کنترل سدیم دریافتی برای تمام افراد به ویژه بیماران دیابت نوع ۲ اهمیت دارد. محدود کردن سدیم در رژیم غذایی در کمک به پیشگیری یا مدیریت فشارخون بالا حیاتی بوده، به طوریکه این وضعیت در میان بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ رایج است. افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نسبت به سایر افراد جامعه به اثرات سدیم در رژیم غذایی حساسیت بیشتری دارند، بنابراین نظارت بر میزان سدیم مصرفی بسیار ضروری است.
نمک تقریبا حاوی ۴۰ درصد سدیم بوده و یک قاشق چایخوری از آن معادل ۲۴۰۰ میلی گرم سدیم است. براساس مطالعه منتشر شده در مجله فشارخون انسان در ایالات متحده، بیشتر بیماران دیابتی حساسیت به نمک دارند. افرادی که حساسیت به نمک دارند نسبت به اثرات سدیم غذایی بر فشارخون آسیب پذیرتر هستند، زیرا سدیم نقش اصلی در تنظیم فشارخون ایفا می کند.
پیروی از یک رژیم غذایی با میزان بالایی نمک افزایش خطر فشارخون را به دنبال دارد، زیرا ابتلا به دیابت نوع ۲ باعث حساسیت سیستم قلبی-عروقی به اثرات سدیم می شود. سدیم در کنار پتاسیم به تنظیم تعادل مایعات در بدن می پردازد. مصرف مقدار زیادی سدیم باعث حفظ مایعات اضافی در بدن شده که افزایش فشار بر عروق خونی و ایجاد بار مضاعف بر روی قلب را به دنبال دارد. به مرور زمان، فشار مداوم بر دیواره عروق موجب آسیب و در نهایت بیماری قلبی خواهد شد.
براساس مطالعه منتشر شده در مجله طب دیابت در ایالات متحده پیرامون بررسی عادات مصرف سدیم و پتاسیم در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ این نتیجه حاصل شد که ۸۶ تا ۹۷ درصد بیماران، رژیم غذایی با میزان پایینی از پتاسیم و میزان بالایی از سدیم دارند. پتاسیم به دفع آب اضافی در بدن کمک می کند. محققان بر این باورند که ترکیبی از میزان بالایی نمک و پتاسیم کم با افزایش مایعات در بدن و بالارفتن فشارخون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ در ارتباط است.
براساس دستورالعمل های رژیمی ۲۰۱۰ امریکا، میزان سدیم دریافتی در بزرگسالان سالم باید به کمتر از ۲۳۰۰ میلی گرم در روز محدود شود، همچنین در صورت ابتلا به دیابت نوع ۲ میزان مجاز مصرف سدیم کمتر از ۱۵۰۰ میلی گرم در روز است. موادغذایی فرآوری شده و کنسروشده اغلب میزان بالایی سدیم دارند، بنابراین این موادغذایی را با میوه های تازه، سبزیجات، حبوبات و غلات کامل جایگزین کنید.
ترجمه شده از وب سایت: www.livestrong.com