سینوزیت چیست ؟

سینوزیت چیست ؟ یک عفونت و یا التهاب بافت پوششی سینوس ها است. معمولا، سینوس ها از هوا پر شده اند، امازمانی که سینوس ها گرفته می شوند و از مایع و اجرام بیماری زا (باکتری، ویروس ها و قارچ ها) که می توانند رشد کنند و عفونت ایجاد کنند پر شده است. شرایطی که میتواند باعث مسدود شدن سینوس ها شوند شامل: سرماخوردگی، آلرژی، التهاب غشاء موکوسی (التهاب بافت پوششی بینی)، پولیپ های بینی(زایده های کوچک در بافت پوششی بینی)، یا یک انحراف در تیغه ی بینی هستند.

انواع مختلفی از سینوزیت وجود دارد، از جمله:

سینوزیت حاد: یک حمله ی ناگهانی مشابه با علایم سرما خوردگی شبیه، آب ریزش و گرفتگی بینی و درد در صورت که بعد از ۱۰ تا ۱۴  روز از بین نمیرود. سینوزیت حاد به طور مشخص ۴ هفته و یا کمتر طول می کشد.

سینوزیت تحت حاد :  عفونتی که ۴ تا ۸  هفته طول میکشد.

سینوزیت مزمن : شرایطی  که توسط عفونت سینوسی ایجاد شده و ۸ هفته و یا بیشتر طول میکشد.

سینوزیت برگشت پذیر : در طول سال چندین بار بازمیگردد.

چه کسانی به سینوزیت دچار می شوند؟

سالانه در حدود ۳۷ میلیون نفر آمریکایی از حداقل یکی از انواع سینوزیت رنج میبرند. افرادی که شرایط زیر را داشته باشند ریسک بیشتری برای ابتلا به بیماری سینوزیت دارند:

• غشاء موکوسی بینی مانند یک سرماخوردگی ملتهب می شود.
• گرفتگی مجاری خروج آب از بینی
• تفاوت های ساختمانی که مجاری خروجی را تنگ تر می کنند.
• پولیپ های بینی

شرایطی که حاصل از افزایش خطر عفونت هایی مثل عفونت سیستم ایمنی یا تجویز داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب میکنند.

در کودکان عوامل محیطی رایج که سینوزیت را با آلرژی تبدیل میکنند، بیمار شدن از دیگر کودکان در مهد کودک یامدرسه، سرپستانک ها، نوشیدن از بطری مشترک و استعمال دخانیات در محیط هستند.

 در بزرگسالان، مشارکت فاکتورهای که اغلب در عفونتت ها تکرارمیشوند و استعمال دخانیات اهمیت دارند.

علامت ها و نشانه های سینوزیت حاد چه چیز هایی هستند؟

بعضی از نشانه های ابتدایی سینوزیت حاد شامل موارد زیر است:

• درد / فشار در صورت
• گرفتگی بینی
• آبریزش بینی
• از دست دادن حس بویایی
• سرفه/ تجمع خلط

نشانه های دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• سختی تنفس
• کوفتگی
• درد در ناحیه دهانی

سینوزیت حاد ممکن است زمانی که فرد دو علامت و یا بیشتر داشته باشد شناخته شود و/یا آبریزش زرد، سبز و غلیظ وجود داشته باشد.

علامت ها و نشانه های سینوزیت مزمن چه چیز هایی هستند؟

مردم با سینوزیت مزمن ممکن است نشانه های زیر را برای ۸ هفته و یا بیشتر داشته باشند:

• گرفتگی و تجمع مواد در صورت
• مسدود شدن و یا گرفتگی بینی
• وجود چرک  در حفره بینی
• تب
• آبریزش بینی/ آب بینی بدون رنگ

نشانه های دیگر برای سینوزیت حاد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سردرد
• سختی تنفس
• کوفتگی
• درد دندانها

سینوزیت چگونه تشخیص داده می شود؟

جهت تشخیص سینوزیت ، پزشک شما علایمتان را مرور خواهد کرد و از شما یک تست فیزیکی خواهد گرفت. تست ممکن است شامل این باشد که پزشک سینوس های شما را احساس کرده و برای فهمیدن نرم بودن آن را فشار میدهد. او همچنین ممکن است دندان های شما را فشار دهد برای اینکه ببیند سینوس های نزدیک عفونی شده اند یا خیر.

دیگر تست های تشخیص دلایل سینوزیت ممکن از شامل: کشت موکوس، آندوسکوپی از داخل دهان،  اشعه  X ، تست آلرژی، CTاسکن سینوس ها یا کار کردن روی خون باشد.

آندوسکوپی بینی چیست؟

آندوسکوپ بینی یک ابزار مخصوص شبیه تیوپ است که با یک لامپ کوچک و دوربین مجهز شده و برای امتحان بخش داخلی بینی و نواحی خروج آب از سینوس است. حفره ی بینی شما ممکن است در ابتدا به دلیل استفاده از داروی بیهوشی موضعی (در بعضی از موارد نیاز به استفاده از داروی بیهوشی نیست.)بی حس باشد. سپس یک آندوسکوپ سفت یا انعطاف پذیر جهت دیدن ساختار استخوان میانی حفره ی بینی در محل قرار داده میشود.

روش کار این است که از این دستگاه برای مشاهده ی نشانه های انسداد همانند شناسایی پولیپ های بینی پنهان شده از تست بینی معمولی استفاده میشود. در طول تست آندوسکوپ پزشک همچنین برای هر ساختار غیر نرمال جست و جو کند که ممکن است در طول یک سینوزیت قابل بازگشت شما را ناراحت کند.

سینوزیت چگونه درمان می شود؟

درمان سینوزیت به شدت آن بستگی دارد.

سینوزیت حاد

اگر شما عفونت ساده ی سینوسی دارید، مراقب سلامتی شما ممکن است که به شما پیشنهاد ده از ، از بین برنده ی تجمع مواد موکوسی مانند داروی سودافید و استنشاق بخار آب به تنهایی استفاده کنید. از بین برنده ی تجمع مواد موکوسی که نیاز به تجویز پزشک ندارد، دراپ  بینی یا اسپری است که ممکن است در کنترل علایم بیماری اثر گذار باشد.

به هر حال این دارو ها بهتر است که بیشتر از زمان توصیه شده استفاده نشوند. که معمولا ۴ یا ۵ روز است. زیرا ممکن است آنها واقعا تجمع مواد را در بینی افزایش دهند. اگر به شما آنتی بیوتیک داده شده است، آنها مکن است معمولا برای ۱۰ تا ۱۴  روز باشند. در طول درمان، علایم معمولا ناپدید میشوند و آنتی بیتیک ها بیشتر از این مورد نیاز نیستند.

سینوزیت مزمن

هوای مرطوب گرم ممکن است تجمع مواد  را در سینوس ها کاهش دهد. یک دستگاه بخور و یا استنشاق بخار آب از یک تابه ی آب در حال جوش همچنین ممکن است کمک کند. کمپرس گرم جهت کاهش درد بینی و سینوس ها مفید است. استفاده ی خانگی چکاندن محلول نمک در بینی نیز مفید است. استفاده از کاهش دهنده های تجمع مواد موکوسی بدون تجویز پزشک  مثل چکاندن قطره و اسپری بینی ممکن است در کنترل علایم موثر باشد. به هر حال آنها بهتر است بیشتر از زمان توصیه شده استفاده نشوند. آنتی بیوتیک ها و یا استروئید های دهانی همچنین ممکن است تجویز شود.

دیگر درمان ها برای سینوزیت

شناسایی پتانسیل های ایجاد کننده و یا فاکتورهای گسترش دهنده اولین مرحله ی  کلیدی در برنامه ریزی برای سینوزیت است. برای کاهش تجمع مواد موکوسی در طول سینوزیت، پزشک شما ممکن است اسپری بینی (برای بعضی از افراد ممکن است اسپری استروئیدی تجویط شود)،  قطره بینی و یا داروی تجطه کننده ی مواد موکوسی را برای شما تجویز کند. اگر شما از سینوزیت مزمن سختی رنج میبرید، استروئید های دهانی مکن است برای کاهش عفونت برای شما تجویز شود، معمولا تنها زمانی که دیگر دارو ها موثر نبوده اند.

آنتی بیوتیک ها ممکن است برای هر عفونت باکتریایی یافت شده در سینوس ها (آنتی بیوتیک ها برای عفونت های ویروسی موثر نیستند) تجویز شوند. آنتی هیستامین مکن است برای درمان آلرژی تجویز شود. داروهای ضد قارچی ممکن است برای عفونت سینوس های قارچی تجویز شود. اگر شما یک نقص ایمنی مشخص داشته باشید ممکن است برای شما ایمیونوگلوبین(آنتی بادی) تجویز شود.

آیا من نیاز خواهم داشت که  سبک زندگی ام را تغییر دهم؟

استعمال دخانیات هرگز توصیه نمیشود، اما اگر سیگار میکشید، شما باید از این کار در طول درمان اجتناب کنید. رژیم غذایی خاصی مورد نیاز نیست ، اما نوشیدن مایعات اضافی به کاهش ترشحات کمک میکند.

آیا جراحی سینوس ها ضروری است؟

موکوس بوسیله ی بدن برای مرطوب نگه داشتن دیواره های سینوس ها تولید میشود. در دیواره های سینوس ها موکوس در عرض سلول های پوششی بافت به وسیله ی میلیون ها مژک (مو) به سمت دهانه ی هر سینوس حرکت میکند. سوزش و التهاب ناشی از آلرژی میتواند دهانه ی سینوس را تنگ کند و حرکت موکوس را متوقف کند. اگر آنتی بیوتیک ها و دیگر داروها نتوانند در باز کردن سینوس ها موثر باشند ممکن است عمل جراحی ضروری شود. همچنین اگر یک ساختار غیر نرمال در سینوس وجود  داشته باشد مانند پولیپ بینی، که بتواند خروج آب از بینی را مسدود کند نیز جراحی ضرورت پیدا میکند. جراحی ممکن است با استفاده از بیهوشی موضعی یا کلی و با استفاده از آندوسکوپ انجام شود. بیشتر مردم میتوانند بعد از ۵ یا ۷ روز پس از جراحی به فعالیت عادی خود بازگردند. بازگشت کامل معمولا بعد از حدود ۶ یا ۴ هفته اتفاق می افتد.

همچنین روشی که توربین اکتومی نامیده میشود ممکن است برای کاهش التهاب بافت بینی مورد استفاده قرار بگیرد. این کار میتواند در مطب پزشک شما در چند دقیقه انجام شود. داروی بیهوشی مورد استفاده بسیار مشابه با داروی معمول در پروسه های دندان سازی است.

درمان دیگر،  بالن شکل دهی به سینوس نامیده میشود. که میتواند تحت بیهوشی موضعی و در مطب پزشک انجام شود. در این روش، پزشک میتواند سینوس عفونی و ملتهب را مانند یک جراح قلب که رگ خونی مسدود شده را با استفاده از بالن آنژیوگرافی باز میکند، عمل کند. سینوس باز شده اکنون میتواند راحت تر موکوس را جریان دهد.

اگر سینوزیت درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟

به تاخیر انداختن درمان سینوزیت میتواند نتیجه ی درد و ناراحتی هایی باشد که مهم نیستند. در شرایط وقعا نادر، سینوزیت درمان نشده ممکن است منجر به مننژیت یا ورم چرکی مغز و عفونت استخوان شود.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com