پاپیلوما ویروس و بارداری
خانم هایی که در طول بارداری ویروس پاپیلوما دارند، ممکن است نگران این باشند که این ویروس در کودک آن ها آسیب هایی ایجاد کند ولی در اکثر موارد این ویروس بر روی جنین در حال نمو اثری را ایجاد نمی کند. عفونت ویروس پاپیلوما – که می تواند با زگیل های تناسلی خودرا نشان دهد – در مسیر درمان در طی بارداری خللی ایجاد نمی کند. مهم این است که اگر خانم بارداری به ویروس پاپیلوما مبتلا است، به متخصص زنان این مطلب را اعلام کند.
در اینجا هر آن چه که خانم ها در مورد ویروس پاپیلوما و بارداری نیاز دارند، بیان می شود.
تلاش برای باردار شدن، و شرح حالی از ویروس پاپیلوما وجود ندارد:
خانم هایی که تلاش می کنند تا باردار شوند اغلب می پرسند که آیا لازم است آزمون اختصاصی برای بررسی پاپیلوما ویروس انجام دهند تا مطمئن باشند که عفونتی آن ها را تهدید نمی کند.
گر خانمی به طور منظم و مرتب آزمون های پاپ اسمیر را انجام داده باشد، هر نوع ناهنجاری در این آزمون ها باعث می شود تا پزشک وی هشیارتر شود و آزمون های بیشتری را برای بررسی پاپیلوما ویروس درخواست کند. هنگامی که خانمی باردار می شود، تست پاپ اسمیر در اولین ویزیت های پره ناتال درخواست می شود. اگر در این بررسی ها موارد غیر طبیعی ملاحظه شود، پزشک آزمون های بررسی بیشتری را درخواست می کند.
آزمون های اضافی می تواند شامل تست HPV باشد. سلول ها از گردن رحم جمع آوری می شود و در آزمایشگاه برای شناسایی انواع پر خطر ویروس پاپیلوما که با سرطان همراهی دارند تحلیل و بررسی می شوند. همچنین ممکن است پزشک تصمیم بگیرد تا کولپوسکوپی انجام دهد، که در این روش وسیله ی روشنی برای معاینه ی دقیق گردن رحم از نظر وجود تغییرات بافتی اضافی استفاده می شود.
تلاش برای باردار شدن، شرح حال ابتلا به ویروس پاپیلوما وجود دارد:
خانمی که شرح حال ابتلا به عفونت پاپیلوما ویروس را دارد، می بایست مطمئن باشد که پزشک وی این مسئله را می داند. وی می بایست به پزشک خود اطلاع دهد که آیا شرح حال ابتلا به زگیل های تناسلی، تغییرات بافتی در گردن رحم ( از جمله وجود تست پاپ اسمیر ) و یا سایر مشکلات را داشته است یا که خیر. پزشک بیمار را به طور دقیقی بررسی می کند، چون تغییرات سریع تر سلولی می تواند در طی بارداری رخ دهد.
هیچ ارتباطی بین عفونت ویروس پاپیلوما و سقط، زایمان زودرس و سایر مشکلات و عوارض بارداری وجود ندارد.
همچنین، خطر انتقال ویروس به کودک هم بسیار کم است.
اگر خانم بارداری آزمون های مثبتی برای انواع پر خطر ویروس پاپیلوما که با سرطان گردن رحم همراهی دارد، داشته باشد، پزشک در مدت بارداری وی را بررسی خواهد کرد تا تغییرات بافتی گردن رحم را ببیند.
در برخی از زنان باردار که به عفونت ویروس پاپیلوما مبتلا هستند، تغییرات بافتی ممکن است در زمان بارداری افزایش یابد. اگر ممکن باشد، پزشکان درمان را به تعویق می اندازند، چون ممکن است باعث زایمان زودرس شود.
اگر خانم بارداری زگیل های تناسلی داشته باشد، پزشک وی را کنترل می کند تا ببیند که آیا این زگیل ها بزرگ شده اند یا که خیر. تغییرات هورمونی در طب بارداری می تواند باعث شود تا زگیل ها زیاد شوند و یا بزرگ تر شوند. گاهی اوقات ممکن است این زگیل ها خونریزی کنند.
بر اساس وسعت و سایز زگیل ها، پزشک ممکن است تا پس از تولد درمان را به تعویق بیاندازد. ولی اگر زگیل ها بزرگ تر شوند، ممکن است باعث ایجاد انسداد در واژن شوند، که ممکن است به برداشت آن ها پیش از تولد نیاز باشد.
زگیل های تناسلی را می توان با روش جراحی هم برداشت، همین طور با استفاده از درمان های شیمیایی و یا وسایل الکتریکی که بدون درد هستند.
خطر انتقال ویروس پاپیلوما به کودک در زمان تولد بسیار کم است. حتی اگر کودکی مبتلا به ویروس پاپیلوما هم باشد، بدن آن ها معمولا خود به خود این ویروس را پاک می کنند.
در بیشتر اوقات، کودکی که از مادر دارای زگیل های تناسلی به دنیا می آید، عوارض مرتبط با ویروس پاپیلوما را ندارد. در موارد بسیار معدودی، کودکی که از زنی که زگیل های تناسلی داشته متولد شده است ممکن است در گلوی خود زگیل داشته باشد. این وضعیت جدی به نام پاپیلوماتوز تنفسی نام می گیرد و نیازمند درمان جراحی لیزر مکرر است تا از انسداد راه های تنفسی کودک توسط زگیل ها پیشگیری کنیم.
و حتی اگر مادر نوعی از ویروس پاپیلوما را داشته باشد که عامل سرطان گردن رحم است، کودک می تواند به صورت بی خطر و ایمنی به دنیا بیاید.
متخصصین در مورد ارزش سزارین در پیشگیری از انتقال ویروس پاپیلوما از مادر به نوزاد متولد شده موافق نیستند. برخی بر این عقیده اند که می توان علیه ویروس پاپیلوما در کودک حفاظت هایی را انجام داد. ولی به این علت که کودکان به ندرت در زمان کودکی دچار پاپیلوما ویروس می شوند و می توانند خود به خود بدن آن ها عفونت را پاکسازی کند – خطرات جراحی از مزایای احتمالی سنگین تر نمی باشد، این نظر بر اساس عقیده ی دانشکده ی زنان و مامایی آمریکا می باشد.
اگر در آزمون پاپ اسمیر موارد غیر طبیعی در بارداری مشاهده شد، پزشک می خواهد تا چند هفته پس از تولد آزمون دیگری را انجام دهد. گاهی اوقات، تغییرات سلولی در گردن رحم پس از تولد از بین می رود و هیچ درمانی لازم نمی باشد.
گاهی اوقات، زگیل های تناسلی هم از بین می روند. اگر این گونه نشد، پزشک ممکن است درمانی را پس از زمان تولد پیشنهاد کند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com