ندول تیروئید

ندول تیروئید ی در غده ی تیروئید در جلوی گردن رشد می کنند. این غده مصرف انرژی را در بدن کنترل می کند. اکثر ندول های تیروئیدی سرطانی نیستند و مشکلاتی را هم ایجاد نمی کنند. بسیاری از آن ها حتی به درمان هم نیاز ندارند.

گاهی اوقات ندول تیروئید ی می تواند مشکل جدی بدهد. گاهش اوقات ندول می تواند هورمون تیروئیدی زیادی بسازد. هنگامی که ندول میزان بسیار زیادی هورمون بسازد، بقیه ی غده مهار می شود و همانند حالت معمول کار نمی کند. بیشتر ندول های تیروئیدی سرطانی نیستند. ولی اگر  در آزمون ها وجود سرطان را تائید کنند، جراحی برای برداشت ندول انجام می شود.

واضح نیست که علل ایجاد ندول های تیروئیدی چیست. ولی افرادی که به نظر در معرض اشعه هستند، احتمال ابتلای بیشتری دارند. ندول تیروئید ی با افزایش سن، بیشتر ایجاد می شوند. همچنین، ندول ها به نظر زمینه ی خانوادگی دارند و اگر  والدین شما ندول تیروئید ی داشته باشند، احتمال ابتلای شما هم بیشتر است.

اکثر ندول های تیروئیدی آن قدر کوچک هستند که حتی متوجه آن ها هم نمی شوید.

اگر شما ندول بزرگی دارید، ممکن است شما بتوانید آن را حس کنید، و یا ممکن است تورمی را در ناحیه ی گردنی حس کنید.

ممکن است موارد زیر هم دیده شود:

• احساس درد در گلو و یا احساسی شبیه پری در گلو
• احساس تورم و ورم در گردن
• دشواری در تنفس
• احساس عصبانیت، تپش قلب،  تعریق فراوان و یا کاهش وزن. این ها علائم پرکاری تیروئید هستند، در جایی که غده ی تیروئید، هورمون های تیروئیدی بسیار زیادی تولید می کند.

اکثر افراد خودشان ندول تیروئید را پیدا نمی کنند،  به علت آن که  لمس ندول ها راحت نیست و معمولا علامتی هم نمی دهند. پزشک شما ممکن است ندولی را بر روی غده ی تیروئید شما پیدا کند، در زمانی که شما سی تی اسکن و یا سونوگرافی برای علت دیگری انجام داده اید. پزشک  معاینات بالینی را انجام می دهد و اگر شما علائمی داشته باشید و یا هر نوع تغییری در احساس خود داشته باشید، از شما سوال می پرسد.

شما ممکن است آزمون هایی را برای مشاهده ی چگونگی کارکرد تیروئید داشته باشید و  همین طور برای اطمینان از اینکه ندول سرطانی نباشد.

این آزمون ها  ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش خون : برای بررسی سطح هورمون های تیروئیدی در بدن شما
• اسکن تیروئید : که از مواد رادیواکتیو استفاده می کند ، همچنین از دوربینی برای مشاهده ی چگونگی کارکرد غده ی تیروئید بهره می برد. در زمانی انجام می شود که هورمون های تیروئیدی شما بالا باشند.
• FNA ( آسپیراسیون سوزنی) : مقدار کمی از ماده ی تشکیل دهنده ی ندول را بر می دارد. این بخش از نظر سلول های سرطانی بررسی می شود.
• سونوگرافی تیروئید : برای مشاهده ی تعداد و اندازه ی ندول ها و یا مشخص کردن محل ندول در FNA استفاده می شود.

اگر ندول شما سرطانی نباشد ( خوش خیم باشد)، مشکلاتی را ایجاد نکند، پزشک شما برای بررسی علل دیگر،  ندول را به دقت بررسی می کند. ولی اگر ندول بزرگ باشد و یا مشکلاتی مثل تورم و یا اختلال تنفس بدهد، برای برداشت تومور نیاز به جراحی دارید.

اگر ندول تیروئید باعث ایجاد پر کاری تیروئید شود، پزشک شما ممکن است دوز ید رادیواکتیو را برای شما مطرح کند که معمولا به صورتی مایعی است که شما آن را بلع می کنید. و یا پزشک ممکن است دارویی به شما بدهد ( قرص های ضد تیروئید) برای کند کردن تولید هورمون تیروئیدی در بدن. در برخی موارد، جراحی ممکن است برای برداشت ندول غده ی تیروئید بیش فعال انجام شود.

اگر ندول تیروئیدی شما سرطانی ( بدخیم) باشد، شما به جراحی برای برداشت ندول نیاز خواهید داشت.  از طرفی شما ممکن است به درمان با ید رادیواکتیو برای تخریب هر نوع سلول های سرطانی باقیمانده نیاز داشته باشید. پس از جراحی، شما ممکن است  از داروی تیروئیدی برای بقیه ی عمر استفاده کنید.

متخصصین علت واقعی ایجاد ندول های تیروئیدی را نمی دانند. ولی آن ها می دانند که افرادی که با اشعه مواجهه داشته اند، احتمال بالاتری برای ایجاد ندول های تیروئیدی دارند. مواجهه با اشعه های محیطی و یا دریافت قبلی اشعه درمانی در ناحیه های سر، گردن،  قفسه سینه ( بویژه در دوران کودکی) خطر ایجاد ندول های تیروئیدی را بالا می برد. ندول های تیروئیدی با افرایش سن، شایع تر  هستند.

متخصصین می دانند که ندول های تیروئیدی در خانواده ها ایجاد می شوند. این بدین معنی است که احتمال ایجاد ندول تیروئیدی در شما بالاتر است، اگر یکی از والدین شما ندول تیروئیدی داشته باشند.

همچنین، اگر شما مشکل تیروئیدی دیگری داشته باشید، همانند گواتر، احتمال بیشتری وجود دارد که شما مبتلا به ندول تیروئیدی شوید.

علائم ندول تیروئید

اکثر ندول های تیروئیدی علامتی نمی دهند و کوچک تر از آن هستند که شما بتوانید آن ها را حس کنید. اغلب این ندول ها در طی معاینه ی بالینی و یا در زمان انجام تست بررسی دیگری کشف می شوند، از جمله سی تی اسکن، و یا سونوگرافی، که به علل متفاوتی انجام شده باشد.

اگر ندول تیروئیدی شما بزرگ باشد، شما ممکن است بتوانید آن را حس کنید و یا ممکن است  ذکر شود که گردن شما متورم است.

در موارد نادری، شما ممکن است موارد زیر را داشته باشید:

• احساس درد در گلو و یا احساسی شبیه پر بودن گلو
• تورم در گلو
• عصبی بودن، تپش قلب، تعریق، کاهش وزن، و یا سایر علائم مربوط به پر کاری تیروئید ( هیپرپاراتیروئیدیسم) ( افزایش بیش از حد هورمون های تیروئیدی)
  احساس خستگی و یا افسردگی، مشکلات حافظه، یبوست، خشکی پوست، احساس سرما، و یا سایر علائم هیپوتیروئیدیسم ( کم کاری تیروئید) ( مقدار هورمون تیروئیدی اندک)

اکثر موارد ندول های تیروئیدی مشکل خاصی نمی دهند و سرطانی نیستند. اغلب مشخص کردن آن ها دشوار است چون بیش از حد کوچکند. بسیاری از افراد که ندول های تیروئیدی دارند، هیچ وقت تشخیص داده نمی شوند و درمان هم نمی شوند.

سه نوع اصلی ندول تیروئیدی وجود دارد:

• ندول های توپر
• ندول هایی که با مایع پر شده اند ( ندول کیستیک)
• ندولی که به طور نسبی کیستیک هستند.

ممکن است شما ندول تیروئید داشته باشید، و یا چندین ندول تیروئیدی داشته باشید ( گواتر مولتی ندولر). از طرفی شما ممکن است  ندول هایی داشته باشید که توپر باشند و در برخی موارد کیستیک باشند. ندول های توپر ممکن است به مرور زمان به آرامی رشد کنند. در موراد نادری ندول های کیستیک خونریزی می کنند که می تواند باعث شود آن ها به طور ناگهانی رشد کنند و دردناک شوند.

معمولا ندول های تیروئیدی از عملکرد غده ی تیروئید جلوگیری نمی کنند ولی گاهی اوقات ندول تیروئیدی غیر سرطانی می تواند موارد زیر را ایجاد کند:

پر کاری تیروئید ( هیپر تیروئیدیسم) : زمانی رخ می دهد که یک یا تعداد بیشتری ندول بیش از حد هورمون تیروئیدی بسازد. این اختلال با داروهای ضد تیروئیدی، و شاید ید رادیواکتیو و در موارد بسیار نادری با جراحی درمان شود. پرکاری تیروئیدی نشانه ای از ندول های تیروئیدی خیلی شایع نمی باشد.

دشواری در تنفس و یا  بلع : گاهی اوقات، یک یا تعداد بیشتری ندول بزرگ تر می توانند بر روی نای ( تراشه) و یا بر روی مری فشار بیاورند. این ندول ها می بایست با جراحی برداشته شوند.

در حدود ۵ تا ۱۰ تا از ندول های تیروئیدی سرطانی هستند. سرطان تیروئید معمولا   زود تشخیص داده می شود و درمان می شود، پس اکثر افراد خوب می شوند.

در موارد زیر خطر ایجاد ندول تیروئیدی در شما بیشتر است:

• شما مسن باشید. ندول های تیروئیدی در افراد مسن تر شایع تر هستند.
• شما خانم باشید. احتمال بیشتری وجود دارد که زنان نسبت به مردان به ندول تیروئیدی مبتلا شوند.
• شما سابقه ی مواجهه با اشعه داشته اید. مواجهه با اشعه محیطی و یا سابقه ی درمان با اشعه در قدیم در ناحیه سر، گردن و قفسه سینه ( بویژه در زمان کودکی) خطر ایجاد ندول تیروئیدی را بالا می برد.
• شما ید کافی نگرفته باشید. کمبود ید در ایالات متحده نادر است ولی در نواحی شایع است که ید به نمک، غذا، و آب اضافه نشود. کمبود ید ممکن است باعث بزرگ شدن غده ی تیروئید ( گواتر) با یا بدون ندول شود.
• شما به تیروئیدیت هاشیموتو مبتلا باشید. این اختلال می تواند باعث کم شدن فعالیت غده ی تیروئید شود ( کم کاری تیروئید و یا هیپوتروئیدیسم)
  یکی از والدین و یا هر دوی آن ها ندول تیروئیدی داشته باشند.
• چه زمانی به پزشک اطلاع دهیم

اگر هر یک از نشانه های زیر در مورد ندول های تیروئیدی وجود داشت به پزشک اطلاع دهید:

• تورم در گردن برای بیش از ۲ هفته
• خشونت  صدا که در اثر سرما و یا عفونت گلو می باشد و برای بیش از ۱ ماه پابر جا باشد.
• دشواری در بلع
• علائم مشکلات تیروئیدی از جمله احساس خستگی، ضعف، کاهش وزن، مشکل در خواب و یا تپش قلب
• اگر  بخشی از غده ی تیروئید شما برداشته شده باشید، مثلا به علت ندول های غیر سرطانی تیروئیدی،، شما به بررسی های منظم پزشکی  نیاز دارید تا مطمئن شوید که غده ی تیروئید به خوبی کار می کند.

به چه  مواردی بایستی توجه کرد

متخصصینی که در این اختلال می توانند به  درمان مشکلات تیروئیدی کمک کنند، عبارتند از:

• پزشک عمومی و یا پزشک خانواده
• متخصص داخلی
• متخصص اطفال
• پرستار خبره
• دستیار پزشک

پزشک شما ممکن است شما را به متخصص غدد برای بررسی های بیشتر و درمان بیشتر ارجاع دهد.

اگر شما آزمون و یا درمان ویژه ای را نیاز داشته باشید، ممکن است یکی از متخصصین زیر شما   را بررسی کند:

• متخصص پزشکی هسته ای ( پزشکی است که در استفاده از مواد رادیواکتیو برای درمان خبره می باشد)
• جراح
• متخصص گوش و حلق و بینی

آزمون ها و بررسی های ندول تیروئید

مرحله ی اول در تشخیص ندول های تیروئیدی،  گرفتن شرح حال پزشکی و معاینه ی بالینی است. ندول های تیروئیدی اغلب در زمان معاینه ی بالینی و یا در طی تصویر برداری با سی تی اسکن و یا سونوگرافی گردن، قفسه سینه و یا سر برای بررسی مشکل دیگری پیدا می شوند. اکثر افراد خودشان ندول تیروئیدی را پیدا نمی کنند به علت آن که لمس آن دشوار است و معمولا علائمی هم نمی دهد.

اگر  پزشک شما ندول تیروئید را پیدا کند، وی ممکن است شما را به متخصص غدد برای بررسی های بیشتر و درمان ارجاع دهد.

آزمون های شایع برای افراد مبتلا به ندول های تیروئیدی عبارتند از:

TSH ( آزمون هورمون محرک تیروئیدی) : یک آزمایش خون است  که نحوه ی کارکرد غده ی تیروئید را نشان می دهد.

FNA : با هدایت سونوگرافی انجام می شود.  بخشی از غده ی تیروئید که  از ندول جدا می شود از نظر سلول های سرطانی بررسی می شود. این یک روش جراحی ساده است که در مطب پزشک قابل انجام است.

سونوگرافی تیروئید : از امواج صوتی در این روش استفاده می شود تا تصویری از عضو و سایر ساختارهای درون بدن را نشان دهد. سونوگرافی نمی تواند نشان دهد که ندول سرطانی است یا که خیر ولی در موارد زیر به پزشک کمک می کند:

• تائید این که ندول های تیروئیدی وجود دارند، اگر سایر تست ها واضح نباشد.
• مشاهده این که در مورد ندول هایی که از بین نمی روند چه اتفاقی می  افتد.
• یافتن ندول در طی بیوپسی تیروئید با FNA

آزمون های دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آزمون های هورمون های تیروئیدی : این آزمون های خونی زمانی انجام می شوند که ندول باعث شود تا غده ی تیروئید شما مقدار زیادی و یا بسیار کمی هورمون تیروئیدی بسازد.

آزمون کلسی تونین : این تست سطح هورمون کلسی تونین  را بررسی می کند، به عنوان روشی که به یافتن بافت سرطانی کمک می کند. این تست ممکن است اگر سایر افراد در خانواده سرطان تیروئید داشته باشند و یا هر نوعی سرطان غدد اندوکرین داشته باشند، انجام شود.

اسکن تیروئید : این آزمون از ماده ی رادیواکتیو و دوربینی استفاده می کند که می توان نحوه ی کارکرد غده ی تیروئید را وقتی شما پرکاری تیروئید دارید، مشاهده کرد.

آزمون های در حال پیشرفت : اگر ندول سرطانی نباشد، پزشک شما را بایستی مرتبا ویزیت کند تا اندازه ی ندول را کنترل کند. وی ممکن است بقیه ی تست ها را انجام دهد، از جمله بررسی سطح TSH و یا انجام سونوگرافی تیروئید. اگر ندول تیروئیدی رشد کند، سایر آزمون ها و یا جراحی ها ممکن است لازم باشد.

اگر غده ی تیروئید شما به علت سرطان برداشته شود، پزشک شما ممکن است تیروگلوبولین را چک کند، پروتئینی که هم توسط سلول های طبیعی و هم سلول های سرطانی تولید می شود. سطوح بالای تیروگلوبولین ممکن است  به این معنی باشد که  سرطان  به سایر بخش های بدن پخش شده است ( متاستاز داده باشد).

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com