گاهی کودکان بیش فعال برخی علایم اتسیم را نشان می دهند
تقریبا یک کودک از پنج کودک با اختلال بیش فعالی – نقص توجه ویژگی هایی دارند که مشترک با کودکان اتیسمی است و این ویژگی ها به نظر می رسد که خطر تجربه اختلالات را در زندگی های روزمره برای این کودکان افزایش دهد.
در میان کودکان در مطالعه با ADHD، ۱۸ درصد صفات اتیستیک داشتند، در حالی که کمتر از ۱ درصد کودکان بدون ADHD چنین صفاتی را دارند.
کودکان مبتلا به ADHD و صفات اتیستیک بیشتر احتمال داشت که توسط همتاها رد شوند، درگیر دعوا شوند و مشکلاتی در مدرسه و با خواهران برادران خود داشته باشند، در مقایسه با کودکان ADHD که پروفایل اتیستیک ندارند.
آن هایی که هم ADHD و هم ویژگی های اتیستیک دارند، بیشتر احتمال دارد که شرایط روانپزشکی مثل رفتارهای مخرب، اختلالات خلق، اختلالات اضطرابی و اختلالات زبان داشته باشند.
در مطالعه ای ۲۴۰ کودک مبتلا به ADHD و ۲۲۷ کودک بدون این شرایط بررسی شدند. بیشتر کودکان بین سن ۸ و ۱۴ سال بودند. والدین به سوال هایی درباره رفتار کودک خود پاسخ دادند.
محققان بررسی کردند که آیا کودکان علائمی مشابه با علائم مشاهده شده در کودکان مبتلا به اتیسم مثل گوشه گیری و ناتوانایی اجتماعی را نشان می دهند یا خیر، اگر چه هیچ کدام از کودکان در مطالعه علائم شدید و مکرر نداشتند که تشخیص اتیسم مطرح شود.
مطالعات قبلی نشان داده است که تغییرات ژنتیکی معینی در هر دو کودک مبتلا به ADHD و کودکان با اتیسم وجود دارد که نشان می دهد که دو مشکل ممکن است منشا یکسانی مطابق با نظر محققانی داشته باشد که توسط آملیا کوت، محقق ADHD در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون بررسی شده بود.
تعیین کودکان مبتلا به ADHD که ویژگی های اتیستیک هم دارند، می تواند به محققان کمک کند که درمان هایی برای این کودکان خاص مطابق با مطالعه انجام دهند. برای مثال، درمان آن ها ممکن است نیاز به تمرکز بیشتر بر روی بسط مهارت های اجتماعی داشته باشد.
به خاطر اینکه مطالعه بیشتر شامل کودکان سفید پوست می باشد، این یافته ها ممکن است برای گروه های قومی دیگر به کار نرود.