صرع پارشیال کمپلکس – (Epilepsy (Complex Partial Seizures
صرع با تشنج های مکرر مشخص می شود. انواعی از تشنج ها وجود دارد، بر اساس این که کدام بخش و چه مقدار از بافت مغز درگیر شده باشد. صرعی که باعث تشنج های پارشیال می شود در یک بخش موضعی مغز شروع می شود. تشنج های پارشیال به دو نوع ساده و کمپلکس تقسیم می شود. در تشنج های پارشیال ساده، افراد هوشیاری دارند و می توانند به محرک خارجی پاسخ دهند ولی در نوع کمپلکس، کاهش هوشیاری گذرا داریم. بیشتر افراد مبتلا به صرع با داروهای ضد تشنج کنترل می شوند. گاهی مواقع جراحی برای برداشت سلول های مغزی آسیب دیده مسبب تشنج کاربرد دارد.
تخمین زده شده است که حدود ۵۰ ملیون نفر در دنیا مبتلا به صرع هستند. بیشتر موارد شروع صرع در بالغین از نوع پارشیال است.
اگر تشنج در اثر بیماری زمینه ای باشد، پزشک بر اساس مشکل طبی زمینه ای درمان هایی را توصیه می کند. در مورد موارد صرعی که با علل طبی ارتباطی نداشته باشد، داروهای ضد تشنج استفاده می شود. این داروها به پیشگیری و توقف صرع کمک می کند. داروهای اغلب باید تنظیم شوند، بویژه در افرادی که برای مرتبه اول درمان می شوند. اگر این داروها به کنترل علائم تشنج کمکی نکند، پزشک ممکن است از روش جراحی استفاده کند. روش دیگر تحریک عصب واگ است.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com