دارو درمانی آلرژی
به طور کلی، هیچ درمانی برای حساسیت وجود ندارد، اما انواع مختلفی از داروها در دسترس قرار دارد – هم به شکل بازار آزاد و هم با تجویز پزشک – برای کمک به سهولت و درمان علائم آزار دهنده ای مانند گرفتگی و آبریزش بینی. این داروهای حساسیت شامل آنتی هیستامین ها، دکانجستنت ها، داروهای ترکیبی، کورتیکواستروئیدها، و دیگران است. تزریق حساسیت، که به تدریج توانایی شما را به تحمل ماده ی حساسیت زا افزایش می دهد، نیز موجود است.
آنتی هیستامین ها برای سال برای درمان علائم حساسیت مورد استفاده قرار گرفته اند. آنها می توانند به صورت قرص، مایع، اسپری بینی، و یا قطره های چشمی مورد استفاده قرار بگیرند. قطره های چشمی آنتی هیستامین (OTC)که در بازار آزاد به فروش میرسند، می توانند عامل از بین بردن خارش در چشم های قرمز، در حالی که اسپری های بینی می تواند برای درمان علائم حساسیت فصلی یا سالیانه استفاده می شود.
نمونه هایی از آنتی هیستامین ها عبارتند از:
هنگامی که شما در معرض یک ماده ی حساسیت زا قرار میگیرید، برای مثال گرده ی گیاه ابروسیا – این باعث تحریک سیستم ایمنی بدن شما میشود. افراد مبتلا به حساسیت یک پاسخ ایمنی شدید نشان میدهند. سلول های سیستم ایمنی شناخته شده به عنوان”ماست سل ها” ماده ای به نام هیستامین آزاد میکنند ، که به گیرنده هایی در رگ های خونی متصل شده ، و باعث بزرگ شدن آنها میشوند.
هیستامین همچنین به گیرنده های دیگر که باعث قرمزی، تورم، خارش، و تغییر در ترشحات میشوند، متصل می شود. با غیر فعال کردن هیستامین و مانع شدن از اتصال آن به به گیرنده ها، از بروزعلایم آنتی هیستامین جلوگیری میکنند.
بسیاری از آنتی هیستامین هایی که در خارج از بازار به فروش میرسند ممکن است باعث خواب آلودگی شوند. شود. امروزه آنتی هیستامین های نسل دوم و سوم غیر خواب آور تولید شده و بصورت بازار آزاد و یا فروش با نسخه در دسترس می باشد.
دکانژستانت گرفتگی بینی را رفع میکند و اغلب همراه با آنتی هیستامین ها برای حساسیت تجویز می شود. آنها می توانند در اسپری بینی، قطره چشم، مایع، و یا به شکل قرص باشند.
اسپری بینی و قطره ضد گرفتگی باید فقط برای چند روز در یک زمان استفاده شود، چرا استفاده طولانی مدت واقعا می تواند علایم را بدتر کنند. قرص و ضد گرفتگی مایع ممکن است راحتی طولانی تر ایجاد کنند.
برخی از نمونه های ضد گرفتگی که در بازار آزاد و با نسخه پزشک در دسترس هستند عبارتند از:
در طول یک واکنش حساسیتی، بافت موجود در بینی شما ممکن است در پاسخ به تماس با عامل حساسیت زا متورم شود. که تورم مایع و مخاط تولید می کند. همچنین رگ های خونی موجود در چشم می توانند متورم شده، و باعث قرمزی شوند. داروی ضد گرفتگی کار از طریق کوچک کردن تورم بافت بینی و عروق خونی، تسکین علایم ورم بینی، گرفتگی ، ترشح موکوس و قرمزی فعالیت میکند.
داروی ضد گرفتگی ممکن است فشار خون را بالا می برد، بنابراین به طورمشخص آنها معمولا برای افرادی که مشکلات فشار خون و یا بیماری کورى تدریجى دارند توصیه نمی شود. آنها همچنین ممکن است باعث بی خوابی و یا تحریک پذیری و محدود جریان ادرار شوند.
برخی از داروهای حساسیت شامل ترکیب آنتی هیستامین و ضد گرفتگی برای از بین بردن علائم متعدد حساسیت هستند. داروهای دیگر اثرات متعددی از جمله متوقف کردن اثرات هیستامین، شامل جلوگیری از ترشح کردن مواد شیمیایی توسط ماست سل ها دارند.
برخی از نمونه های داروهای حساسیت ترکیبی عبارتند از:
استروئیدها، در پزشکی به عنوان کورتیکواستروئیدها شناخته شده اند، می توانند باعث التهاب مرتبط با حساسیت را کاهش دهند. آنها در پیشگیری و درمان گرفتگی بینی، عطسه، و خارش و آبریزش بینی به دلیل حساسیت های فصلی یا سالیانه کاربرد دارند. آنها همچنین می توانند التهاب و تورم ناشی از انواع دیگر واکنش های حساسیتی را کاهش دهند.
استروئیدهای سیستمیک در اشکال مختلف در دسترس هستند : به عنوان مثال، قرص یا مایعات برای حساسیت های جدی و یا آسم، به صورت عملکرد موضعی اسپری برای آسم، عملکرد موضعی اسپری های بینی برای حساسیت های فصلی یا سالیانه ، کرم های موضعی برای حساسیت های پوستی یا قطره چشم موضعی برای ورم ملتحمه ناشی از حساسیت. علاوه بر این برای داروهای استروئیدی، پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد به تجویز انواع بیشتری از داروها را برای کمک به مبارزه علائم حساسیت در شما تجویز کند.
استروئیدها داروهای بسیار موثری برای حساسیت ها هستند، اما آنها باید به طور منظم استفاده شوند، اغلب روزانه، برای اینکه سودمند باشند- حتی زمانی که شما علائم حساسیت را احساس نمی کنید. علاوه بر این، ممکن است قبل از یک تا دو هفته ، اثر کامل دارو را بتوان احساس کرد.
برخی از استروئیدها عبارتند از:
موارد فوق دارو های تنفسی هستند که داروهای باز کننده های برونش نامیده می شود که برای درمان آسم با یک استروئید ، همراه با داروهای دیگر ترکیب می شود. استروئیدهای تنفسی تنها با نسخه پزشک در دسترس هستند.
استروئیدهای خوراکی: Deltason که همچنین پردنیزون نیز نامیده می شود.
استروئیدها دارای اثرات جانبی بالقوه، به ویژه هنگامی که به صورت خوراکی و سیستمیک برای یک دوره طولانی از زمان تجویز میشوند.
عوارض جانبی استروئیدهای سیستمیک با استفاده کوتاه مدت عبارتند از:
عوارض جانبی بالقوه سیستمیک استروئید با استفاده طولانی مدت عبارتند از:
عوارض جانبی استروئیدهای تنفسی ممکن است شامل سرفه، گرفتگی صدا، یا عفونت های قارچی دهان باشد.
باز کننده های برونش داروهای اسپریی مورد استفاده برای کنترل علائم آسم هستند و تنها با نسخه پزشک در دسترس هستند. یک باز کننده ی برونش سریع برای بهبود سریع علائم آسم در طول یک حمله استفاده میشود. باز کننده های برونش طولانی مدت می توانند تا ۱۲ ساعت نشانه های آسم را تخفیف دهند . که این برای افرادی که از مشکلات آسم شبانه رنج می برند مفید است.
باز کننده های برونش باندهای عضلانی که اطراف راههای هوایی سفت می شود را آرام میکنند. این کار به سرعت راه های هوایی را باز میکند ، و اجازه میدهد هوای بیشتری در داخل و خارج از ریه ها جریان یابد ، تنفس را بهبود می دهد.
باز کننده های برونش همچنین می توانند بهپاک کردن ریه ها از مخاط کمک کنند. با باز شدن راه های هوایی ، مخاط می تواند آزادانه تر حرکت کند و سپس به راحتی خارج شود.
به طور کلی، ۱تا۴ پاف از اسپری باعث تسکین خس خس سینه و تنگی قفسه سینه مربوط به یک حمله خفیف میشود. ممکن است برای حملات شدید به پاف های بیشتر لازم باشد. شما باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد توسعه یک طرح آسم صحبت کنید.
برخی از انواع باز کننده های برونش عبارتند از:
باز کننده های برونش داروهای قوی ای هستند. اگر با فراط استفاده شوند، آنها می توانند عوارض جانبی خطرناک مانند فشار خون بالا و ضربان قلب سریع ایجاد کنند.
تثبیت کننده ماست سل می توانند برای درمان التهاب خفیف تا متوسط در لوله های برونش و علائم حساسیت مورد استفاده قرار بگیرند.این داروها همچنین می توانید برای جلوگیری از علائم آسم در طی ورزش استفاده شوند و می توانند قبل از قرار گرفتن در معرض مواد حساسیت زا زمانی که نمی توان از آن اجتناب کرد مورد استفاده قرار بگیرند.
تثبیت کننده های ماست سل به عنوان اسپری های آسم ، قطره های چشمی برای ورم ملتحمه حساسیتی، و اسپری بینی برای حساسیت بینی در دسترس هستند. مانند بسیاری از داروها، ممکن است قبل از چند هفته اثرات کامل بهبودی احساس شود.
برخی از نمونه های تثبیت کننده ماست ها سل عبارتند از:
تثبیت کننده ماست سل با جلوگیری از آزاد شدن هیستامین از ماست سل ها (سلول هایی که هیستامین را ایجاد و ذخیره میکنند) کار می کنند. برخی از این داروها همچنین اثرات ضد التهابی مهم دارند، اما به طور مشخص مانند استروئید ها موثر نیستند.
التهاب گلو، سرفه و یا خارش پوست گاهی اوقات می تواند با اسپری تثبیت کننده ماست سل اتفاق بیافتد. برخی از افراد در استفاده از داروی Tilade تجربه ی بدی دارند. استفاده از یک جدا کننده برای مصرف دارو و نوشیدن آب به دنبال درمان ممکن است این تجربه ی بد را کاهش دهد. تثبیت کننده ی ماست سل زمانی که به شکل قطره های چشمی تجویز می شود ممکن است باعث سوزش، تیر کشیدن ، و یا تاری دید گردند.
تعدیل کننده های لوکوترین برای درمان علائم آسم و حساسیت بینی استفاده می شوند. آنها را می توان همراه با داروهای دیگرنیز تجویز کرد.
این داروها تنها با نسخه پزشک و به شکل قرص ، قرص های قابل جویدن، و کپسول های خوراکی موجود هستند.
مثال هایی از تعدیل کننده های لوکوترین عبارتند از:
تعدیل کننده های لوکوترین اثرات لوکوترین ها را خنثی میکنند، مواد شیمیایی که در بدن در پاسخ به واکنش حساسیتی تولید میشوند.
اثرات جانبی این داروها بسیار نادر است، به ویژه برای Accolate و Singulair ، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
دیگر محصولاتی که بازار آزاد به فروش میرسند :
برخی از محصولات ساده در بازار آزاد می توانند در برابر علائم حساسیت کمک کند. آنها عبارتند از:
ایمنی درمانی یا تزریق حساسیت اگر شما بیش از سه ماه از سال از حساسیت رنج می برید این ممکن است موثر ترین درمان برای شما باشد. این تزریق ها به تدریج شما را در معرض افزایش ناتمام سطح عوامل حساسیت زاقرار میدهد تا به سیستم ایمنی بدن تان کمک کند که تحمل ایجاد کنند.
همچنین، FDA سه قرص زیرزبانی فراهم کرده است که می توانند در خانه مورد استفاده قرار بگیرند. قرصهای تجویزی، Grastek،Ragwitek و Oralair نامیده شده اند. برای درمان تب یونجه استفاده می شود و به همان شیوه ی تزریقی کار میکنند – هدف این است که تحمل بیماران را در برابر محرک های حساسیت افزایش دهند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com