کم خونی کودکان زمانی اتفاق می افتد که سلول های خونی کافی برای رفع نیازهای کودک وجود نداشته باشد. سلول های خونی قرمز، اکسیژن را به بخش های مختلف بدن می برند. سه دلیل برای ابتلای کودک به آنمی وجود دارد. علت اول خونریزی است. اگر کودک سلول های قرمز خونی را از بدن از دست بدهد، چه ناشی از خونریزی از بینی، و یا مزمن باشد یا از خونریزی در مجرای معده ای روده ای، نهایتا شمار سلول های قرمز کاهش خواهد یافت و کودک ممکن است مبتلا به آنمی شود.
دلیل دوم این است که بدن قادر به تولید مقادیر کافی سلول های قرمز نیست. متداول ترین دلیل در کودکی فقدان آهن کافی در رژیم غذایی است. این امر متداولا در کودکان بین سن یک و دو سال اتفاق می افتد که رژیم غذایی داشته اند که عمدتا متشکل از شیر کامل گاو است. اگر کودک آهن کافی در رژیم غذایی دریافت نکند، قادر نیست که سلول های قرمز خون کافی تولید کند، این امر می تواند منجر به آنمی شدید شود.
دلیل سوم این که چرا کودک ممکن است مبتلا به آنمی شود، این است که اگر سلول های قرمز خونی که کودک تولید می کند، در بدن برای مدت طبیعی زنده نماند، کودک دچار آنمی می شود. به صورت طبیعی، زمانی که سلول های قرمز خونی ساخته می شوند، این سلول ها در بدن تقریبا برای سه ماه باقی می مانند. شرایطی وجود دارد که می تواند باعث شود که سلول های قرمز خون زودتر از زمان طبیعی از بین بروند. در کل، به این مشکل آنمی همولیتیک می گویند. انواع مختلف آنمی همولیتیک وجود دارد. بعضی انواع آن ارثی هستند و غیر قابل اصلاح هستند. بعضی انواع بعد از بیماری های ویروسی معین اتفاق می افتند و نهایتا بهتر خواهند شد.
گام اول اندازه گیری مقدار هموگلوبین و سلولهای قرمز در بدن است. پس، پزشکان یا تکنسین آزمایشگاهی سلول های قرمز خونی را زیر میکروسکوپ بررسی می کند. این کار اغلب به پزشک سرنخی درباره اینکه چه چیزی آنمی را ایجاد می کند می دهد. متخصص کودکان ممکن است تعدادی تست مختلف انجام دهد تا تشخیص را تعیین کند. برای مثال اگر متخصص کودکان احساس کند که کودک ممکن است خون از دست بدهد، تست های خاصی روی مدفوع انجام می دهد تا به دنبال علائم خون مخفی باشد. پزشک ممکن است بخواهد مقدار آهن در بدن کودک را اندازه گیری کند. تست های زیادی هستند که می توانند بهتر دلایل آنمی را تعریف کنند.
درمان برای آنمی بستگی به علت آن دارد. اگر آنمی به علت خونریزی باشد، علت خونریزی باید تعیین شود و عمل اصلاحی انجام خواهد شد. اگر آنمی به خاطر مقدار ناکافی آهن در رژیم غذایی باشد، بیمار آهن مکمل دریافت خواهد کرد و اغلب تغییر در رژیم غذایی لازم است. بعضی انواع آنمی قابل اصلاح نیستند با این حال متداول ترین انواع آنمی به آسانی قابل اصلاح هستند.
همیشه احتمال اثرات جانبی با هر درمانی وجود دارد اما در کل درمان آنمی همیشه تحمل می شود. استفاده از آهن خوراکی در حد معین ممکن است بی رنگ شدن موقتی دندان یا دردهای شکمی یا یبوست ایجاد کند. اغلب پزشک می توانند نوع مکمل آهن برای رفع نیازهای کودک شما را تغییر دهد.
در کل، علائم آنمی در کودکی تا زمانی که آنمی نسبتا شدید شود دیده نمی شود. علائم آنمی عموما شامل خستگی و کمبود انرژی است.
بیشتر پزشکان قادر هستند که علل متداول تر آنمی را در کودک تشخیص دهند و آن را درمان کنند.
این امر بستگی به علت آنمی دارد. اگر آنمی به خاطر نقص آهن باشد، کودک بارها در سال اول یا دو سال اول تست می شود تا اطمینان حاصل شود که شرایط رو به بهبود است. در موارد دیگر آنمی، برنامه ریزی برای تست مکرر بستگی به علت آنمی خواهد داشت.
فراوانی ویزیت های پزشک برای درمان آنمی بستگی به علت آنمی خواهد داشت. در کل، مراجعه متعدد به پزشک در شش ماه اول تا یک سال لازم است، در واقع اگر که آنمی به خاطر نقص آهن باشد.