واکنش بدن به برخی از غذاها که با مکانیسم آلرژیک ایجاد شده باشد، آلرژی یا حساسیت غذایی نام دارد. گاهی اوقات علائم مطرح شده برای آلرژی غذایی در کودکان ، کمی بیشتر بزرگنمایی شده است.
آلرژی های غذایی زمانی اتفاق می افتد که سیستم بدن غذا را به عنوان ماده خارجی می شناسد و نسبت به آن واکنش آلرژیک ایجاد می کند. متداول ترین علائم واکنش آلرژیک به غذا کهیر است. آلرژی غذایی ممکن است به صورت اگزما هم خود را نشان بدهد. واکنش آلرژی غذایی جدی تر می تواند عطسه، خس خس سینه، سرفه، تنگی نفس، تورم دهان، زبان یا چشم ها، استفراغ یا اسهال را ایجاد کند. واکنش های آلرژی غذایی جدی ممکن است باعث مرگ شود. با این حال اغلب اوقات علت دیگری برای این علائم وجود دارد.
مهم است که آلرژی غذایی را از عدم تحمل غذایی متمایز کنیم. عدم تحمل غذایی واکنش به غذایی است که توسط آلرژی ایجاد نشده است. مثال های شایع برای عدم تحمل غذایی، بی خوابی ایجاد شده توسط قهوه، تولید بیش از حد گاز معده به علت مصرف لوبیا یا عطسه، آبریزش بینی و اشک ریزش می باشد که توسط فلفل تند ایجاد می شود. در کودکان درد شکمی، اسهال یا استفراغ یا جوش هایی که نه کهیر هستند نه اگزما ممکن است با عدم تحمل غذایی ایجاد شده باشد.
بیشتر اوقات، واکنش آلرژی غذایی در یک ساعت یا کمتر بعد از خوردن غذا اتفاق خواهد افتاد. آلرژی غذایی گذرا نیست. اگر کودک شما به غذایی آلرژی داشته باشد، علائم مربوط به واکنش آلرژی غذایی هر بار که غذا خورده می شود، اتفاق می افتد. اغلب، واکنش مشابه هر بار که غذا خورده می شود رخ می دهد، اما با هر بار واکنش وضعیت می تواند بدتر هم بشود.
آلرژی غذایی به ندرت باعث آبریزش بینی بدون علامت دیگر می شود. علائم آلرژی (مثل آب ریزش یا احتقان بینی) و علائم آسم (مثل سرفه و عطسه) که به صورت آشکار درست بعد از خوردن غذا بدتر نمی شود، ناشی از آلرژی غذایی نمی باشد.
تست آلرژی غذایی توسط تست خون یا تست پوست مثل هر تست پزشکی دیگر باید همراه با تاریخچه دقیق باشد تا مفید باشد. به خاطر احتمال تست های مثبت کاذب و منفی کاذب، نتایج تنها زمانی این بررسی معنادار است که همراه با تاریخچه واکنش تفسیر شوند.
قابل اطمینان ترین روش تست غذا چالش غذایی نام دارد. در چالش غذایی، مقادیر افزاینده (با شروع از مقدار بسیار کم) از غذای مشکوک هر بیست تا سی دقیقه تحت نظارت پزشک به طور دقیق داده می شود. این روند ادامه پیدا می کند تا زمانی که کودک معادل با سهم کامل غذا مثلا ۸ اونس شیر یا ۲ قاشق چای خوری کره بادام زمینی بخورد. اگر هیچ واکنشی طی چالش وجود نداشته باشد، کودک به آن غذا آلرژی ندارد. چالش های غذایی در تشخیص هر دو آلرژی غذایی و عدم تحمل غذایی مفید است.
زمانی که شک وجود دارد که یک یا چند غذا مشکلی ایجاد کرده باشد، پزشک شما ممکن است حذف یک یا چند غذا را از رژیم غذایی کودک توصیه کند. رژیم های غذایی حذف شده باید حداقل هفت روز اما کمتر از ۱۴ روز طول بکشد. به خاطر اینکه بیشتر کودکانی که به یک غذا آلرژی دارند تنها به یک یا دو غذا آلرژی دارند، رژیم های غذایی بسیار محدود به ندرت لازم است. به خاطر اینکه محدود کردن شدید رژیم غذایی کودک می تواند منجر به نقایص تغذیه ای جدی شود، رژیم های غذایی حذف شده باید کوتاه مدت و برنامه ریزی شده باشد تا به سوال ما درباره غذای خاص پاسخ داده شود. اگر علائم طی رژیم غذایی حذف شده ناپدید شود، این مطلب ممکن است به این معنی باشد که غذای حذف شده مشکل را ایجاد کرده است. تنها راه برای تایید اینکه غذا مشکلی را ایجاد می کند، شروع مجدد غذا در رژیم غذایی و شروع مجدد مشکلات است. این حالت تنها می تواند در خانه در صورتی انجام شود که غذا به نظر علت مشکلات حداقلی مثل اسهال، کهیر، اگزما یا آبریزش بینی باشد و هیچ وقت واکنش جدی وجود نداشته باشد.
تنها راه برای درمان آلرژی غذایی اجتناب کامل از غذایی است که این مشکل را ایجاد کرده است.
در مطالعات مربوط به کودکان مبتلا به آلرژی غذایی، بیش از ۹۰ درصد کودکان به تنها یک یا دو غذا آلرژی داشتند. بسیار نادر است که فردی به غذاهای زیادی آلرژی داشته باشد. تست خونی آلرژی مثبت یا تست پوستی ضرورتا به این معنی نیست که کودک شما واقعا به آن غذا آلرژی دارد. واکنش های مثبت کاذب می تواند اتفاق بیفتد. این تست ها باید با تاریخچه واکنش های غذایی کودک شما تفسیر شود. تنها راه برای اثبات واقعی آلرژی غذایی انجام تست چالش غذایی است. اگر کودک شما به بسیاری از غذاها آلرژی داشته باشد، شما باید با متخصص آلرژی کودک خود شاید با کمک متخصص تغذیه کار کنید تا رژیم غذایی قابل قبولی برای شما طراحی شود.
مقابله با آلرژی غذایی در مهد یا مدرسه نیازمند همکاری نزدیک بین والدین، معلمین و مسئولین مدرسه است. باید سیاست مکتوب درباره محصولات بادام زمینی وجود داشته باشد. آنچه برای کودک شما مناسب است بستگی به سن کودک و توانایی او برای مشارکت در اجتناب از مصرف بادام زمینی دارد. برای مثال، بیشتر کودکان هشت ساله می توانند یاد بگیرند که درباره اجزای سازنده غذا سوال کنند و غذاهای مشکوک را رد کنند ولی کودکان سه ساله نمی توانند این کار را انجام دهند.
ترجمه شده از کتاب: ۱۰۰۱ Healthy Baby Answers