بیماری ویروسی ابولا که به عنوان تب هموراژیک ( خونریزی دهنده ) ابولا شناخته می شود، یک بیماری شدید وکشنده است که در انسان ها و پریمات ها دیده می شود. تمام موارد تب های خونریزی دهنده از نواحی غرب و مرکز آفریقا گزارش شده اند ( در کشور هایی همچون، سریا لئون، لیبریا، سودان، کونگو و اوگاندا).
علت این بیماری ویروس ابولا است که عضوی از خانوده ی فلاویرید ها از ویروس های RNA دار است.
معمولا ۴ زیر گروه شناخته شده برای ویروس ابولا که در انسان بیماری می دهند، عبارتند از:
این بیماری می تواند از راه های مختلفی انتقال یابد – تماس با مایعات بدن فرد آلوده، ابزار و وسایل طبی آلوده و حیوانات و مواد مربوط به حیوان که آلوده باشند، از شایع ترین راه های انتقال این عفونت هستند.
به نظر می رسد که علائم بیماری ۵ تا ۱۰ روز پس از انتقال رخ دهد. علائم اولیه معمولا خفیف است شامل تب، سردرد، گلو درد، ضعف، که به مرور زمان شدت علائم بیشتر می شود و حتی در نهایت باعث مرگ بیمار می شود.
درمان علائم برای عفونت ویروسی مطرح می باشد، در حالی که پیش آگهی این بیماری معمولا ضعیف است. ( ۷۰ درصد کشندگی دارد).
تقریبا تمام موارد گزارش شده ی بیماری ویروس ابولا از مرکز و غرب آفریقا هستند.
این بیماری در زنان و مردان و در تمام گروه های سنی رخ می دهد.
تقریبا تمام موارد این بیماری در نواحی خاصی از آفریقا دیده می شود. پس زندگی و یا مسافرت به نواحی خاصی در آفریقا می تواند عامل خطر باشد.
تحقیقات بر روی پریمات ها ( از جمله میمون ها، شامپانزه و یا گوریل) که ممکن است خطری برای ابتلا به این بیماری باشد.
مهم این است که اشاره شود داشتن عوامل خطر به معنی ابتلای قطعی نیست. بلکه این خطرات شانس ابتلا را بالا می برند. از طرفی نداشتن عامل خطر هم دلیلی بر عدم ابتلا نمی باشد.
علائم و نشانه های این عفونت به طول مدت عفونت وابسته است.
در چند روز اول علائم و نشانه های این عفونت عبارتند از:
در پی یک هفته از عفونت، علائم و نشانه های بیماری شدید تر می شود و شامل موارد زیر است:
تا زمانی که این عفونت علائم ندهد، تشخیص داده نمی شود. در زمان ظهور علائم، تست های زیر ممکن است توصیه شود:
وقتی که علائم این عفونت بدتر می شود، عوارض تهدید کننده ی حیات ممکن است رخ دهد، شامل:
افرادی که از این بیماری زنده می مانند، بهبود کندی را از عوارض تجربه می کنند، شامل:
در حال حاضر گزینه های درمانی منحصر به فردی برای این عفونت وجود ندارد.
در اغلب موارد، درمان حمایتی برای بیماران توصیه می شود تا با بیماری و علائم آن مبارزه شود.
تعادل الکترولیتی، بررسی فشار خون و اکسیژن، و درمان عفونت بهترین راه های حمایتی هستند.
اختلالات خونریزی دهنده معمولا از راه ترانسفیوژن درمان می شوند.
ممکن است داروهایی برای درمان شوک و یا افسردگی استفاده شوند.
سایر روش های پیشگیری:
تقریبا ۷۰ درصد افراد مبتلا به این بیماری عفونی در اثر این بیماری فوت می کنند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com