پولیپ بینی چیست؟

پولیپ بینی رایج هستند، غیر سرطانی، در بینی یا سینوسها به شکل قطره ی اشکی رشد کرده اند، معمولا در اطراف منطقه ای که در آن سینوس ها به حفره ی بین باز می شوند. پولیپ های بینی بالغ شبیه  انگور پوست کنده ی بی دانه هستند.

اغلب با حساسیت یا آسم مرتبط هستند، پولیپ های بینی ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند، به خصوص اگر آنها کوچک باشند و نیاز به درمان نداشته باشند. اما پولیپ های بینی بزرگتر می تواند تخلیه نرمال سینوس ها را مسدود کنند. هنگامی که مخاط بیش از حد در سینوس ها تجمع پیدا کرد ، می تواند به عفونت تبدیل شود، که باعث ضخامت، تغییر رنگ آب ریزش بینی و گلو  میشود. و بر بسیاری از مردم که پولیپ بینی دارند تاثیر می گذارد.

پولیپ های بینی را نباید با پولیپی که در روده بزرگ یا مثانه شکل میگیرد اشتباه گرفته شود. بر خلاف این نوع از پولیپ ها، آنها به ندرت بدخیم است. معمولا، تصور می شود آنها نتیجه ی عفونت مزمن و یا تمایل خانواده به توسعه پولیپ بینی هستند .

نباید پولیپ بینی با تورم مارپیچ، که بافت طبیعی خطوط کنار بینی است اشتباه گرفته شود. بر خلافآن،  بافت مارپیچ متورم، هنگام لمس دردناک نیست.

در اغلب موارد، پولیپ های بینی به درمان با دارو یا جراحی پاسخ می دهند. زیرا آنها می توانند بعد از درمان موفق دوباره عود کنند، با این حال، ادامه ی درمان های پزشکی اغلب لازم است.

نشانه های پولیپ بینی

نشانه های پولیپ بینی عبارتند از:

• انسداد بینی
• گرفتگی بینی
• عطسه
• ترشحات پشت بینی
• آبریزش بینی
• درد صورت
• کاهش توانایی تشخیص بو (hyposmia)
• از دست دادن بویایی (anosmia)
• از دست دادن  توانایی تشخیص طعم و مزه
• خارش در اطراف چشم
• عفونت های مزمن

افراد مبتلا به پولیپ بینی اغلب آبریزش بینی، عطسه، و ترشحات پشت بینی دارند و حدود ۷۵٪ حس بویایی در آن ها کاهش یافته است . بسیاری از مردم نیز علائم آسم مانند خس خس سینه، عفونت های سینوسی، و حساسیت به دود، بو، گرد و غبار و مواد شیمیایی را دارند. کمتر معمول است که، مردم مبتلا به پولیپ بینی نیز حساسیت شدید به آسپرین و واکنش به رنگ زرد داشته باشد.

اگر شما پولیپ بینی دارید، خطر ابتلا به سینوزیت مزمن در شما زیاد است.  هنگامی که پولیپ بینی تبدیل به طور مخصوص بزرگ میشوند، آنها می توانند استخوان های بینی را فشار داده و از هم جدا کنند و باعث پهنی پل بینی میشوند، که می تواند بر ظاهر و اعتماد به نفس فرد اثرمنفی بگذارند.

اگر شما حساسیت شدید به آسپرین یا رنگ زرد دارید ، شما باید با پزشک خود برای بررسی پولیپ بینی مشورت کنید. در افراد با ترکیبی از حساسیت به آسپرین، حساسیت به رنگ زرد و پولیپ بینی، واکنش های حساسیتک به طور بالقوه تهدید کننده زندگی است.

عوامل خطر ساز برای پولیپ بینی

پولیپ های بینی می توانند بر مردم در هر سنی تاثیر بگذارند، اما آنها در بزرگسالان بالای ۴۰ سال شایع تر هستید، و احتمال ابتلا در مردان دو برابر زنان است. آنها به ندرت کودکان زیر ۱۰  سال را مبتلا میکنند. هنگامی که کودکان خردسال تحت تاثیر پولیپ بینی قرار میگیرند ، فیبروز سیستیک باید به عنوان یک تشخیص احتمالی در نظر گرفته شود.

اگر چه پولیپ بینی با ورم غشاءمخاطی بینی حساسیتی ، آسم، حساسیت به آسپرین، عفونتهای سینوسی، عفونت حاد و مزمن، یک جسم خارجی در بینی، و فیبروز کیستیک همراه است، در بسیاری از مواقع علت ناشناخته باقی میماند. گاهی اوقات، شکل گیری پولیپ بینی پیش از توسعه ی آسم یا سینوزیت است.

بعضی از متخصصان معتقدند که علائم حساسیت – از جمله آبریزش بینی، عطسه و خارش –    در افراد مستعد به پولیپ بینی توسعه می یابند. اما متعلقات حساسیت  بحث برانگیز است . برخی از تحقیقات نشان می دهد که پولیپ بینی ممکن است در نزدیک به یک سوم از بیماران مبتلا به آسم توسعه یابد اما در حدود تنها ۲٪ از بیمارانی که حساسیت فصلی  بدون تشخیص آسم.دارند مشاهده شده است. دیگر محققان معتقدند که عفونت های سینوسی  – که باعث تورم بافت و کاهش آبریزش می شوند-  منجر به شکل گیری پولیپ بینی میشوند .

درمان های پزشکی برای پولیپ بینی

اگر شما شک دارید که پولیپ بینی داشته باشید، پزشک شما معمولا می توانید آنها را با یک آندوسکوپ بینی تشخیص دهد، یک ابزار با لنز ذره بین یا دوربین است که یک دید دقیق از بینی و سینوس را از بینی شما فراهم می کند. در برخی موارد، پزشک شما ممکن است آزمایش های اضافی تجویز کرده و یا بیوپسی انجام دهد تا اطمینان حاصل شود که  پولیپ سرطانی نیست.

اولین خط درمان برای پولیپ بینی اسپری بینی کورتیکواستروئید است. در بسیاری از موارد، چنین درمانی می تواند پولیپ بینی را کوچک کرده و یا حتی از بین ببرد. در موارد دیگر، یک هفته دوره ی کورتیکواستروئیدهای خوراکی  خفیف مثل پردنیزون ممکن است لازم باشد.

متاسفانه، پولیپ های بینی اگر زمینه ی التهاب، حساسیت، یا عفونت به اندازه کافی کنترل نشده باشد تمایل به عود دارند. بنابراین، ممکن است لازم باشد اسپری کورتیکواستروئید برای جلوگیری از بازگشت پولیپ بینی و تحت معاینات پزشکی دوره با آندوسکوپ بینی ادامه پیدا کند.

به طور کلی، داروهایی مانند آنتی هیستامین و ضد گرفتگی از کمترین ارزش را در مدیریت پولیپ بینی دارند، با این حال در برخی از موارد ، پزشک شما ممکن است به منظور کمک به کنترل حساسیت آنتی هیستامین ها را، و یا قبل از شروع به استفاده از درمان با کورتیکواسترویید  یک دوره آنتی بیوتیک برای کنترل عفونت زمینه ای تجویز کند.

درمان های جراحی برای پولیپ بینی

گاهی اوقات، پولیپ های بینی خیلی بزرگ و مسدود هستند به طوری که اسپری های بینی کورتیکواستروئید بی اثر است. در چنین مواردی، عمل جراحی می تواند یک گزینه موثر باشد.

روش های جراحی معمولابر اساس  آندوسکوپی با یک تلسکوپ کوچک بینی هستند که پولیپ های بینی را از بین میبرند در حالی که حفظ بافت طبیعی انجام میشود. در اغلب موارد، این روش در یک مرکز جراحی سرپایی به صورت سرپایی انجام میشود، جایی که شما در همان روز پس از انجام عمل جراحی می توانید به خانه بروید.

اگر چه پس از ۱۸ ماه ،جراحی بهبود قابل توجهی در بسیاری از بیماران ایجاد میشود، ممکن است در بیمارانی که پولیپ بینی و آسم دارند و یا در بیمارانی که پولیپ بینی، آسم، و حساسیت به آسپرین دارند کمتر موثر باشد. اما مدیریت مستمر با دارو می تواند به این بیماران برای دستیابی به کنترل بهتر آسم و حس بویایی کمک کند در حالی که مشکلات تنفسی و فشار صورت را تسکین میدهد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com