آزمایش بیوپسی و نمونه سیتولوژی برای سرطان
منتظر بودن برای دریافت نتایج آزمایشات مربوط به سرطان می تواند بسیار پر تنش باشد. ولی افزایش آگاهی از فرایند آزمایشات بکار رفته در تشخیص و طبقه بندی سرطان می تواند درباره چگونگی تاثیر نتایج آزمایش بر گزینه های درمانی اطلاعات مهمی در اختیارتان قرار دهد. همچنین با این کار می توانید به کمک پزشک خود بهترین تصمیم را درباره درمان خود اتخاذ نمایید.
احتمالاً فرصت ملاقات و پرسش از اغلب اعضای تیم مراقبت های بهداشتی خود به شما داده خواهد شد، که ممکن است شامل جراح، انکولوژیست، انکولوژیست رادیوگرافی، پرستاران باشد. شما قادرید اقدامات این افراد متخصصین را از نزدیک ببینید. ولی از سوی دیگر، به ندرت با آسیب شناسان، بافت شناسان، و تکنسین آزمایشگاه مربطه سروکار خواهید داشت. در واقع این افراد به بررسی وجود سلولهای سرطانی در نمونه بیوپسی شما می پردازند
سرطان اغلب توسط متخصصی تشخیص داده می شود که به بررسی میکروسکوپیک نمونه های سلولی یا بافتی می پردازد. در برخی از موارد، آزمایش پروتئین های سلولی، DNA، و RNA می تواند به شناسایی سرطان کمک کند. نتایج حاصل از این آزمایشات در انتخاب بهترین گزینه درمانی نقش بسزایی دارند.
آزمایشات سلولی و بافتی قادر به شناسایی بسیاری از انواع دیگر بیماری ها نیز می شوند. برای مثال، اگر پزشکان درباره سرطانی بودن توده ای اطمینان نداشته باشند، آنها می توانند قطعه کوچکی از آن را برداشته و آن را از نظر وجود سرطان، عفونت و یا سایر مشکلات رشد سلولی مورد بررسی قرار دهند.
روشی که با استفاده از آن بخشی از یک توده را به عنوان نمونه برمی دارند اصطلاحاً بیوپسی نامیده می شود.
نمونه بافت مورد نظر نمونه بیوپسی نام دارد.
مراحل این آزمایش گاهی اوقات به عنوان آسیب شناسی نامیده می شوند.
توده های سرطانی ممکن است توسط آزمایشات تصویربرداری شناسایی شده و یا طی معاینات فیزیکی آشکار شوند، اما در هر حال برای تشخیص دقیق باید نمونه برداری کرده و نمونه حاصل را در زیر میکروسکوپ بررسی نمود. در واقع اغلب تومورها سرطانی نیستند.
نمونه بافتی یا سلولی را تقریباً می توان از تمامی بخش های بدن تهیه کرد. چگونگی نمونه برداری به محل تومور و نوع احتمالی سرطان بستگی دارد. به عنوان مثال، روش مورد استفاده برای بیوپسی پوست بسیار متفاوت از بیوپسی مغز می باشد.
برخی از انواع بیوپسی کل اندام را برمی دارند. این کار فقط توسط جراحان انجام می شود. انواع دیگر بیوپسی نمونه هایی از تومور را از طریق سوزنی نازک و یا آندوسکوپ (لوله ای سبک و منعظف که در بدن فرد قرار می دهند) برمی دارند. این نمونه برداری اغلب توسط جراحان انجام می شود، اما سایر پزشکان نیز قادر به انجام آن هستند.
رایج ترین نوع بیوپسی مورد استفاده در تشخیص سرطان در ادامه مورد بحث قرار خواهد یافت. برای یادگیری جزئیات بیشتر، به اطلاعات تشخیصی مربوط به سرطان مد نظر خود مراجعه کنید.
دو نوع بیوپسی سوزنی وجود دارد:
آسپیراسیون سوزنی (FNA) از سوزنی توخال و بسیار نازک که متصل به یک سرنگ است برای نمونه برداری از مقدار کمی از مایعات درون تومور و یا برداشتن قطعات بسیار کوچکی از بافت تومور استفاده می کند. در صورتی که تومور نزدیک به سطح بدن باشد پزشک می تواند سوزن را از طریق حس لامسه به سوی تومور هدایت کند. ولی چنانچه محل تومور عمیق و غیرقابل لمس باشد، سوزن را باید از طریق مشاهده با آزمایشات تصویربرداری ازقبیل سونوگرافی یا سی تی اسکن هدایت نمود.
مزایت اصلی FNA عدم نیاز به هیچ گونه برشی در سطح پوست است و در برخی موارد میتوان تشخیص را در همان روز آزمایش قطعی کرد. اشکال این روش اینست که گاهی اوقات اندازه بافت نمونه برداری شده در این روش برای تشخیص قطعی کافی نیست. اگر چه FNA به خودی خود نوعی روش بیوپسی است، ولی به عنوان نوعی آزمایش سیتولوژی نیز تلقی می شود.
سوزنی بالنسبه بزرگتر از سوزن FNAبرای خارج نمودن بخش کوچکی (یا هسته های) از بافت منطقه غیر طبیعی پستان استفاده می شود. CNB اغلب در مطب پزشک و با بیهوشی موضعی و با بی حسی موضعی (داروهایی برای بی حس کردن منطقه مورد نظر) انجام می شود.
همانند FNA، بیوپسی قادر به نمونه برداری از تومورهای قابل لمس و همچنین تومور
ترجمه شده از وبسایت: www.cancer.org