اکثر تومورهای بافت استرومای دستگاه گوارش (GISTها) در معده و روده کوچک رخ می دهند. این تومورها ممکن است تا زمانی که در یک محل خاص نبوده و تا یک اندازه خاص رشد نکرده باشند، هیچ علامتی از خود نشان ندهند. تومورهای کوچک ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکنند و شاید به طور تصادفی زمانی که پزشک به دنبال بعضی مشکلات دیگر باشد یافت شوند. این تومورها معمولا خوش خیم هستند.
اغلب تومورهای بافت استرومای دستگاه گوارش به این دلیل یافت می شوند که باعث خونریزی به داخل مجرای دستگاه گوارش (GI) می شوند. علائم و نشانه های این خونریزی به سرعت رخ دادن آن بستگی دارد. خونریزی سریع به درون معده یا روده کوچک می تواند مدفوع را سیاه و قیر مانند کند. همچنین خونریزی سریع به داخل معده می تواند باعث استفراغ خون در فرد شود. خون به هنگام بالا آوردن ممکن است به طور جزئی هضم گشته و بنابراین شبیه تفاله های قهوه دیده شود. خونریزی از مری نیز می تواند باعث شود که شخص خون بالا بیاورد. خونریزی سریع به داخل روده بزرگ به احتمال زیاد مدفوع را قرمز به همراه خون قابل مشاهده خواهد کرد.
اگر خونریزی آهسته باشد، اغلب باعث خون بالا آوردن یا تغییر در مدفوع فرد نمی شود. هر چند، خونریزی آهسته می تواند به مرور زمان منجر به تعداد کم گلبول قرمز (کم خونی) شده، و باعث شود که فرد احساس سست شدگی و ضعف کند. خونریزی از مجرای GI می تواند بسیار جدی باشد. اگر هر یک از این علائم و نشانه ها را داشته باشید باید هر چه سریع تر به پزشک خود مراجعه کنید.
گاهی اوقات رشد تومور به اندازه ای است که از عبور غذا از طریق معده یا روده جلوگیری می کند. این پدیده انسداد نامیده می شود، و درد شدید شکمی و استفراغ ایجاد می کند. این اتفاق می تواند حتی باعث گسترش یک سوراخ (آژیدگی) شود. برای درمان انسداد اغلب عمل جراحی اضطراری مورد نیاز است.
اگر چه بسیاری از نشانه های تومورهای بافت استرومای دستگاه گوارش (مانند درد شکم و تهوع) می توانند توسط مواردی غیر از سرطان ایجاد شوند، در صورتی که این علائم را دارید، به خصوص اگر بیشتر از چند روز ادامه یابند، باید پزشک خود را ببینید.
ترجمه شده از وبسایت: www.cancer.org