خاکستری شدن مو به صورتی است که مو رنگدانه های طبیعی خود را از دست می دهد و تغییر رنگ آن به سمت سفیدی یا خاکستری بوده که بروز آن با افزایش سن پروسه ای طبیعی است. هرچند، موی خاکستری ممکن است نتیجه ی کمبودهای تغذیه ای نیز باشد. ویتامین B12 یک ویتامین ضروری بوده که می تواند موجب خاکستری شدن موها شود. البته عوامل دیگری نیز از جمله سن، محیط زیست و سلامت عمومی ممکن است در تغییر رنگ موها موثر باشد.
مو در ابتدا به صورت سفید است، به طوریکه رنگ گرفتن موها توسط ملانین (رنگدانه ی طبیعی) صورت می گیرد، این ماده رنگ موها را نیز مشخص می کند. ملانوسیت ها سلول های رنگدانه ای نزدیک به فولیکول های مو می باشند که همزمان با رشد موها برای رنگی شدن آن ها ملانین را وارد موها می کنند. افزایش سن موجب کاهش فعالیت ملانوسیت ها شده که با کم شدن تعداد رنگدانه های مو همراه است و به تدریج باعث سفید شدن مو خواهد شد. اگرچه بعد از ۳۰ سالگی شانس خاکستری شدن موها ۱۰ تا ۲۰ درصد در هر دهه افزایش می یابد، اما ژنتیک نیز در سن شروع خاکستری شدن موها نقش دارد. از دیگر عوامل خاکستری شدن موها می توان به هورمون ها، سن، قرارگیری در معرض موادشیمیایی، شرایط آب و هوایی روزانه و سموم محیطی از جمله آلاینده ها اشاره کرد.
کم خونی ویتامین B12 معروف به کم خونی خطرناک، زمانی رخ می دهد که تعداد سلول های قرمز خون کم بوده و بدن فاقد ماده ای برای کمک به جذب کافی ویتامین B12 است. از علائم کم خونی ویتامین B12 می توان به خاکستری شدن موها، اسهال یا یبوست، کمبود انرژی، کاهش اشتها، رنگ پریدگی پوست، مشکل در ایجاد تمرکز، خونریزی لثه و تورم زبان اشاره کرد. در صورت عدم درمان، کم خونی ویتامین B12 می تواند موجب آسیب عصبی، تعادل ضعیف، سوزن سوزن شدن دست و پا، افسردگی و درموارد شدید منجر به زوال عقل شود.
ویتامین B12 برای تولید سلول های قرمز خون حیاتی بوده، همچنین برای متابولیسم و حفظ سلامت و عملکرد سیستم عصبی مرکزی مهم است. اگرچه این ویتامین محلول در آب می تواند در کبد ذخیره شود، اما مصرف روزانه آن مورد نیاز است. همچنین میزان مازاد ویتامین B12 از طریق ادرار از بدن دفع می شود. افزایش سن در افراد بالای ۵۰ سال و همچنین عمل های جراحی دستگاه گوارش اغلب با کاهش توانایی بدن در جذب ویتامین B12 غذایی و در نتیجه کمبود این ویتامین در بدن همراه است. برخی از اختلالات گوارشی خاص از جمله بیماری سلیاک و بیماری کرون نیز می توانند موجب جذب ضعیف این ویتامین شوند. افراد با رژیم غذایی گیاهی یا گیاهخواران در معرض خطر کمبود ویتامین B12 می باشند زیرا این ویتامین بیشتر از طریق منابع غذایی حیوانی قابل دریافت است.
بهترین راه برای تامین نیاز روزانه بدن به ویتامین B12 مصرف فرآورده های حیوانی است. ویتامین B12 به مقدار فراوانی در جگر، فرآورده های فرعی گوشت و صدف وجود دارد. این ویتامین همچنین از طریق مصرف گوشت قرمز، مرغ، تخم مرغ، شیر و فرآورده های لبنی قابل دریافت است. برخی موادغذایی از جمله غلات صبحانه و فرآورده های غله ای با این ویتامین غنی می شوند. به طور کلی جذب این ویتامین از طریق منابع حیوانی بهتر از منابع گیاهی صورت می گیرد. همچنین درصورتیکه قصد مصرف مکمل را دارید، بهتر است مصرف این ویتامین همراه با سایر ویتامین های گروه B از جمله نیاسین، ویتامین B6 و ریبوفلاوین باشد.
ترجمه شده از وب سایت: www.livestrong.com