صرع و رانندگی : رانندگی کردن با صرع، یک تقابل میان نیاز به استقلال و نیاز به امنیت است. ما ترجیح میدهیم این آزادی را داشته باشیم که بتوانیم بهطور مستقل سفر کنیم به هر جا و در هر زمان که بخواهیم. به همین دلیل خیلی از ما برای رفتن به محل کار، مدرسه، خرید و قرارهای دوستانه از خودرو استفاده میکنیم. برای بیشتر جوانان، گرفتن گواهینامه رانندگی یک اتفاق مهم و بزرگ است. هر منطقه دارای قوانین مشخصی است. بیماران صرع باید وضعیتشان را به مرکز راهنمایی و رانندگی گزارش کنند. این گزارش توسط پرسنل این سازمان جمعآوری میشود. در برخی مناطق رابط بین راهنمایی و رانندگی و بیمار، پزشک است. در برخی مناطق در زمان گواهینامه گرفتن یا تجدید اعتبار آن، بیمار یک فرم ساده را امضاء میکند که اظهار میکند سازمان مربوطه را از توانایی رانندگی و وضعیت سلامتیاش مطلع کرده است.
بیمارانی که تشنجهای کنترل نشده دارند، خطر بالایی برای تصادف کردن در صورت رانندگی دارند و به همین دلیل است که پزشکان توصیه میکنند تا زمانی که تشنجها کاملاً کنترل نشدهاند، بیمار رانندگی نکند. حدود ۶ ماه تا ۱ سال باید از آخرین تشنج گذشته باشد. اگر یک بیمار که تشنج او کاملاً کنترل شده است، به دلیل تعویض دارو تشنج کند، ممکن است توانایی رانندگی کردن نداشته باشد.
تشنجها غیر قابل پیشبینی هستند و حتی یک تشنج خفیف بد موقع میتواند باعث آسیب یا مرگ بیمار در حال رانندگی شود. بهترین راهحل این است که اگر ممکن است، تشنجها را تحت کنترل بگیریم. برای رسیدن به این امر با پزشکتان برای رسیدن به یک رژیم دارویی مناسب همکاری کنید و بهطور صادقانه در مورد علائم و تشنجهایتان با او صحبت کنید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com