ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که در بدن برای تنظیم سطوح کلسیم و فشارخون استفاده می شود، همچنین این ویتامین در عملکرد سیستم ایمنی نیز نقشی حیاتی دارد. ویتامین D در کمک به جلوگیری از تقسیم سلولی کنترل نشده و در نهایت ابتلا به سرطان موثر است. هرچند ارتباط بالقوه ای میان ویتامین D و سرطان وجود دارد، اما سطح پایین این ویتامین در خون نشانه ی ابتلا به سرطان نیست. افراد مبتلا به سرطان بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار دارند، زیرا زمان کمتری را به قرارگیری در معرض تابش نور خورشید اختصاص می دهند، همچنین درمان های مرتبط با سرطان می تواند عامل کاهش مصرف موادغذایی تامین کننده ی ویتامین D در بدن باشد.
براساس بررسی آزمایشات تصادفی کنترل شده، مشاهده ای، آزمایشگاهی و اپیدمیولوژیکی ارتباطی میان پیشگیری از ابتلا به سرطان و دریافت ویتامین D وجود دارد. همچنین طبق یافته ها در مطالعات آزمایشگاهی، ویتامین D در مرگ سلول های سرطانی و جلوگیری از تقسیم سلولی موثر است. براساس یک مطالعه ی تصادفی، مصرف ویتامین D و کلسیم در بانوان یائسه موجب کاهش ۶۰ درصدی خطر ابتلا به سرطان می شود.
علائم و نشانه های کلی سرطان شامل کاهش وزن بی علت، تب، خستگی، درد، تغییرات پوستی، عدم بهبود جراحات، خونریزی غیرمعمول، تغییر در عادات روده یا عملکرد مثانه، سوء هاضمه یا مشکلات بلع است. تجربه ی هر یک از این علائم به معنای ابتلا به سرطان نیست، زیرا مسائل دیگر نیز می تواند عامل این علائم و نشانه ها باشد. اما در صورت مشاهده ی این علائم به پزشک خود مراجعه کنید.
میزان دریافت روزانه توصیه شده ی ویتامین D بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ واحد بین الملل است. براساس انستیتوی لینوس پاولینگ در ایالات متحده، این میزان بسیار کم بوده، به طوریکه بزرگسالان بهتر است روزانه ۲۰۰۰ واحد بین الملل از مکمل های این ویتامین مصرف کنند. همچنین قبل از استفاده هر گونه مکمل غذایی با پزشک خود مشورت کنید.
بیشتر افراد ویتامین D را از طریق موادغذایی غنی شده مانند شیر، آب پرتغال، ماست، غلات و یا از طریق نور خورشید دریافت می کنند. از دیگر منابع این ویتامین می توان به ماهی چرب، روغن ماهی و تخم مرغ اشاره کرد. همچنین گوشت و پنیر نیز مقدار کمی ویتامین D دارند.
ترجمه شده از وب سایت: www.livestrong.com