عملکرد منیزیم

عملکرد منیزیم در بدن

عضلات ما به طور دائمی در حال انقباض هستند و بدون منیزیم ما نمی توانیم انرژی تولید کنیم، همچنین ما نمی توانیم سطح کلسترول تولید و آزاد شده به جریان خون را تنظیم کنیم.

منیزیم در کلروفیل II

منیزیم عنصر مرکزی کلروفیل II است و پایه و اساس زندگی اولیه بر روی این سیاره است.

یون های منیزیم باعث تنظیم بیش از۳۰۰ واکنش بیوشیمیایی در بدن از طریق نقش عملکرد کوفاکتوری آنزیم ها می شوند. همچنین آن ها نقش حیاتی در واکنش های تولید و استفاده ازATP  به عنوان واحد حیاتی انرژی سلول های بدن دارند.

چرا منیزیم چنین تاثیرگسترده ای بر بدن گذاشته است؟

راز این مطلب این است که چگونه برسلول ها عمل می کند. دراین مقاله چگونگی تنظیم و حفظ منیزیم را فرا می گیرید: فعالیت آنزیم ها و هزاران پروسه ی بیوشیمیایی را ممکن می سازد. تولید انرژی و ATP ، واحد ذخیره انرژی در بدن،DNA ، RNA، دستورالعمل داخلی بدن برای ساخت پروتئین ها و سلول های جدید را تامین می کند. تعادل مواد معدنی لازم برای حفظ حیات سلول را بر عهده دارد.

درک شیمی بدن و یون منیزیم

منیزیم دومین عنصر فراوان در بدن است و چهارمین عنصر با بار مثبت در بدن است.

این ماده ی معدنی تقریبا برای صدها فرآیند سلولی  استفاده می شود. در طبیعت ، منیزیم به فرم های بسیار مختلفی یافت می شود که با اتم های دیگر باند است، از قبیل:

منیزیم کلرید: به طور طبیعی در دریا یافت می شود.

مگنزیت: سنگ نمک نامحلول که به کربنات منیزیم معروف است.

درگیاهان به عنوان عنصر مرکزی در کلروفیل اهمیت دارد.

منیزیم دومین عنصر فراوان در سلول های بدن است.

یکی از فرم های  منیزیم که به آسانی در دسترس بوده و قابل جذب است، منیزیم کلرید می باشد. زیرا محلول در آب است. کلرید منیزیم به آسانی و  به صورت جداگانه، سرعت جذب را افزایش می دهد. تمامی مواد آلی در بدن انسان، گیاه، حیوانات  از ترکیبی از عناصری مانند اکسیژن، کربن، هیدروژن ساخته شده اند. این واحدهای ساختاری کوچک به هم می پیوندند وترکیبات بدن ما را می سازند.

بافت ها: مایعات بدن، عناصر میکروسکوپیک عملکرد بدن را تنظیم می کنند.  اکسیژن، کربن، هیدروژن و نیتروژن عناصر اصلی هستند. اساس ترکیباتی که در ماده حیات یافت می شود، همین موارد هستند.

 علاوه بر ترکیبات ساخته شده از این چهار عنصر که خیلی متداولند، باقی مانده ترکیبات بدن از مینرال ها تشکیل شده است.

منیزیم یک ماکرومینرال است که برخلاف دیگر مواد معدنی به مقدار زیاد برای بدن مورد نیاز است. کلسیم، سدیم، پتاسیم هم ماکرومینرال هستند. میانگین محتوی منیزیم بدن در حدود۲۵ گرم است و یکی از ۶ عنصر ضروریست که باید در رژیم غذایی تامین شود. هنگامی که منیزیم ازطریق غذا، مکمل ها و یا برنامه های کاربردی وارد بدن می شود، به فرم منیزیم مستقل یا یون شکسته و آزاد می شود. در حالت یونی، منیزیم بار مثبت دارد و معمولا به عنوان منیزیم +۲ شناخته می شود.

کاتیون های منیزیم به عنوان بخشی از ساختار بدن از طریق حضور خود در استخوان ها عمل می کنند. اما مسلما مهم ترین عملکرد آن ها به عنوان تنظیم کننده صدها واکنش شیمیایی در بدن در اولویت قرار دارد.

منیزیم آنزیم هایمان را قوی می کند. منیزیم تعیین کننده واکنش بیوشیمیایی بیش از ۳۰۰ آنزیم است،  که بطور تقریبا دائمی در بدن رخ می دهد.

منابع انرژی: واحدهای ساختمانی برای ساختارهای بدن هستند.

عناصر برای تنظیم و کنترل تعداد زیادی از عملکردهای بدن مورد نیاز هستند، مانند بسیاری از ویتامین ها.

 منیزیم به عنوان تنظیم کننده ابتدایی، نقش مهمی دارد.

منیزیم به آنزیم ها اجازه عملکرد مناسب را می دهد که به نوع خود قادر به انجام اکثریت قریب به اتفاق واکنش های شیمیایی بدن می باشند. آنزیم ها اساس عملکرد  بدن هستند که باعث حفظ حیات می شوند. بسیاری از واکنش های شیمیایی که لازم است بدن انجام دهد، مانند شکستن قند،  فقط می تواند در شرایط نرمالی انجام شود که تحت گرمای شدید و محیط اسیدی باشد. آنزیم ها، با این حال اجازه می دهند که این واکنش ها بدون آسیب رساندن به بافت های شکننده بدن و اندام ها رخ دهد.

آنزیم ها به تنهایی این عملکرد را انجام نمی دهند. موادی که به کوفاکتور آنزیمی معروف هستند باید عملکرد آنزیم ها را به منظور کنترل سرعت واکنش های بدن تنظیم کنند. این کوفاکتورها به عنوان کلید تغییر هر آنزیم عمل می کنند، عمل آن برای شروع یا متوقف ساختن فعالیت آنزیم مهم است.

منیزیم یکی از بیشترین کوفاکتورهای متداول در بدن است و حضور آن بسیار مهم است.

تجزیه قند و چربی، تولید پروتئین ها، آنزیم ها، آنتی اکسیدان هایی از قبیل گلوتاتیون و ایجاد DNA و RNA.

تنظیم تولید کلسترول: بدون کوفاکتورهای آنزیمی از قبیل هورمون ها و مینرال های حیاتی از قبیل منیزیم، واکنش های بدن به آسانی از کنترل خارج می شوند. در واقع حتی عدم تعادل خیلی کم هم می تواند تاثیر سوء برسطح سلامتی و عملکرد بدن بگذارد. بنابراین عملکرد منیزیم به عنوان کوفاکتور آنزیم می تواند با نقش مهمی که هورمون ها در بدن بازی می کنند، دیده شود. با این حال تفاوت مهم این است که بدن ما می تواند بسیاری از هورمون های خود را با استفاده از واحدهای ساختمانی تولید کند. از سوی دیگر منیزیم نمی تواند توسط بدن تولید شود و باید آن را دریافت کنیم. به همین روش، زمانی که سیستم های بدن از شرایطی مانند کم کاری تیروئید و یا مقاومت به انسولین رنج می برند، کمبود منیزیم بر  سطح عملکرد بدن موثر است.

منیزیم نیرو محرکه ی منبع سوختمان است. منیزیم برای فرآیند های تولید انرژی که در داخل ساختاری های سلولی کوچک اتفاق می افتد، مورد نیاز است.

مولکول ATP یا آدنوزین تری فسفات یک واحد اساسی است که در سلول های انسان استفاده می شود. اکثر این  عملکردها بوسیله سلول هایی انجام می شود که ATP مورد نیاز برای تعداد زیادی از فعالیت ها را فراهم می کنند، شامل:

انقباض فیبر ماهیچه، سنتز پروتئین، تولید و تکثیر سلول ها، حمل و نقل مواد در عرض سلول.

ATP می تواند به عنوان سوخت سلول ها عمل کند، به همان روش که بنزین برای سوخت ماشین ها سوخت فراهم می کند.

عمل میتوکندری داخل سلول به عنوان نیروگاه سلولی، تولید مداوم ATP به وسیله تغییر واحد های ساده گلوکز، اسید چرب و یا آمینواسید است.

بدون حضور منیزیم کافی، مواد غذایی که ما دریافت می کنیم، نمی تواند متابولیزه شوند. برای ساخت واحدهای انرژی، به عبارت دیگر فرمATP موجود و فرمی که به طور معمول استفاده می شودMgATP  است، منیزیمی که با  ATPمتصل شده است. این واحدهای MgATP باید برای حفظ حرکت، تعمیر و نگهداری سلول و برای حفظ تعادل سالم مواد معدنی در داخل و خارج سلول ها، باید وجود داشته باشند. وابستگی متقابلATP و منیزیم می تواند تاثیرات گسترده ای  را بر روی انتقال عصبی، کلسیفیکاسیون بافت ها و رگ های خونی و تحریک ماهیچه ها داشته باشد، که تاکید براهمیت حفظ سطح کافی منیزیم دارد.

منیزیم از DNA محافظت می کند: مطالعات نشان دادند که در کمبود منیزیم، سنتزDNA آهسته است.DH  یا دئوکسی ریبونوکلوئیک اسید، ماده ی  ژنتیکی بدن است که برای ساخت  پروتئین ها و تکثیر سلول ها استفاده می شود.

سلول های بدن ما بطور دائمی با سلول های جدید جایگزین می شوند.

مطالعات مختلف نشان داده اند که سنتز DNA در زمان کمبود منیزیم آهسته است. پایداری DNA و پرهیز از جهش هایی که می توانند تاثیر منفی بر  روی عملکرد سلول ها بگذارند اهمیت بخصوصی دارد.

قسمتی از پایداری DNA به منیزیم وابسته است. منیزیم تنها برای پایداری DNA لازم نیست، بلکه به عنوان یک کوفاکتور هم در تعمیر آسیب های DNA که بوسیله جهش های محیطی ایجاد شده است، نقش دارد.

همچنین ترکیب   ATPبا Mg به تولید RNA سالم، کمک می کند که مسئول خواندن DNA است و برای تولید پروتئین ها در بدن ما استفاده می شود.

منیزیم تعادل الکترولیتی ما را تنظیم می کند. منیزیم برای حفظ سلامتی (هموستاز) بر روی  مینرال های مهم دیگر از قبیل سدیم، کلسیم، پتاسیم تاثیر می گذارد، در واقع بر روی شرایط هدایت عصبی، انقباض ماهیچه و ریتم قلبی.

بدن به یون های مینرالی که از طریق مایع خارج سلولی به درون و خارج سلول ها جریان پیدا کنند اجازه می دهد، که به غلظت داخل و خارج سلول وابسته باشد.

به هرحال، سطوح ایده آل برای مینرال ها در داخل و خارج سلول برابر هم نیست. مینرال ها با هدف های مختلفی در داخل و خارج بدن استفاده می شوند.

به دلیل تمایل یون ها برای برابری در عرض غشا، مانند جریان آب به سمت دریا، سلول ها باید فعالانه یون ها را به سمت داخل و خارج از سلول حرکت دهند.

صرف انرژی برای ایجاد یک تعادل سالم با استفاده از پمپ های مبادله گر مخصوص انجام می شود. این پمپ های مبادله گر مینرال ها، یکی از بیشترین عملکردهای حیاتی غشای سلول را انجام می دهند.

یکی از پمپ های مبادله گر که به پمپ سدسم-پتاسیم مشهور است سدیم را به بیرون و پتاسیم را به درون پمپ می کند.

منیزیم باعث اتساع رگ های خونی می شود در حالی که کلسیم باعث پیشرفت انقباض می شود. همچنین منیزیم در  لخته خون، آنتاگونسیت کلسیم است.

منیزیم یک ماده معدنی است که شما هر روز برای سلامتیتان نیاز دارید. منیزیم به شما کمک می کند تا انرژی را از غذاها بگیرید و پروتئین های جدیدی بسازید. منیزیم یک جزء مهم در استخوان هایتان است و به سلامتی اعصاب و ماهیچه هایتان کمک می کند.

دریافت منیزیم از مکمل ها نباید از۳۵۰ میلی گرم در روز تجاوز کند.

منابع منیزیم

بهترین منابع منیزیم، حبوبات، آجیل، دانه ها، ماهی و غلات سبوس دار می باشد.

جدول زیر منابع غذایی منیزیم را به شما نشان می دهد:

میوه ها و سبزیجات

• گلابی: یک میوه ۸۸
• اسفناج: ۱۲۵ میلی لیتر(نصف فنجان پخته) حاوی ۸۳
• چغندرسویسی پخته: ۱۲۵ میلی لیتر (نصف فنجان پخته) حاوی ۸۰
• تمبرهندی: ۱۲۵میلی لیتر(نصف فنجان پخته) حاوی ۵۸
• لوبیا ودانه های سویاپخته: ۱۲۵ میلی لیتر حاوی ۵۲
• سیب زمینی با پوست (پخته شده): ۱ عدد متوسط  حاوی ۴۷-۵۲
• بامیه: ۱۲۵ میلی لیتر (نصف فنجان پخته شده) حاوی ۵۰

محصولات زراعی (غلات)

• جوانه گندم: تست – ۳۰ گرم (¼ فنجان) ۹۶
• کونیوا ( کونیولا ): ۱۲۵ میلی لیتر پخته شده (½ فنجان) ۴۷

شیر و جایگزین هایش

• پنیر سویا: ۵۰ گرم (½۱ اونس) ۱۱۴
• ماست سویا: ۱۷۵ گرم (¾فنجان) ۷۰

گوشت و جایگزین هایش

• دانه ها ( دانه های خشک شده، نخودفرنگی وعدس )
• نخودفرنگی / نخود فرنگی چشم سیاه / لوبیاچشم بلبلی: ۱۷۵ میلی لیتر (¾ فنجان) ۱۲۱
• محصولات تخمیری سویا پخته شده: ۱۵۰گرم ( ¾  فنجان ) ۱۱۶
• دانه های سویا / کامل / پخته شده: ۱۷۵ میلی لیتر ( ¾  فنجان ) ۱۰۹
• آجیل سویا: ۶۰ میلی لیتر ( ¼ فنجان ) ۹۹
• لوبیا: ( سیاه / لیما / نوی / کلیه سفید / ۱۷۵میلی پخته (¾ فنجان) ۶۰-۸۹
• توفو تهیه شده با کلریدمنیزیم ویاسولفات کلسیم:۱۵۰ گرم (¾  فنجان) حاوی ۵۲
• عدس ،لپه: ۷۵ میلی لیتر پخته شده (¾  فنجان) حاوی ۵۲

آجیل و دانه ها

• کدوتنبل یا دانه های کدو بدون پوسته: ۶۰ میلی لیتر(¼  فنجان) خاوی ۳۱۷
• آجیل برزیلی/ بدون پوسته: ۶ میلی لیتر (¼  فنجان) حاوی ۱۳۳
• کره دانه آفتابگردان: ۳۰ میلی لیتر (۲ قاشق غذاخوری) حاوی ۱۲۰
• دانه آفتابگردان (بدون پوسته): ۶۰ میلی لیتر (¼  فنجان) حاوی ۱۱۹
• بادام / بدون پوسته: ۶۰ میلی لیتر (¼  فنجان) حاوی ۸۸-۱۰۹
• کاشو / بدون پوسته: ۶۰ میلی لیتر (¼  فنجان) حاوی ۹۰
• آجیل کاج / بدون پوسته: ۶۰ میلی لیتر (¼  فنجان) حاوی ۷۰-۸۶
• کره بادام زمینی: ۳۰ میلی لیتر (۲ قاشق غذاخوری) حاوی ۸۴
• دانه کنجد: ۳۰ میلی لیتر (۲ قاشق غذاخوری) حاوی ۵۶-۶۸
• بادام زمینی/ بدون پوسته: ۶۰ میلی لیتر (¼  فنجان) حاوی ۶۵
• شاه بلوط چینی بدون پوسته: ۶۰ میلی لیتر (¼  فنجان) حاوی ۵۴
• کره بادام زمینی: ۳۰ میلی لیتر (۲ قاشق غذاخوری) حاوی ۵۰-۵۲
• فندق / بدون پوسته: ۶۰ میلی لیتر (¼  فنجان) حاوی ۴۸-۵۲

ماهی و غذاهای دریایی

• قزل آلا، شیوک (پخته شده): ۷۵ گرم (½۲ اونس) حاوی ۹۲
• نوعی ماهی پهن (پخته شده): ۷۵ گرم (½۲ اونس) حاوی ۸۰
• ماهی خال مخالی،اقیانوس اطلس (پخته شده): ۷۵ گرم (½۲ اونس) حاوی ۷۳
• پولاک اقیانوس اطلس (پخته شده): ۷۵ گرم (½۲ اونس) حاوی ۶۴
• خرچنپ، ماهی آتلانتیک (پخته شده): ۷۵ گرم (½۲ اونس) حاوی ۴۷

گوشت ومرغ

• این غذاها حاوی مقدار بسیار کمی از ماده مغذی می باشند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com