اطلاعات کلی در مورد گلیسیرین
اسامی لاتین: ۱,۲,۳-propanetriol, Alcool Glycériné, Glicerol, Glucerite, Glycerin, Glycerine, Glycérine, Glycérine Végétale, Glycerol Monostearate, Glycérol, Glycerolum, Glyceryl Alcohol, Monostéarate de Glycérol, Vegetable Glycerin.
گلیسیرین یک ماده ی شیمیایی است که به طور طبیعی در طبیعت پدید می آید. مردم از این ماده به عنوان دارو استفاده می کنند. بعضی از فرم های مصرفی و تجویزی این ماده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده است.
گلیسرین خوراکی برای کاهش وزن، بهبود عملکرد ورزشی، کمک به بازیابی آب از دست رفته بعد از اسهال و استفراغ، کم کردن فشار داخل چشم در کسانی که گلوکوم دارند، استفاده می شود. ورزشکاران از گلیسیرین استفاده می کنند تا در برابر دهیدارتاسیون مقاوم باشند.
مشاوران و بهیاران پزشکی گاهی گلیسیرین را برای کاهش فشار داخل مغز در بیمارانی مثل سکته مغزی، مننژیت، انسفالیت (ورم مغز)، سندرم ری، سدوتومور مغزی، ترومای سیستم عصبی مرکزی (CNS)، تومور سیستم عصبی مرکزی، برای کاهش حجم مغز در جراحی های مغز و اعصاب، برای درمان غش فرد ایستاده که در اثر کاهش شدید جریان خون به مغز به وجود می آید (سنکوپ پاسچر)، به داخل وریدها تزریق می کنند.
بعضی از مردم از گلیسرین به عنوان مرطوب کننده استفاده می کنند.
چشم پزشکان محلولی که حاوی گلیسیرین می باشد را قبل از تست بینایی روی قرنیه ی چشم می گذارند.
استفاده ی مقعدی از این ماده خاصیت ملینی دارد.
گلیسیرین با جذب آب به داخل روده باعث نرم شدن مدفوع و بهبود یبوست می شود.
مصرف گلیسرین در موارد زیر احتمال زیاد موثر می باشد:
مصرف گلیسرین در موارد زیر احتمالا موثر می باشد:
مصرف گلیسرین در موارد زیر به احتمال زیاد موثر نمی باشد:
شواهد کافی برای اثربخشی گلیسیرین در موارد زیر دیده نشده است:
برای اثبات اثر گلیسرین در موارد بالا شواهد بیشتری مورد نیاز می باشد.
به نظر می رسد که مصرف گلیسرین برای بیشتر بزرگسالان بی خطر می باشد. زمانی که گلیسرین به صورت خوراکی مصرف می شود ممکن است باعث ایجاد عوارضی مثل سردرد، سرگیجه، نفخ، تهوع، استفراغ، تشنگی و اسهال شود.
تزریق داخل وریدی گلیسرین ممکن است خطرناک باشد و باعث تخریب جدی گلبول های قرمز خون شود.
ملاحظات و هشدارها
بارداری و شیردهی: هنوز اطلاعات کافی در مورد بی خطر بودن مصرف گلیسرین در دوران بارداری و شیردهی وجود ندارد بنابراین از مصرف این ماده در این دوران جدا خودداری فرمایید.
اطلاعات کافی در این زمینه در دسترس نمی باشد.
دوزهای مصرفی زیر نتیجه ی مطالعات علمی می باشد.
مصرف از ناحیه مقعد: به عنوان ملین برای درمان یبوست:
معمولا به میزان ۲ تا ۳ گرم به صورت شیاف و ۵ تا ۱۵ میلی لیتر به صورت تنقیه مصرف می شود. برای کودکان کمتر از ۶ سال ۱ تا ۱.۷ گرم به صورت شیاف و ۲ تا ۵ میلی لیتر به صورت تنقیه مصرف می شود.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com