علایم هپاتیت ب

ویژگی ها و علایم هپاتیت ب

هپاتیت B از ویروس های DNA دار است که می تواند از راه جنسی و خون انتقال یابد. علائم اصلی آن شامل درگیری کبد است که می تواند به سمت مشکلات مزمن و اوضاع وخیم تری پیش برود.

هپاتیت B ویروسی است که موجب عفونت کبد می شود. اکثر بزرگسالانی که به آن مبتلا می شوند پس از گذشت زمان کوتاهی بهبود می یابند که هپاتیت B حاد نامیده می شود.

برخی اوقات این ویروس موجب عفونت دراز مدت می شود که هپاتیت B مزمن نامیده می شود. در طول زمان می تواند به کبد شما آسیب برساند. احتمال بیشتری وجود دارد که نوزادان و کودکان خردسال که به واسطه این ویروس دچار عفونت شده اند، به هپاتیت B مزمن مبتلا شوند.

این احتمال وجود دارد که به هپاتیت B مبتلا باشید اما ندانید که مبتلا هستید. شما ممکن است علائمی هم نداشته باشید. اگر علائم در شما وجود داشته باشد، شما احساس می کنید که به آنفولانزا مبتلا هستید. تا زمانی که ویروس در بدن شما وجود داشته باشد، می توانید آن را به دیگران انتقال دهید.

این مورد توسط ویروس هپاتیت B ایجاد می شود. این ویروس از طریق تماس با خون و مایعات بدن فرد آلوده منتقل می شود.

این احتمال وجود دارد که با انجام این کارها به هپاتیت B مبتلا شوید:

• برقراری رابطه جنسی با فرد آلوده
• استفاده از سوزن مشترک  (استفاده برای تزریق مواد مخدر)
• خالکوبی کردن یا سوراخ کردن با وسایل غیر استریل
• استفاده مشترک از وسایل شخصی نظیر ریش تراش یا مسواک یک فرد آلوده

مادری که ویروس را به همراه دارد، می تواند در هنگام زایمان آن را به نوزاد خود منتقل کند. کارشناسان پزشکی توصیه می کنند که تمام زنان باردار به منظور تشخیص ابتلا به هپاتیت B مورد آزمایش قرار گیرند. اگر شما این ویروس را دارید، به منظور جلوگیری از عفونت ناشی از ویروس از نوزاد شما عکس برداری می شود.
شما با ارتباطات خاصی نظیر بغل کردن، بوسیدن، عطسه، سرفه یا استفاده مشترک از مواد غذایی یا نوشیدنی به هپاتیت B مبتلا نمی شوید.

بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت B به دلیل نبود علائم، اطلاعی از ابتلا به آن ندارند.

علائم این بیماری شامل موارد زیر می شود:

• احساس خستگی شدید
• تب خفیف
• سردرد
• عدم تمایل به خوردن
• احساس ناراحتی در معده
• درد شکم
• اسهال یا یبوست
• درد عضلانی و مفاصل
• چشمان و پوست مایل به زرد (یرقان) می شوند، زردی معمولا تنها پس از از بین رفتن سایر علائم بروز می کند

اکثر افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن هیچ گونه علائمی ندارند.

اگر پزشک شما فکر می کند که ممکن است کبد شما به دلیل ابتلا به هپاتیت B آسیب ببیند، ممکن است که به منظور آزمایش با استفاده از یک سوزن از کبد شما نمونه کوچکی بردارد که نمونه برداری کبدی نام دارد.

هپاتیت B در اغلب موارد به خودی خود از بین می رود. شما می توانید با استراحت در منزل، خوردن غذاهای سالم، نوشیدن مقدار زیادی آب، و اجتناب از مصرف الکل و مواد مخدر علائم خود را تسکین دهید. همچنین سعی کنید از پزشک خود در مورد این که از مصرف کدام داروهای شیمیایی و گیاهی باید پرهیز کنید، اطلاعاتی کسب کنید زیرا بعضی از آن ها می توانند با وخیم تر کردن هپاتیت B به کبد شما آسیب برسانند.

درمان هپاتیت B مزمن به وخیم تر شدن عفونت و آسیب کبدی شما بستگی دارد. اکثر افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن می توانند با مراقبت مناسب از خود و معاینات منظم زندگی فعال و خوبی را سپری کنند.

داروهایی به منظور درمان هپاتیت B وجود دارد ولی ممکن است که برای هر فردی مناسب نباشند.

به منظور یافتن داروی مناسب، حتما با پزشک مشورت کنید.

در برخی اوقات هپاتیت B مزمن می تواند به آسیب شدید کبد منجر شود. در صورت وقوع این اتفاق این احتمال وجود دارد که به پیوند کبد نیاز پیدا کنید.

استفاده از واکسن هپاتیت B بهترین راه برای جلوگیری از عفونت است. واکسن در ۳ یا ۴ مرحله تزریق می شود. بزرگسالان در معرض خطر، تمام نوزادان، کودکان و نوجوانان باید واکسینه شوند.

همچنین واکسن ترکیبی (تینریکس) که از ابتلا به هپاتیت B و A جلوگیری می کند،  موجود است.

به منظور جلوگیری از ابتلا و سرایت ویروس به دیگران موارد زیر را رعایت کنید:

• در هنگام برقراری رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
• از سوزن مشترک استفاده نکنید.
• در صورتی که مجبور به تماس با خون هستید، از لاستیک خام یا دستکش های پلاستیکی استفاده کنید.
• از مسواک یا ریش تراش به صورت مشترک استفاده نکنید.
• خالکوبی نکنید و یا از تمیز و استریل بودن سوزن های مورد استفاده اطمینان پیدا کنید.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com