آنتی‌ هیستامین ها برای حساسیت

برای درمان حساسیت داروهای گوناگونی وجود دارد. استروئیدها و آمپول‌های ضد حساسیت در این دسته قرار می‌ گیرند با این حال، معمول‌ ترین شیوه درمان استفاده از آنتی‌ هیستامین ها است.

چگونه آنتی‌ هیستامین ها حساسیت را مداوا می‌کنند؟

هنگامی که بدن شما با محرک‌های حساسیت در تماس باشند (به طور مثال گرده، علف، پرزهای بدن حیوانات، ذرات ریز گرد و غبار) مواد شیمیایی به نام هیستامین تولید می‌کند. این ماده شیمیایی باعث می‌شود تا التهاب بافت بینی (حساسیت آن ناحیه)، آبریزش بینی و چشم و خارش چشم، بینی و گاه دهان گردد. در بعضی اوقات، جوش‌های خارش‌داری در سطح پوست ظاهر می‌شوند که به آنها کهیر می‌گویند.

آنتی‌هیستامین، هیستامین‌ها را کاهش می‌دهد یا تولید آنها را متوقف می‌سازد، در نتیجه علائم حساسیت را متوقف می‌سازد.

آنتی‌هیستامین‌ها علائم حساسیت‌های مختلف را کاهش می‌دهند؛ از جمله این حساسیت‌ها می‌توان به حساسیت‌های فصلی (تب یونجه)، حساسیت‌های داخل منزل و حساسیت به مواد غذایی اشاره کرد. با این حال، این دارو تمامی علائم را از بین نمی‌برد. برای درمان گرفتگی بینی، ممکن است پزشک شما دکونژستانت را برای شما تجویز کند. برخی از داروها ترکیبی از آنتی‌هیستامین و دکونژستانت هستند.

کدام نوع از آنتی‌ هیستامین ها در دسترس است؟

آنتی‌ هیستامین ها در انواع مختلفی عرضه می‌شوند؛ این داروها به شکل قرص، کپسول، شربت، اسپری‌های بینی و قطره‌های چشم در دسترس هستند. اشکال دیگر این دارو را می‌توانید بدون نسخه از داروخانه‌تان تهیه کنید.

چندین نوع از آنتی‌هیستامین‌های تجویزی عبارتند از:

اسپری‌های بینی آستلین، آستپرو (آزلاستین)
آتاراکس، ویستاریل (هیدروکسی‌زین)
کلارینکس (دسلوراتادین)
سیپروهپتادین (تنها به صورت ژنریک)
قطره چشمی امادین (اماداستین)
قطره چشمی لیوستین (لووکاباستین)
قطره چشمی اپتیوار (آزلاستین)
پالژیک (کربینوکسامین)
زیزال (لووسیتریزین)

نمونه های بدون نسخه از آنتی هیستامین:

آلگرا (فکزوفنادین)
بنادریل (دیفن‌هیدرامین)
دی‌متان (برومفنیرامین)
کلاریتین، آلاورت (لوراتادین)
تاویست (کلماستین)
کلر-تریمتون (کلرفنیرامین)
زیرتک (سیتریزین)

قطره‌های چشمی مانند امادین و لیووستین علائم حساسیت‌های چشمی را مداوا می‌کنند که شامل خارش و آبریزش بینی است. برخی از داروها مانند آلگرا-دی، کلاریتین-دی و زیرتک-دی ترکیبی از آنتی‌هیستامین و دکونژستانت هستند و گرفتگی بینی را از بین می‌برند.

عوارض جانبی مصرف آنتی‌هیستامین

مصرف آنتی‌ هیستامین ها عوارض جانبی به دنبال دارد و برخی از آنها از برخی دیگر عوارض بیش‌تری دارند. داروهایی چون بنادریل، کلر-تریمتون و تاویست متعلق به دسته‌ای قدیمی‌تر از آنتی‌هیستامین‌ها با نام «نسل اول» هستند. آنها عوارض بیشتری ایجاد می‌کنند که اصلی‌ترین آنها خواب‌آلودگی است.

نمونه‌های جدیدتر از آنتی‌هیستامین‌ها مانند آلگرا، کلارینکس و زیرتک عوارض جانبی کمتری دارند، در نتیجه برای برخی از افراد گزینه بهتری محسوب می‌شوند.

برخی از مهم‌ترین عوارض جانبی آنتی‌هیستامین‌ها عبارتند از: