لاتکس که با نام کائوچو یا لاتکس طبیعی شناخته می شود، از عصاره شیر مانند درخت کائوچو بدست می آید. این درخت بیشتر در آفریقا یا آسیای جنوب شرقی یافت می شود. آلرژی به لاتکس یک واکنش آلرژیک به مواد حاوی لاتکس طبیعی است. اگر چه لاتکس در محصولاتی چون کاندوم و وسایل پزشکی دیگر به کار می رود، دستکش های با جنس لاتکس اولین عامل این گونه حساسیت ها به شمار می روند.
دلیل اصلی حساسیت به لانکس ناشناخته است، اما عقیده عمومی بر آن است که تماس با محصولات لاتکس ممکن است علائم را تشدید کند.
نزدیک به پنج تا ده درصد از کارمندان بخش خدمات درمانی به نوعی از واکنش های آلرژیک گرفتارند.
به غیر از کارمندان بخش خدمات درمانی، افرادی که ریسک بالایی در زمینه ابتلا به این بیماری دارند شامل:
سه نوع واکنش آلرژیک به لاتکس وجود دارد:
واکنش های آلرژیک به لاتکس دامنه ی گسترده ای را در بر می گیرد: از قرمزی و خارش پوست تا علائم شدیدتر مانند کهیر یا مشکلات معده و روده. واکنش های آلرزیک به لاتکس به ندرت به موارد حادی چون فشار خون پایین، تنگی نفس یا ضربان سریع قلب منجر می شود. با این حال در صورت عدم توجه و مراقبت، این علائم می توانند به مرگ بیانجامند.
اگر این علائم را مشاهده کردید بلافاصله با ۹۱۱ یا پزشکتان تماس بگیرید یا به نزدیکترین مرکز پزشکی مراجعه کنید.
حساسیت به لاتکس در افراد زیر تشخیص داده می شود:
واکنش های آلرژیک با دوری کردن از محصولات با جنس لاتکس و درمان های دارویی مناسب با علائم درمان می شود. اگر علائم مربوط به درماتیت تماسی تحریکی باشند، داروهای آنتی هیستامین و کورتی کوستروید برای درمان کافی است. علائم شدید با اپینفرین، سرنگ های درون وریدی و دیگر کمک ها از طرف پرسنل بخش اورژانس و بیمارستان برطرف می شوند.
اگر شما به لاتکس حساسیت دارید، باید از دستبندهای MedicAlert استفاده کنید و دو سرنگ اپینفرین را برای مواقع اضطراری به همراه داشته باشید.
هیچ درمانی برای حساسیت وجود ندارد پس بهترین راه پیشگیری است.
اگر شما واکنش های آلرژیک به لاتکس دارید، باید در شیوه زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید تا اطمینان یابید که محیط خانه تان عاری از لاتکس است. اگر چه ممکن است برای این کار، زندگی آرام تر و بی هیاهوتری داشته باشید. اگر اقدامات احتیاطی ویژه ای را انجام دهید، می توانید فعالیت های معینی را انجام دهید. در زیر به چند نکته اشاره می شود:
فهرست زیر، تعدادی از (و نه تمام) محصولات حاوی لاتکس را معرفی می کند که باید از آنها در خانه دوری کنید:
فهرست زیر، تعدادی از (و نه تمام) محصولاتی را برمی شماردکه خارج از خانه باید از آنها اجتناب ورزید:
دیگر محصولات حاوی لاتکس عبارتند از:
بادکنک = بادکنک های مایلار
اسباب بازی های کودکان = اسباب بازی های پلاستیکی یا پارچه ای
سر شیشه شیر = سر شیشه های از جنس سیلیکون
کاندوم = کاندوم های ساخته شده از کورروده گوسفند (تنها برای پیشگیری از بارداری)
نوارهای با جنس لاتکس = گیره های کاغذ، نوارهای پارچه ای یا کلاف های نخی
دستکش های کار = دستکش های نخی یا پلاستیکی
بارانی های با جنس لاتکس = بارانی های ضد آب نایلونی یا پلاستیکی
کفش های با جنس لاتکس = کفش های چرمی یا پلاستیکی
سیم های تلفن = استفاده از گیره برای سیم های تلفن
اگر شما می دانید که به لاتکس حساسیت دارید با ید با پزشک یا دندانپزشک ملاقات کنید. پزشک را ۲۴ ساعت قبل از وضعیتتان مطلع سازید تا محیطی ایمن و عاری از لاتکس را برای شما فراهم سازند. مطب پزشکان و بیمارستان ها محیط هایی عاری از لاتکس را برای بیماران حساس به لاتکس فراهم ساخته اند.
اگر مجبورید که در بیمارستان بمانید، معمولا اتاقی مخصوص در اختیار شما قرار داده می شود که عاری از هر گونه محصولات با جنس لاتکس است.
در برخی موارد، حساسیت به لاتکس و حساسیت به گروه های غذایی با یکدیگر تداخل دارند. اگر هم اکنون به برخی از مواد غذایی خاص حساسیت دارید، ممکن است خطر ابتلا به حساسیت لاتکس برای شما بیشتر از بقیه باشد.
غذاهای زیر، واکنش های آلرژیک مشابه با واکنش به مواد حاوی لاتکس ایجاد می کنند چرا که پروتئین موجود در آنها مشابه با پروتئنی است که از شکسته شدن پروتئین های لاتکس در بدن به وجود می آید.
توجه داشته باشید که تمام افراد با حساسیت به مواد غذایی الزاما به لاتکس حساسیت ندارند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com