ناهنجاری ریتم قلبی در کودکان : ریتم غیر طبیعی ضربان قلب می تواند ضرری نداشته باشد و در برخی موارد می تواند برای کودک بسیار خطرناک باشد.
شایع ترین نوع ناهنجاری های ریتمیک قلبی در کودکان به خاطر ضربان های اضافی مجزا است. این ضربان های اضافی انقباض های دهلیزی زودرس نامیده می شود اگر که از بخش بالایی قلب نشات بگیرد یا انقباض های بطنی زودرس نامیده می شود اگر از کف قلب نشات گیرد. ضربان های اضافی جدا معمولا خوشخیم است و به صورت تصادفی در چکآپ های روتین مشخص می شود. متداول ترین آریتمی پایدار در کودکان تاکی کاردی فوق بطنی (SVT) است. این آریتمی معمولا حس تسریع ضربان قلب را ایجاد می کند و می تواند منجر به سرگیجه و در موارد نادر غش شود.
معمولا یک الکتروکاردیوگرافی (CG) به عنوان گام اول انجام می شود. تست دقیق تر ممکن است شامل نظارت مهار بیست و چهار ساعته باشد که هر ضربان قلب را در کل روز ثبت می کند. به علاوه نظارت بر رویداد می تواند به صورت گاه به گاه برای ثبت ریتم قلب زمانی که بیمار علائم آن را دارد، استفاده شود.
شکایت از تپش قلب یا ضربان قلب سریع پایدار در کودک در هر سنی نگران کننده است. به علاوه اپیزود های غش به خصوص مرتبط با ورزش می تواند با آریتمی ها ایجاد شده باشد.
انقباض های بطنی یا دهلیزی زودرس مجزا هیچ درمانی نیاز ندارد. اکثر آنها خوشخیم هستند و اغلب به خودی خود با گذر زمان برطرف می شوند. SVT عموما نیاز به نوعی درمان به صورت دارو یا روند تهاجمی برای حذف دائم مدار غیر طبیعی که آریتمی را ایجاد می کند، دارد.
کودکان با انقباض های بطنی یا دهلیزی زودرس، مجزا و خوشخیم نیاز به هیچ محددیتی ندارد. کودکانی که تشخیص SVT گرفته اند نیاز به محدودیت ورزش بر اساس شدت علائم و فاکتورهای دیگر دارند.
متخصص کودکان شما تصمیم می گیرد که چه موقع ارجاع به متخصص قلب ضروری است. معمولا این کار در صورتی انجام می شود که علائم کودک نگران کننده باشد یا تشخیص تاکی کاردی فوق بطنی SVT انجام شده باشد.
اگر ناهنجاری ریتم قلبی از نوع ضربان های اضافی مجزا تشخیص داده شده باشد، معمولا مناسب است که این مشکل به صورت سالانه ارزیابی شود. کودکان با SVT باید به صورت منظم توسط متخصص قلب خود علاوه بر ارزیابی مجدد ارزیابی شوند اگر که آنها علائم نگران کننده داشته باشند.
ترجمه شده از کتاب: ۱۰۰۱ Healthy Baby Answers