آزمایش ها و تست های دیابت نوع ۱
اگر پزشک نسبت به ابتلای شما به دیابت مشکوک باشد، وی احتمالاً آزمایشات قند خون را برای ارزیابی میزان قند خون شما تجویز خواهد نمود. آزمایشات مورد استفاده عبارتنداز:
پزشک از نتایج آزمایش خون و شاخص های انجمن دیابت برای تشخیص دیابت استفاده می کند. اخذ تاریخچه پزشکی و انجام معاینات جسمی نیز از جمله وظایف پزشکان است.
در صورتی که تشخیص نوع دیابت شما دشوار باشد، پزشک می تواند آزمایش سی پپتید و یا آزمایشات مربوط به اتوآنتی بادی ها را تجویز نماید (اتوآنتی بادی ها زمانی تولید می شوند که سیستم ایمنی بدن به درستی کار نکند). به عنوان مثال، بدن بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع یک اتوآنتی بادی انتقال دهنده روی ۸ (ZnT8Ab) را تولید می کند، در حالی که ZnT8Ab در خون افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ یا دیابت بارداری وجود ندارد. البته ممکن است این آزمایشات نیز قادر به تایید نوع دیابت شما نباشد. رسیدن به تشخیص قطعی ممکن است ماه ها یا حتی سالها طول بکشد. در هر دو صورت سطوح قند خون باید به درستی کنترل شود.
شما باید هر ۳ الی ۶ ماه به پزشک خود مراجعه نمایید. ممکن است پزشک شما در هر یک از جلسات ویزیت:
مراجعه و معاینات منظم با پزشک فرصت مناسب برای بررسی موارد ذیل فراهم میکند؛ که عبارتند از:
بررسی برنامه غذایی شامل:
بررسی فعالیت بدنی شامل:
بررسی سلامت روانی شامل:
بررسی قند خون شما شامل :
بررسی داروها شامل:
همچنین داشتن ویزیت های منظم با پزشک به شما فرصت می دهد تا درباره چگونگی احساسات خود با وی صحبت کنید. در چنین شرایطی احساس ناامیدی و یا درماندگی تا حدی طبیعی است. ولی در صورت وجود مشکلات مقابله ای، حتما از پزشک خود کمک بخواهید.
در صورتی که از شروع ابتلای شما به دیابت نوع یک، ۳ الی ۵ سال گذشته باشد، ممکن است پزشک انجام آزمایشات ذیل را توصیه نماید.
معاینه کامل چشم بوسیله یک چشم پزشک و یا بینایی سنج. سطوح بالای قند خون ناشی از بیماری دیابت می تواند به چشم های شما آسیب برسانند. این آزمایش می تواند مشکلات اولیه را آشکار سازد. اگر در صورت عدم وجود هیچ نشانه ای دال بر رتینوپاتی دیابتی، پزشک ممکن است آزمایشات کمتری را توصیه نماید. به عنوان مثال، می توانید این آزمایش را هر ۲ سال یکبار انجام دهید.
معاینه پاها برای بررسی نوروپاتی دیابتی. پزشک می تواند پاهای شما را از نظر وجود زخم ها یا پینه هایی در آنها در هر ویزیت بررسی کند. در صورت وجود یک یا چندین مورد از مشکلات مربوط به پاها، احتمالاً بررسی پاهای شما بیش از یکبار در سال ضرورت خواهد داشت. کودکان مبتلا به دیابت معمولاً تا رسیدن به بلوغ نیازی به معاینه ی کامل پاهای خود ندارند.
آزمایش کلسترول و تری گلیسرید. این آزمایش سطح کلسترول LDL را نشان می دهد. شما و پزشکتان می توانید با توجه به نتایج این آزمایش، برنامه درمانی خود را تنظیم نمایید. در افراد بزرگسالی که نتایج نرمالی دارند، این آزمایش را می توان هر دو سال یکبار تکرار نمود. در کودکانی که نتایج نرمالی دارند، این آزمایش را می توان هر پنج سال یکبار تکرار نمود.
آزمایش ادرار، که به بررسی وجود پروتئین در ادرار می پردازد. در صورت وجود پروتئین در ادرار، انجام آزمایشات بیشتر برای کمک به هدایت درمان ضرورت دارد. وجود پروتئین در ادرار می تواند دال بر آسیبهای کلیوی باشد (نفروپاتی دیابتی).
انجام آزمایش خون برای بررسی میزان کراتینین و فیلتراسیون گلومرولی (GFR). این آزمایشات به بررسی بیماری های کلیوی می پردازند.
آزمایش عملکرد کبد. این آزمایش به بررسی آسیبهای کبدی می پردازد.
تست هورمون تحریک کننده تیروئید. این آزمون به بررسی مشکلات تیروئید می پردازد، که در میان افراد مبتلا به دیابت شایع است. در صورتی که نتایج آزمایش طبیعی باشد، پزشک می تواند این آزمایش را هر ۱ الی ۲ سال تکرار نماید.
در دست داشتن فهرستی از آزمایشات مرتبط با بیماری دیابت به شما کمک می کند تا به خاطر داشته باشید که چه کارهایی را در چه زمان هایی انجام دهید.
معاینات دندانپزشکی. دو بار در سال برای پاکسازی حرفه ای دندان های خود و بررسی بیماریهای لثه به دندانپزشک مراجعه نمایید. در صورت ابتلا به دیابت، مراجعه به دندانپزشک بخشی از فرایند مراقبت از دندان ها و لثه ها است.
در صورت بارداری، انجام معاینات چشم در طی ۳ ماهه اول بارداری ضروری است. همچنین پیگیری دقیق در طی دوران بارداری و حتی تا یک سال پس از زایمان ضرورت دارد. بارداری می تواند خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی را افزایش دهد. در صورت وجود بیماری های چشمی پیش از دوران بارداری، این بیماری می تواند به سرعت تشدید شود.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com