کودک شما چگونه درباره ارتباطش با افراد دیگر می آموزد؟ چه موقع شروع به دوست یابی می کند؟ همه اینها با شما آغاز می شود.
شما اولین همبازی کودکتان هستید، شخص مورد علاقه اش. لذت بردنش از آوای صدایتان، جلوه صورتتان و حس لمس دستانتان.
با کمک شما، کودکتان با دیگران آشنا می شود و همچنین شروع به لذت بردن از ارتباط با آنها می کند. این نقطه آغازین رشد مهارت های اجتماعی فرزند شماست.
کودک شما از لحظه ایی که متولد می شود، نسبت به دیگران واکنش نشان می دهد. توانایی او برای ارتباط، در طول ۱ سال اول، بیشتر محدود به شماست، به این خاطر که بیشتر تلاشش بر این متمرکز است، که چه کارهایی را می تواند به تنهایی انجام دهد- مثل گرفتن و برداشتن اجسام، راه رفتن و دیگر مهارت ها.
حتی قبل از اینکه کودکتان بتواند سخنان نامفهوم به زبان بیاورد، شما هروقت با او صحبت می کنید، به رشد مهارت های زبانی اش سرعت می بخشید. در حالی که ممکن است به نظر برسد، یک گفتگوی یک طرفه انجام می دهید، کودک شما از ارتباطش با شما، وقتی برایش چیزی می خوانید یا با او صحبت می کنید، سود می برد.
حوالی زمانی که ۲ ساله می شود، کودکتان شروع به لذت بردن از بازی در کنار دیگر کودکان خواهد کرد. مثل هر مهارت دیگری، مهارت های اجتماعی او، به مقداری ایجاد تعادل از طریق آزمون و خطا، نیاز دارد.
در ابتدا، او نمی تواند اسباب بازی ها را با کسی تقسیم کند، اما به محظ اینکه یاد می گیرد با دیگران همدلی کند، همبازی بهتری خواهد شد. در ۳ سالگی، در دوست پیدا کردن ماهر خواهد شد.
اگه دوست دارین بدونین رشد حرکتی، شناختی, اجتماعی و زبانی کودکتون چطور بوده، پیشنهاد ما استفاده از نرم افزار رشدیار هست.
کودک شما از ابتدا، موجودی اجتماعی ست. او لمس شدن، در آغوش گرفته شدن، اینکه با او صحبت شود و در گوشش زمزمه شود و لبخند تحویل گرفتن را دوست دارد.
در همان اوایل ماه اول، کودک شما با ادا در آوردن برایتان، شروع به آزمایش می کند. او از تماشای صورت شما لذت می برد و حتی ممکن است، بعضی حالات شما را تقلید کند. زبانتان را درآورید و ببینید آیا مشابه این کار را انجام می دهد.
او همچنین در حال گوش دادن است و از صداهایی که شما در می آورید، یاد می گیرد. ارتباط چشمی مهم است، بنابراین وقتی با او صحبت می کنید، در چشمانش نگاه کنید. به زودی او از گریه و کوکو کردن، به سوی به زبان آوردن سخنان نامفهوم، همه قدم های مورد نیاز برای توسعه زبان، می رود.
اکنون کودک شما بیشتر اوقات بیداری خود را به تماشای آنچه اطرافش می گذرد، می گذراند. او حتی اولین لبخند حقیقی اش را خواهد زد، یک لحظه به یاد ماندنی برای اکثر والدین. به زودی او با شروع یک رابطه با شما، از طریق لبخند زدن به روش شما و صدا درآوردن همزمان، در “صحبت کردن با لبخند” خبره خواهد شد.
کودک شما در این سن، با استقبال از آنان با صدای شادی و نشاط، در حال راحت تر شدن با افراد جدید است. هنوز، هیچ کس به اندازه مادر یا پدر، به او نزدیک نیست. کودکتان مشتاقانه ترین واکنش هایش را به شما اختصاص خواهد داد، یک نشانه مسلم، از اینکه شما با او پیوند برقرار کرده اید.
کودک شما در این سن، ممکن است شروع به گفتن سخنان نامفهوم کند؛ و شما احتمالا جهشی در توانایی او برای تعامل با شما، مشاهده خواهید کرد. برای تشویق این پیشرفت، هرزمان می توانید با او صحبت کنید، حتی وقتی در حال انجام کارهای روزمره یا فعالیت هایی اطراف خانه هستید.
در بیشتر اوقات، مرد کوچک شما در حال به حد اعلی رساندن مهارت هایش، برای ارتباط واقعی برقرار کردن با کودکی دیگر است. وقتی دو کودک زیر یک سال، با مجموعه ایی از اسباب بازی ها، کنار یکدیگر قرار داده می شوند؛ معمولا تنها، و نه با یکدیگر بازی می کنند.
کودک شما حالا که پویاتر است، ممکن است یک علاقه گذرا به کودکان دیگر داشته باشد. بیشتر تعاملات، به نگاه کردن و گرفتن محدود خواهد بود، اما گاهی اوقات، لبخند خواهد زد و کوکو خواهد کرد یا صدای کودک دیگری را تقلید خواهد کرد.
او هنوز خانواده اولیه خود را به هر کسِ دیگری ترجیح می دهد. در یکی دو ماه دیگر، او حتی شروع خواهد کرد به ترسیدن از افراد ناآشنا و با ترس از جدایی دست و پنجه نرم می کند.
بعد از سال اولش، ممکن است کودک شما غیر اجتماعی به نظر برسد-گریه کردن وقتی رهایش می کنید یا نگران شدن وقتی در دستان کسی غیر از شما یا شریک زندگی تان است. بسیاری از کودکان دچار استرس جدایی می شوند، که در زمانی بین ۱۰ و ۱۸ ماهگی به اوج خود می رسد.
کودکتان از بین دیگران شما را ترجیح می دهد و ممکن است وقتی اطرافش نیستید، مضطرب شود. بعضی اوقات تنها حضور شما آرامش خواهد کرد.
کودک نوپای شما، به جهان اطراف-به خصوص اینکه هرچیز چگونه با او ارتباط دارد، علاقه دارد. وقتی یاد می گیرد صحبت کند، ارتباط برقرار کند، همچنین یاد خواهد گرفت دوست پیدا کند. او اکنون از ارتباط با دیگر کودکان هم سن و سال یا بزرگتر از خودش، لذت می برد.
بین سنین ۱ و ۲ سال اما، او به شدت محافظ اسباب بازی هایش است، که می تواند برای والدینی که فکر می کنند فرزندشان باید یاد بگیرد تقسیم کند، سخت باشد.
شما ممکن است فرزندتان را در حال تقلید کردن از دوستانش ببینید و مدت زیادی برای تماشای اینکه چه می کنند، صرف کنید. او همچنین ممکن است بخواهد استقلالش را برای مثال، با امتناع کردن از گرفتن دستتان وقتی در یک خیابان راه می روید یا با اوقات تلخی کردن، وقتی که به او می گویید نمی تواند آب انگورش را به اتاق خواب ببرد- به اثبات برساند.
بین سن ۲ و ۳ سالگی، احتمال دارد کودک شما بسیار خود محور باشد. او خیلی علاقه ندارد در کار دیگران دخالت کند و تصور می کند همه، همانطور که او احساس می کند، حس می کنند.
نگران نباشید. وقتی بزرگتر می شود -و با کمی راهنمایی از سوی شما- او یاد خواهد گرفت، چگونه تقسیم کند و نوبت بگیرد؛ و حتی ممکن است این سن را با یک یا دو دوست خاص به پایان برساند.
وقتی کودکتان بزرگتر می شود، از ارتباط با دیگران، به خصوص کودکان لذت می برد و جذب آنها می شود. او یاد خواهد گرفت، در شرایط اجتماعی چطور نسبت به دیگران واکنش نشان دهد، و لذت بردنش از هم بازی هایش رشد خواهد کرد. او از تماشا کردن و تعامل با دیگر کودکان، بلوغ سرشاری بدست می آورد.
وقتی او یاد می گیرد با دیگر کودکان همدلی کند و اینکه داشتن همبازی چقدر جالب است، دوستی های حقیقی ماندگاری را ایجاد خواهد کرد.
زمان های زیادی را ، به خصوص در چند ماه نخست، با کودک خود به صورت رو در رو سپری کنید. او توجه شما را دوست خواهد داشت و از ادا در آوردن با شما لذت خواهد برد.
دوستان و اقوام را به خانه دعوت کنید. کودکان (به خصوص نوپایا ها) مهمان های پیر یا جوان، را دوست دارند، به خصوص وقتی که همه شان بالای سرش سر و صدا می کنند.
اگر کودکان نسبت به غریبه ها اضطراب دارد، نگران نباشید. این امر از ۷ ماهگی شروع می شود و کاملا طبیعی است.
اگر کودکتان وقتی او را در آغوش اقوام می گذارید گریه می کند، دوباره در آغوشش بگیرید و سعی کنید روند ناآرامی اش را آهسته کنید. اجازه دهید تا وقتی آن شخص آن اطراف است، در آغوشتان احساس ایمنی کند. سپس، وقتی در آغوش شماست، اجازه دهید آن شخص با کودکتان صحبت و بازی کند.
بعد از آن، او را برای مدت کوتاهی به آن شخص دهید و نزدیک بمانید. در آخر، سعی کنید اتاق را برای چند دقیقه ترک کنید و ببینید چه می شود. اگر کودکتان بی تابی می کند، بعدا این کار را امتحان کنید.
متخصص کودک، دیوید گِلر می گوید ”به داخل و بیرون اتاق بروید، و سرانجام کودکتان، با علم به اینکه حتی اگر در آن لحظه کنارش نیستید، همیشه بعد از زمان کوتاهی برخواهید گشت، احساس امنیت خواهد کرد.”
کودک نوپای شما می تواند از بودن در کنار هم سن و سالانش سود ببرد، بنابراین روزهای بازی منظمی، با دیگر کودکان-به خصوص افرادی غیر از اعضای خانواده، ترتیب دهید. اطمینان حاصل کنید، که برای همه به اندازه کافی اسباب بازی دارید، به این خاطر که احتمالا آنها علاقه ایی به تقسیم با هم ندارند.
اگرچه خود محور بودن برای کودک ۲ یا ۳ ساله تان کاملا طبیعی است، برای قرار دادن یک نمونه از رفتار اجتماعی خوب مقابلش زود نیست. به او اجازه دهید از شما “لطفا” و “ممونم” و تشکر از کسی که کاری را به درستی انجام داده است، بشنود. اجازه دهید شما را در حال به اشتراک گذاشتن دسر یا روزنامه تان ببیند.
کودک خود را در گروه بازی یا کلاس هایی ثبت نام کنید، تا با دیگر کودگان باشد. به زودی یاد خواهد گرفت چطور دوست بیابد و آنها را نگه دارد.
اگر کودک شما، در ۱ سالگی، علی رغم تلاش زیادی که برای بیرون کشاندنش می کنید، به هرکسی غیر از شما و شریک زندگیتان بی علاقگی نشان می دهد، یا اگر حتی به برقراری ارتباط با شما نیز بی میل است، با پزشکش صحبت کنید.
کودک نوپای (۱ تا ۳ ساله) شما، ممکن است به خصوص راجع به اسباب بازی ها، با دیگر کودکان غیر دوستانه رفتار کند. (او ممکن است حتی یک دراکولای کوچک شود، و برای اینکه کشف کند، با دندان هایش چه کارهایی می تواند انجام دهد، هم بازی هایش را گاز بگیرد.)
اگر او بیش از حد پرخاشگر است و بدون گاز گرفتن، زدن یا هل دادنِ کودکان دیگر قادر به گذراندن وقت با آنها نیست، این رفتارها را با پزشکش بررسی کنید. (رفتاری این چنین، از ترس و عدم ایمنی نشات می گیرد.) اگرچه همه کودکان گهگاهی غیر دوستانه می شوند، اما غیر عادی است که همیشه پرخاشگر باشند.
ترجمه شده از وبسایت: www.babycenter.com