زایمان سزارین

سزارین ، زایمان کودک از طریق برش در شکم و رحم مادر است.در بیشتر موارد, زن می تواند طی زایمان بیدار باشد و بلافاصله بعد از زایمان کنار نوزاد باشد.

اگر شما حامله هستید, احتمال این وجود دارد که بتوانید نوزاد را از طریق زایمان طبیعی به دنیا بیاورید. اما مواردی هست که در آن سزارین برای امنیت مادر یا نوزاد لازم است. بنابراین حتی اگر می خواهید زایمان طبیعی داشته باشید, بهتر است چیزهایی درباره سزارین بدانید تا برای زمانی که به صورت غیر منتظره مجبور به سزارین شدید آمادگی داشته باشید.

چه زمان سزارین لازم است؟

این جراحی ممکن است برنامه ریزی شده یا برنامه ریزی نشده باشد. در بیشتر موارد دکترها به خاطر مشکلاتی که طی زایمان اتفاق می افتد سزارین می کنند. دلایلی که ممکن است نیاز به سزارین برنامه ریزی نشده داشته باشید عبارتند از:

• زایمان کند و سخت است یا کاملا متوقف می شود
• نوزاد علائم ناراحتی مثل ضربان قلب بسیار سریع یا بسیار کند را نشان می دهد.
• مشکل با بند ناف یا جفت کودک را در معرض خطر قرار میدهد.
• کودک به حدی بزرگ است که زایمان طبیعی ممکن نیست.

وقتی که دکتر می داند که مشکلی سر راه است, ممکن است برای این زایمان برنامه ریزی کند. دلایلی که شما ممکن است سزارین برنامه ریزی شده داشته باشید عبارتند از:

• نوزاد در وضعیت سر به پاینی نزدیک به تاریخ زایمان شما قرار ندارد.
• شما مشکلاتی مثل بیماری قلبی دارید که ممکن است با استرس زایمان بدتر شود.
• شما عفونتی دارید که طی زایمان طبیعی ممکن است به کودک منتقل شود.
• شما بیش از یک نوزاد دارید ( بارداری چند قلو )
• شما قبلا سزارین داشته اید و این بار هم مشکلات مشابه دارید یا دکتر شما فکر می کند که زایمان ممکن است باعث پارگی رحم شود.
• در بعضی موارد, زنی که قبلا سزارین داشته است ممکن است بتواند نوزاد بعدی خودذ را طبیعی به دنیا بیاورد. این زایمان طبیعی بعد از سزارین نام دارد. اگر شما قبلا سزارین کرده اید, از دکتر خود بپرسید که زایمان طبیعی بعد از سزارین این بار می تواند انجام شود یا نه.

در ۴۰ سال گذشته, نرخ این جراحی از حدود ۱ مورد از ۲۰ زایمان به ۱ مورد از ۳ زایمان افزایش یافته است. این گرایش نگرانی را برای متخصص به وجود آورده که سزارین بیش از نیاز انجام می شود. به خاطر ریسک ها, متخصصین احساس می کنند که سزارین تنها باید به دلایل پزشکی انجام شود.

ریسک های سزارین چیست؟

بیشتر مادران و کودکان بعد از سزارین خوب هستند. اما این یک جراحی بزرگ است بنابراین ریسک بیشتری از زایمان طبیعی دارد. بعضی ریسک عبارتند از:

• عفونت بخیه یا رحم
• از دست دادن خون زیاد
• لخته های خون در پا یا ریه های مادر
• آسیب به مادر یا نوزاد
• مشکلات با بیهوشی مثل حالت تهوع, استفراغ و سر درد شدید
• مشکلات تنفس در نوزاد در صورتی که قبل از موعد به دنیا آمده باشد
• اگر زن دوباره باردار شود, به خاطر اسکار سزارین ریسک کمی از پارگی اسکار طی زایمان دارد. او همچنین ریسک اندکی بالاتر برای مشکلات جفت مثل placenta previa دارد.

سزارین چطور انجام می شود؟

قبل از جراحی سوزنی به نام IV در یکی از ورید های مادر قرار می گیرد تا به او مایعات و دارو طی جراحی داده شود. او دارویی برای بی حسی شکم و پاها دریافت می کند. بی هوشی عمومی سریع که باعث می شود مادر طی جراحی بخوابد تنها در وضعی اورزانسی استفاده می شود.

بعد از اینکه بی حسی اتفاق افتاد, دکتر برش را ایجاد می کند. معمولا این در پایین در کل شکم درست بالای خط موی آلت ایجاد می شود. این ممکن است برش بیکینی هم نامیده شود. گاهی برش از ناف تا پایین ناحیه آلت زده می شود. به تصویر برش های سزار ین نگاه کنید. بعد از بیرون کشیدن کودک, دکتر جفت را بر می دارد و برش را با بخیه می دوزد.

چقدر طول می کشد تا از سزارین بهبودی حاصل شود؟

بیشتر زنان ۳ تا ۵ روز بعد از سزارین به خانه می روند اما ممکن است ۴ هفته یا بیشتر طول بکشد تا کاملا خوب شوند. در مقابل, زنی که به صورت طبیعی زایمان می کند معمولا یک روز یا دو روز بعد به خانه می رود و در ۱ تا ۲ هفته به فعالیت طبیعی خود بر می گردد.

قبل از اینکه به خانه بروید, پرستار به شما می گوید که چطور از محل برش نگهداری کنید, چه چیزی طی بهبودی در انتظار شماست و چه زمانی باید با دکتر تماس بگیرید. در کل, اگر شما سزار ین دارید:

• حین خوب شدن جای برش نباید به خود سخت بگیرید. از بلند کردن چیزهای سنگین, ورزش سنگین و راست نشستن اجتناب کنید. از اعضای خانواده یا دوستان برای کارهای خانه, آشپزی و خرید کمک بخواهید.
• در قسمت پایینی شکم درد خواهید داشت و نیاز به داروی مسکن برای ۱ تا ۲ هفته دارید.
• ممکن است خونریزی واژنی برای چند هفته داشته باشید ( از نوار بهداشتی استفاده کنید نه تامپون )
• در صورتی که مشکل یا علائم عفونت مثل تب یا رگه های قرمز یا چرک از محل برش داشتید حتما با دکتر خود تماس بگیرید.

ترجمه شده از وبسایت: www.wemd.com