ویروس آنفولانزا با تغییر آنتی ژن های سطحی خود از دسترس دستگاه ایمنی فرار می کند. واکسن مربوط به یک نوع آنفولانزا ممکن است برای نوع دیگر بی فایده باشد. همه ی آنفولانزا ها به طور برابر ایجاد نمی شوند، برخی انواع می تواند شما را بسیار مریض کند، در حالی که انواع دیگر آنفولانزا علائم خفیف تری ایجاد می کند. این مطلب را بخوانید تا درباره انواع آنفولانزا مطالبی بیاموزید.
آنفولانزا یک عفونت واگیر دار راه های هوایی است که با انواع ویروس های آنفولانزا ایجاد می شود. علائم آنفولانزا شامل درد های عضلانی و گرفتگی ها، سردرد و تب می باشد.
ویروس های آنفولانزا از طریق غشای موکوزی بینی, چشمان یا دهان شما وارد می شوند. هر بار که شما دست خود را به یکی از این نواحی می مالید، احتمالا خود را مبتلا به ویروس می کنید.
به همین خاطر بدون آلودگی نگه داشتن دست ها با شستشوی مکرر و کامل دست ها اهمیت دارد. اعضای خانواده را ترغیب کنید که همین کار را بکنند تا سالم بمانند و از آنفولانزا پیشگیری شود.
انواع مختلف آنفولانزا کدامند: سه نوع ویروس آنفولانزا وجود دارد، A، B وC .
نوع A و B اپیدمی های آنفولانزای سالانه را ایجاد می کند که تا ۲۰% جمعیت مبتلا به آن درد، سرفه و تب های بالا دارند. نوع C نیز آنفولانزا ایجاد می کند. با این حال نوع C علائمی با شدت کمتر دارد.
آنفولانزا مرتبط با حدود ۳۰۰۰ تا ۴۹۰۰۰ بزرگسال و ۲۰۰۰۰۰ بستری در هر سال در آمریکا است. واکسن آنفولانزای فصلی برای پیشگیری از این اپیدمی ها ایجاد شده بود.
آنفولانزای نوع A توانایی مبتلا کردن حیوانات را دارد، اگرچه بیشتر احتمال دارد که افراد از بیماری ها همراه با این نوع آنفولانزا رنج ببرند. پرنده های وحشی عمدتا به عنوان میزبان این ویروس عمل می کنند.
ویروس آنفولانزای نوع A به صورت ثابت در حال تغییر است و عموما مسئول اپیدمی های بزرگ آنفولانزا است. ویروس A2 آنفولانزا توسط افرادی گسترش پیدا می کند که قبلا مبتلا شده اند. متداول ترین نقاط آنفولانزا، سطوحی هستند که فرد مبتلا لمس کرده است و اتاق هایی که در آن اخیرا بوده است به خصوص نواحی که در آن عطسه کرده است.
بر خلاف ویروس آنفولانزای نوع A، نوع B تنها در انسان ها یافت می شود. ویروس آنفولانزای نوع B می تواند واکنش شدید تری نسبت به ویروس آنفولانزای نوع A ایجاد کند اما به ندرت آنفولانزای نوع B می تواند به شدت آسیب رسان باشد. آنفولانزای نوع B به زیر گروه هایی تقسیم نمی شود و هیچ همه گیری ایجاد نمی کند.
خفیف تر از نوع A یا B است. افراد عموما از آنفولانزای نوع C خیلی ناخوش نمی شوند. آنفولانزای نوع C باعث اپیدمی نمی شود.
گونه های مختلف ویروس آنفولانزا طی زمان جهش پیدا می کند و جایگزین گونه های قدیمی ویروس می شود. به این خاطر است که مهم است هر سال واکسن بزنید تا مطمئن شوید که بدن شما نسبت به بیشتر گونه های جدید ویروس ایمنی ایجاد می کند.
همانطور که توسط CDC مشخص شده است، ویروس ها در واکسن آنفولانزا و واکسن FluMist می تواند هر سال بر اساس نظارت بین المللی و تخمین دانشمندان درباره این که کدام نوع آنفولانزا در آن سال برجسته تر است، تغییر کند. قبلا، تمام واکسن های آنفولانزا برابر سه نوع ویروس آنفولانزا حفاظت ایجاد می کردند. امروزه FluMist و بعضی واکسن های آنفولانزای سنتی تا چهار گونه را تحت پوشش دارند: دو ویروس آنفولانزای A و دو ویروس آنفولانزای B.
حدود دو هفته بعد از زدن واکسن آنفولانزا، آنتی بادی هایی که برابر ویروس آنفولانزا محفاظت ایجاد می کنند، در بدن شما رشد می کنند.
ویروس آنفولانزای مرغی، آنفولانزای مرغی ایجاد می کند. پرنده ها ممکن است به ویروس آنفولانزای نوع A و تمام انواع فرعی آن مبتلا شوند. با این حال, پرنده ها توانایی حمل ویروس های نوع B و C را نیز دارند.
سه نوع فرعی آنفولانزای مرغی شامل H5, H7 و H9 وجود دارد. نوع های فرعی H5 و H7 کشنده هستند در حالی که نوع فرعی H9 کمتر خطرناک است.
کدام نوع آنفولانزای مرغی در اخبار است؟
متخصصان مراقبت سلامت درباره گونه آنفولانزای مرغی شناخته شده به عنوان H5N1 بسیار صحبت کرده اند. اولین موارد آنفولانزای H5N1 در بهار ۲۰۰۹ گزارش شده است. از آنجایی که ویروس جدید بود، بیشتر افراد نسبت به آن ایمن نبودند که به این معنا بود که افراد بیشتری طی آن فصل آنفولانزا مبتلا شدند. ویروس متفاوت با ویروس آنفولانزای معمولی بود و باعث اولین همه گیری آنفولانزا در بیش از ۴۰ سال شد.
دلیل این که H5N1 خطرات زیادی دارد، توانایی آن برای عبور از پرنده های وحشی به مرغ و سپس به انسان است. در حالی که پرنده های وحشی عمدتا به اثرات مخرب و احتمالا کشنده H5N1 ایمن هستند، این ویروس بیش از نیمی از افرادی که به آن مبتلا شده اند را کشته است. ریسک آنفولانزای مرغی عمدتا در بیشتر افراد پایین است به خاطر این که ویروس نوعا انسان ها را آلوده نمی کند. عفونت ها در نتیجه تماس با پرنده های مبتلا اتفاق افتاده است. گسترش این عفونت از انسان به انسان بسیار نادر است.
افراد در آمریکا کمتر از افرادی که خارج زندگی می کنند، باید بترسند. بیشتر موارد بیماری همراه با آنفولانزای مرغی در کشورهای آسیایی و میان افرادی که تماس نزدیک با پرنده های کشاورزی داشته اند، گزارش شده است. همین طور افراد قادر نیستند، به ویروس آنفولانزا از راه خوردن مرغ پخته، بوقلمون یا اردک مبتلا شوند. دماهای بالا ویروس را می کشد.
اخیرا واکسن آنفولانزای مرغی برای عموم در دسترس نیست. به علاوه، مهم است که بدانیم که واکسن آنفولانزای معمولی برابر آنفولانزای مرغی حفاظت ایجاد نمی کند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com