فشار خون بالا، دیابت و یا سایر مشکلات سلامتی و بهداشتن مزمن از این مطالعه خارج شدند.

اندکس توده ی بدنی (BMI) 25 تا ۲۹.۹ به عنوان اضافه وزن در نظر گرفته می شود. BMI 30 و یا بالاتر به عنوان چاقی لحاظ می شود.

بارتون بر روی ۴ گروه،  مطالعه ی خود را انجام داد:

•  خانم های  چاق و جوان با سن بین ۲۰ تا ۲۹ سال، با حجم توده ی بدنی (BMI) متوسط ۳۵.
• خانم های چاق و سن و سال دار، با سن متوسط ۴۱ سال با BMI  متوسط ۳۵
• خانم های جوان غیر چاق با سن ۲۰ تا ۲۹ سال و BMI متوسط ۲۳
• خانم های  سن و سال دار تر ولی غیر چاق با سن متوسط ۴۱ سال، با BMI متوسط حدود ۲۴

احتمال وضع حمل در زنان چاق و  سن و سال دار تر قبل از هفته ی ۳۷ بارداری بیشتر است. زنان چاق و سن و سال دار تر ۳ مرتبه بیشتر از زنان با سن بالاتر  و با وزن طبیعی، دیابت بارداری دارند – دیابت بارداری میزان  بالای  قند  خون است که  در طی بارداری ایجاد می شود. بیش از ۲۱ درصد زنان چاق و با سن بیشتر به آن مبتلا هستند، در مقایسه با  نسبت کمتر از ۷ درصد موارد مربوط به زنان با سن بیشتر و  با وزن طبیعی. در حدود ۹ درصد زنان چاق با سن کم دچار آن می شوند ولی کمتر از ۴ درصد زنان جوان با سن کم دچار آن هستند. در زنان چاق، در هر دو گروه احتمال ایجاد پره اکلامپسی بیشتر است. در این حالت، فشار خون بالا می رود و سطح بالایی از پروتئین در ادرار یافت می شود. اگر این اختلال درمان نشود، می تواند خطرناک باشد.  این اختلال در زنان چاق  نسبت به زنانی که وزن طبیعی دارند، ۲ برابر شایع تر می باشد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com