بعد از یائسگی، نیاز بدن برای دریافت آهن کاهش می یابد، زیرا دیگر نیازی به جایگزینی آهن از دست رفته دوران قاعدگی نیست. آهن مورد نیاز برای دوران بعد از یائسگی به رژیم غذایی و تاریخچه سلامتی هر فرد بستگی دارد. بنابراین با پزشک خود در مورد میزان آهن مورد نیاز برای جلوگیری از مقدار بسیار کم یا مقدار بسیار زیاد آهن در بدن مشورت کنید.
برخی متخصصان میزان مصرف آهن برای بانوان بعد از یائسگی را ۹ میلی گرم در روز می دانند که در حدود نصف میزان توصیه ی شده مجاز آهن برای بانوان در دوران پیش از یائسگی است. مصرف بسیار زیاد آهن از طریق مکمل یاری یا رژیم غذایی به دلیل افزایش تولید رادیکال های آزاد می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی-عروقی شود. از طرفی سطوح بالای آهن در بدن، افزایش سطوح کلسترول LDL یا کلسترول نوع بد را به همراه دارد. رژیم غذایی با میزان بالایی از گوشت قرمز و غلات غنی شده برای بانوان بعد از یائسگی می تواند باعث افزایش ذخایر آهن بیشتر از سطح ایمن شود.
میزان آهن مصرفی گیاهخواران بعد از دوران یائسگی بهتر است ۱.۸ برابر بیشتر از سایر افراد با رژیم غذایی بدون محدودیت گوشت باشد، زیرا منابع گیاهی آهن جذب کمتری نسبت به منایع حیوانی آهن دارد. بنابراین گیاهخواران باید روزانه ۱۶ میلی گرم آهن از منابع گیاهی دریافت کنند. همچنین برخی موادغذایی از جمله فرآورده های غنی شده ی سویا و تمپه با جذب آهن تداخل دارند.
براساس مطالعه منتشر شده در مجله امریکایی انجمن رژیم غذایی، برخلاف کاهش نیاز به آهن بعد از یائسگی، برخی از بانوان علائم کمبود آهن را تجربه می کنند. این مطالعه که توسط انستیتوی ملی سلامت در امریکا صورت گرفت متشکل از ۹۳۰۰۰ نفر از بانوان ۵۰ تا ۷۹ سال بعد از یائسگی بود. نتایج حاکی است ۵.۵ درصد از شرکت کنندگان در این مطالعه به کمبود موادمغذی مرتبط با کم خونی شامل اسیدفولیک، ویتامین B12، ویتامین C و آهن مبتلا بودند.
دلیل دیگری برای اطلاع از سطوح آهن بعد از یائسگی، افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان است. براساس مطالعه ی منتشر شده در مجله ی تحقیقات سرطان سینه و درمان با جامعه آماری در حدود ۳۵۰۰ نفر از بانوان چینی این نتیجه حاصل شده که دریافت زیاد آهن از منابع حیوانی می تواند منجر به افزایش خطر سرطان سینه شود.
ترجمه شده از وب سایت: www.livestrong.com