پروتئین یک درشت مغذی است که در هر یک از سلول های بدن وجود دارد. اسیدهای آمینه اجزای ساختمان پروتئین به حساب می آیند. پروتئین از ۲۰ اسیدآمینه مختلف تشکیل شده است، اما بدن تنها قادر به ساخت نیمی از این اسیدهای آمینه می باشد. نیمی دیگر از این اسیدهای آمینه ضروری باید از طریق رژیم غذایی دریافت شود.
۱۰ اسیدآمینه ضروری وجود دارد، به طوریکه براساس دانشگاه ایالتی فلوریدا، یکی از آنها به نام آرژنین برای جوانان ضروری است. این ۱۰ اسیدآمینه شامل آرژنین، هیستادین، ایزولوسین، لوسین، لیزین، متیونین، فنیل آلانین، ترئونین، تریپتوفان و والین است.
اسیدهای آمینه علاوه بر تامین پروتئین برای ساختار ستون فقرات، به عنوان جزئی از آنزیم ها (موادشیمیایی مورد استفاده ی بدن برای سرعت بخشیدن به فرآیندهای بیولوژیکی مورد نیاز برای حفظ حیات) نیز عمل می کنند. محتوای اسیدآمینه از پروتئین یا آنزیم خاصی بوده که ویژگی ها و عملکرد های منحصربه فرد آن را مشخص می کنند. برای نمونه هیستادین برای ساخت هیستامین ( بخش مهمی از پاسخ ایمنی بدن) اهمیت دارد. ترئونین برای ساخت پورفیرین ضروری است که رنگدانه ی سلول های قرمز خون را برای اتصال به آهن می سازد. والین نیز اسیدآمینه ای است که به اتصال پروتئین ها به یکدیگر کمک می کند.
موادغذایی از جمله گوشت، ماهی و مرغ به عنوان پروتئین کامل به حساب می آیند، زیرا حاوی تمام اسیدهای آمینه می باشند. از دیگر موادغذایی حیوانی با پروتئین کامل می توان به فرآورده های لبنی و تخم مرغ اشاره کرد. به استثنای لوبیا سویا و کوینولا دیگر موادغذایی گیاهی به عنوان پروتئین ناکامل در نظر گرفته می شوند، به طوریکه اسیدهای آمینه متنوعی دارند، اما حاوی تمام ۱۰ اسیدآمینه ضروری نیستند. همچنین منابع اسیدهای آمینه با منشاء گیاهی شامل ذرت، لوبیا، برنج، حبوبات و مغزهای آجیل است.
ترجمه شده از وب سایت: www.livestrong.com