بیماری های ریوی در صورتی که به سمت نارسایی ریوی پیشرفت کنند، ممکن است زمینه ای برای نیاز به پیوند ریه باشند.
پیوند ریه یک درمان موثر برای بیماری است که بیشتر عملکرد ریه ها را از بین می برد. در افراد مبتلا به بیماری شدید ریوی، پیوند ریه می تواند باعث بهبود تنفس شود و بیمار می تواند سال ها زندگی کند. با این حال عمل جراحی پیوند ریه خطرات عمده و عوارض شایعی را به همراه دارد.
اغلب افراد مبتلا به بیماری شدید ریوی و مرحله نهایی بیماری ریوی ممکن است نیازمند پیوند ریه باشند.
این روش باید زمانی مورد استفاده قرار گیرد که در صورت عدم جراحی احتمال مرگ شخص بالا بوده و هیچ گزینه دیگری در دسترس نباشد. همچنین پیوند ریه می تواند برای افرادی که به بیماری ریوی بسیار شدید مبتلا هستند به طوری لذت بردن از زندگی را از آن ها سلب کرده، در نظر گرفته شود.
شایع ترین بیماری های ریوی که فرد را کاندید پیوند ریه می کنند، عبارتند از:
دلایل پیوند ریه می تواند در میان افراد مبتلا به این بیماری ها متفاوت باشد. برای مثال: در آمفیزم بافت ریه با سیگار کشیدن تخریب می شود، در فیبروز ریوی ایدیوپاتیک زخم جایگزین ریه سالم می شود. این احتمال وجود دارد که مراکز پیوند ریه در پیوند ریه افراد بالای ۶۰ یا ۶۵ سال مردد باشند.
فرآیند ارزیابی روند پیوند ریه معمولا طولانی و پیچیده است. ابتدا پزشک بیمار را به یک مرکز پیوند محلی ارجاع می دهد. در مرکز پیوند پزشکان، روانشناسان، مددکاران اجتماعی و سایر کارکنان به منظور جمع آوری اطلاعات فرد را ویزیت می کنند. این کار ممکن است در چند بار ویزیت در طول هفته ها یا ماه ها رخ دهد.
آزمایش های متعددی در زمان ارزیابی پیوند ریه صورت می گیرد که شامل این موارد می باشد:
پزشکان معمولا در صورتی که این شرایط وجود داشته باشد، پیوند ریه را توصیه نمی کنند: بیماری شدید قلب، کبد یا کلیه، مصرف الکل و یا مواد مخدر، عفونت های مداوم، یا سرطان.
همچنین افرادی که سیگار می کشند نمی توانند عمل پیوند ریه را انجام دهند.
پس از انجام آزمون و مصاحبه و رسیدن به این نتیجه که بیمار فرد مناسبی برای پیوند ریه است به فهرست دریافت کنندگان اعضای محلی و ملی اضافه می شود. جایگاه فرد در لیست با تخصیص امتیاز ریه تعیین می شود و یک عملیات پیچیده است که برای محاسبه دو مورد استفاده می شود:
هنگامی که یک ریه سازگار اهدا کننده در دسترس باشد، فورا فرد مورد نظر به منظور آماده شدن برای جراحی به مرکز پیوند فرا خوانده می شود. اعضای تیم جراحی به منظور اطمینان از مناسب بودن ریه فرد فوت شده برای پیوند آن را مورد بررسی قرار می دهند.
جراحان ممکن است یک و یا دو ریه را پیوند بزنند. در هر انتخاب مزایا و معایبی وجود دارد و انتخاب با توجه به بیماری ریوی، گیرنده عضو و دیگر عوامل متفاوت است.
جراح در زمان پیوند ریه یک برش بزرگ در قفسه سینه ایجاد می کند. برش با توجه به نوع پیوند ریه متفاوت است:
زمان بهبودی کامل پس از پیوند ریه در افراد مختلف بسیار متفاوت است. برخی افراد ممکن است که پس از گذشت یک هفته از بیمارستان مرخص شوند. با این حال این غیر معمول نیست که فرد پس از گذشت دو هفته یا بیشتر از عمل پیوند ریه از بیمارستان مرخص نشده باشد.
پیوند ریه می تواند تنگی نفس را بهبود دهد و یک سبک زندگی فعال را برای فرد ایجاد کند که تا سال ها می تواند باقی بماند.
بیش از ۸۰% مردم اظهار داشته اند که پس از سپری کردن دوران نقاهت عمل جراحی پیوند ریه هیچ گونه محدودیتی در فعالیت های فیزیکی خود نداشته اند. در میان افرادی که پنج سال یا بیشتر زنده مانده اند، تا ۴۰% درصد آن ها حداقل به کار نیمه وقت خود ادامه داده اند.
با این حال عوارض احتمالی پس از پیوند ریه اجتناب ناپذیر هستند. احتمال عدم پذیرش ریه جدید توسط سیستم ایمنی وجود دارد و به طور کامل از بین نمی رود. همچنین عوارض جانبی داروهای کاهش دهنده قدرت سیستم ایمنی از جمله دیابت، آسیب کلیه و آسیب پذیری نسبت به عفونت اجتناب ناپذیر می باشد.
به این دلیل بقای طولانی مدت بعد از پیوند ریه نسبت به پیوند دیگر اعضا مانند کلیه و کبد امیدوار کننده نیست.
با این حال بیش از ۸۰% از افراد حداقل به مدت یک سال پس از پیوند ریه زنده می مانند. پس از سه سال بین ۵۵ و ۷۰ درصد از افرادی که پیوند ریه شده اند زنده می مانند. در زمان پیوند، سن مهمترین عامل به شمار می رود که بر بقای پیوند ریه تاثیر می گذارد.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com