دیابت بی مزه کلیوی

دیابت بی مزه کلیوی یک نام طولانی برای یک بیماری نادر است.  دیابت بی مزه کلیوی همان دیابت است. دیابت باعث افزایش قند خون می شود. اما دیابت بی مزه کلیوی موجب مشکل در کلیه ها می شود.

در دیابت بی مزه نفروژنیک، کلیه ها نمی توانند به هورمونی که تعادل مایعات را تنظیم می کند، پاسخ دهند. ادرار کردن بیش از حد و تشنگی از پیامد های آن است. دیابت بی مزه نفروژنیک می تواند درمان را به چالش بکشد.

دیابت بی مزه کلیوی چیست؟

دیابت بی مزه با مشکلاتی مربوط به هورمونی به نام هورمون ضد ادرار و یا ADH  ایجاد می شود. ADH  که در یک بخش از مغز تولید شده است، هیپوتالاموس نام دارد. آن در غده هیپوفیز ذخیره می شود. انتشار ADH  به وسیله از دست دادن مایع و یا از دست دادن آب ایجاد می شود. هنگامی که منتشر شد، باعث می شود که کلیه آب ذخیره کنند. موجب کاهش و غلظت ادرار می شود.

در دیابت بی مزه نفروژنیک، به اندازه کافی ADH تولید می شود. اما کلیه ها تا حدی یا کاملا نسبت به آن بدون واکنش هستند. به طور معمول، سنسور ADH کلیه از بین رفته و یا معیوب شده است.  در نتیجه، جریانADH  بی تاثیر است. کلیه به اندازه کافی آب را جذب نمی کند. در عوض، آنها ادرار را بسیار رقیق دفع می کنند به گونه ای که هیچ ADH حضور ندارد.

علائم و نشانه های دیابت بی مزه کلیوی چیست؟

عدم توانایی کلیه ها برای حفظ آب منجر به علائم و نشانه های دیابت بی مزه نفروژنیک می شود. آنها عبارتند از:

• تشنگی بیش از حد
• تولید ادرار بیش از حد (پلی اوری)

در برخی افراد، این علائم شدید می شود و موجب کاهش آب بدن می گردد. ضرر و زیان بیش از حد مایع همچنین می توانید عدم تعادل الکترولیت شود. علائم عدم تعادل الکترولیت عبارتند از:

• ضعف غیر قابل توضیح
• سستی و بیحالی
• درد عضلانی
• تحریک پذیری

برای کسی که دیابت بی مزه نفروژنیک را ندارد، تشنگی شدید به سخت قابل درک است. برخی از افراد نیازدارند که در تمام طول روز، هر ۱۵ دقیقه یک لیوان بزرگ مایع، بنوشند. و از آنجایی که کلیه آب نگه نمی دارد، همانند این است که شیر حمام شکسته است.

اما چرا “بی مزه”؟ افرادی که مبتلا به دیابت بی مزه هستند، بی مزه نیست، اما ادرار شان هست. بی مزه می تواند به منظور مزه کم یا فاقد مزه باشد. باور کنید یا نه، پزشکان مدتها پیش برای تشخیص بیماری ادرار را تست می کردند.  بر خلاف دیابت، که ادرار مزه شیرین دارد، دیابت بی مزه آبکی، بدون عطر و طعم ادرار است.

علل دیابت بی مزه کلیوی چیست؟

در نوزادان، دیابت بی مزه نفروژنیک بسیار معمول است که توسط یک جهش ژنتیکی به ارث برده در زمان تولد ایجاد می شود. در نتیجه، گیرنده ADH به درستی عمل نمی کند.

در افراد بالغ با دیابت بی مزه نفروژنیک، علت ژنتیک نیست. در عوض، دارو و یا اختلالات الکترولیتی باعث این بیماری می شود.

علل دیابت بی مزه کلیوی در بزرگسالان عبارتند از:

• لیتیوم، رایج ترین دارو که برای اختلال دو قطبی استفاده می شود. بالای ۲۰٪ از افرادی که لیتیوم مصرف می کنند به دیابت بی مزه نفروژنیک مبتلا می شوند.
• داروهای دیگر، از جمله (demeclocycline (Declomycin، افلوکساسین (فلوکسین)، ارلیستات (alli ،Xenical)، و نامهای تجارتی دیگران
• سطح بالای کلسیم در خون (هیپرکلسمی)
• سطح پایین پتاسیم در خون (هیپوکالمی)
• بیماری کلیوی، به ویژه بیماری کلیه پلی کیستیک

شکل دیگری از دیابت بیمزه است به عنوان دیابت بی مزه مرکزی شناخته شده است. در دیابت بی مزه مرکزی، کلیه عملکرد طبیعی دارد، اما مقدار ADHکه در مغز تولید می شود کافی نیست. دیابت بی مزه مرکزی دارای علائم مشابه به دیابت بی مزه نفروژنیک است. با این حال، دیابت بی مزه مرکزی می توان با جایگزین ADH با دارویی به نام دسموپرسین درمان می شود.

چگونه دیابت بی مزه کلیوی درمان می شود؟

دیابت بی مزه نفروژنیک به سختی درمان می شود. از آنجا که کلیه ها نمی توانند به ADH پاسخ دادن، مقدار بیشتر ADH کمک نمی کند. هیچ راه مناسبی برای پاسخ کلیه ها به ADH وجود ندار. در واقع، گزینه های درمانی محدود هستند.

اگر یک دارو مانند لیتیوم جواب داد، تغییر داروها ممکن است دیابت بی مزه نفروژنیک را بهبود ببخشد.

اکثر بزرگسالان مبتلا به دیابت بی مزه نفروژنیک قادرهستند به وسیله آب خوردن ادرار را مایع نگه دارند. برای برخی افراد، هر چند، علائم تشنگی به نسبت ثابت است و ادرار طاقت فرسا می شود. برخی از درمان ها می توانند علائم دیابت بی مزه نفروژنیک را کاهش دهد،  مقدار کمی از آنها می باشند:

• رژیم غذایی.  رژیم غذایی کم نمک، کم پروتئین خروجی ادرار را کاهش می دهد.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (موترین) ایندومتاسین (ایندوسین)، و ناپروکسین (Naprosyn) نیز می تواند دفع ادرار را کاهش دهد.
• دیورتیک. ممکن است متناقض به نظر بیاد، اما “قرص های آب” مانند هیدروکلروتیازید و با amiloride  ادرار زیاد به خاطر دیابت بی مزه نفروژنیک را ساده می کند.

همه کودکان و بزرگسالان با دیابت بی مزه نفروژنیک باید به طور مکرر حمام کنند. به جلوگیری بیش ازحد تورم  مثانه، که می تواند مشکلات طولانی مدت، هر چند به ندرت را ایجاد کند، کمک می کند.

مهمترین درمان برای دیابت بی مزه نفروژنیک اطمینان از دسترسی مداوم به مقدار زیادی آب است. نگه نداشتن مایع ادرار منجر به کم آبی بدن و یا عدم تعادل الکترولیت، که گاهی اوقات شدت پیدا می کند،می شود. جستجوی پزشکی  می گوید که پس از آبرسانی، خوردن میوه های تازه، و مصرف مولتی ویتامین علایم را بهبود نمی بخشد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com