دردهای رشدی ، دردهای گاه به گاه، تیز و ضرباندار در کودکان سنین ۳ الی۵ و همچنین در کودکان ۸ تا ۱۲ ساله بسیار رایج هستند.
کودکان و نوجوانان اغلب اوقات دردهای رشدی را در ساق پا ها، به ویژه در جلوی ران ها، پشت زانو، و در عضلات خود دارند. معمولاً این دردها در اواخر بعد از ظهر و عصر و یا در طی اولین ساعت خواب شبانه ظاهر می شوند و تا نزدیکی های صبح نیز از بین می روند.
ممکن است درد خفیف بوده و یا بالعکس از شدت کافی برای بیدار کردن فرزندتان از خواب برخوردار باشد. همچنین بعضی از کودکان نیز پس از انجام بازی یا فعالیت های ورزشی سنگین دچار دردهای شکمی یا سردرد می شوند.
اصطلاح “دردهای رشدی” گمراه کننده است: زیرا هیچ شواهدی مبنی بر ارتباط این قبیل دردها با رشد استخوان ها وجود ندارد. کارشناسان دقیقاً نمی دانند چه عواملی به ایجاد درد منجر می شوند، ولی با این حال به نظر می رسد که کودکان معمولاً پس از سپری کردن یک روز بسیار فعال به این دردها دچار می شوند.
وجود دردهای رشدی بدین معنی نیست که فرزندتان در حال انجام کار غلطی است و یا اینکه باید سرعت عمل وی را کاهش داد. کودکان کاملاً سالم نیز این دردها را تجربه می کنند. در واقع، ۲۵ تا ۴۰ درصد از کودکان گاهاً دچار دردهای رشدی می شوند، و شیوع دردهای رشدی در دختران اندکی بیشتر از پسران می باشد.
به منظور مقایسه ی میزان رشد فرزندتان از لحاظ قد، وزن و اندازه ی سر وی با سایر کودکان یک نمودار رشدی ایجاد کنید.
تشخیص این مسئله ممکن است قدری پیچیده باشد. گاهی اوقات تصور می شود که کودک دچار دردهای رشدی است، در حالیکه امکان دارد بیماری جدی دیگری در جریان باشد. بنابراین اگر فرزندتان دردهای غیر قابل توجیهی دارد، حتماً در این مورد با پزشک وی صحبت نمایید.
دردهای رشدی عموماً فقط در حدود ده تا پانزده دقیقه طول می کشند و معمولاً هر دو طرف بدن را به شکل مشابهی تحت تاثیر قرار می دهند (البته نه لزوماً به صورت همزمان). درد معمولاً در عضلات ولی نه در مفاصل به صورت عمیقی احساس می شود. دردهای رشدی ایجاد تب، لرز، قرمزی، تورم، شلی، یا درد مفاصل نمی کنند.
پزشکان عمدتاً باحصول اطمینان از اینکه هیچ چیز دیگری باعث دردنشده است به تشخیص می رسند. بنابراین وجود علائم زیر ممکن است نشانگر این موضوع باشند که بیماری جدی تری در جریان است، از جمله وجود عفونت، شکستگی، تومور، سرطان خون، آرتریت روماتوئید ویژه نوجوانان، و یا سایر مشکلات مفصلی از قبیل:
وجود دردی که فقط در ناحیه ی خاصی از بدن وجود دارد (ممکن است پزشک بخواهد به منظور رد احتمال عفونت استخوانی یا تومور، به اسکن استخوان فرزندتان بپردازد)
کودک درکنار درد ساق پایش تب نیز دارد، و هیچ منبع آشکاری از قبیل آنفولانزا برای تب او وجود ندارد (آزمایش خون می تواند تعیین کند که آیا عفونتی وجود دارد یا خیر).
کودک درد شدیدی در یکی از مفاصل لگن، ران، یا زانویش دارد – یا در تحمل وزن بدن خود بر روی یکی از پاهایش مشکل دارد و یا اینکه به نظر می رسد که می لنگد (ممکن است پزشک برای حصول اطمینان درباره صحت استخوانهای او به انجام عکسبرداری با اشعه ایکس بپردازد).
درد او در طی روز همچنان ادامه دارد.
کودک از لمس یا ماساژ ناحیه دردناک اجتناب می کند (درصورتی که اگر درد از نوع عضلانی باشد، با ماساژ بهبود می یابد. ولی اگر بیماری دیگری در جریان باشد، ممکن است ماساژ و لمس باعث تشدید درد شود).
والدین نمی توانند از دردهای رشدی جلوگیری نمایند، ولی می توانند کمک با قرار دادن حوله ی گرم یا بطری آب گرم بر روی ناحیه دردناک، ماساژ، و استفاده از دوز مناسیی از استامینوفن یا ایبوپروفن به تسکین ناراحتی فرزندشان بپردازند (به هیچ وجه از آسپیرین برای کاهش درد کودکان استفاده نکنید، زیرا می تواند بیماری نادر ولی بالقوه مهلکی به نام سندرم ری منجر شود).
انجام روزانه ی برخی از تمرینات کششی ملایم ممکن است برای کودکان مفید باشد. همچنین انجام چنین ورزشهایی ممکن است در زمانهای بروز درد نیز کودکان را به انجام حرکات کششی تشویق نماید.
و در صورتی که درد شدید باشد، برای کسب اطمینان درباره ی عدم وجود بیماری جدی دیگری حتماً به پزشک مراجعه کنید.
ترجمه شده از: www.babycenter.com