آسم با التهاب مجاری برونشیال با افزایش تولید ترشحات ضخیم درون لوله های تنفسی مشخص می شود. افراد مبتلا به آسم در زمانی که راه های هوایی ضخیم می شود و یا ملتهب می شود و یا با موکوس پر می شود، علایم آسم را تجربه می کنند.
علائم شایع آسم عبارتند از:
هنوز، تمام افراد مبتلا به آسم علائم مشابهی را ندارند. شما ممکن است تمام این علائم را نداشته باشید و یا ممکن است علائم متفاوتی را در زمان های مختلف داشته باشید. علائم آسم ممکن است از یک حمله به حمله ی دیگر متفاوت باشد، و در یک زمان خفیف باشد و در زمان دیگر شدید باشد.
برخی افراد مبتلا به آسم ممکن است برای دوره های طولانی هیچ علامتی از آسم را نداشته باشند، و با دوره های بد تر شدن علائم مشخص شوند به نام حملات آسم. سایر افراد ممکن است هر روز علائم آسم را داشته باشند. علاوه بر این، برخی افراد ممکن است تنها در زمان ورزش آسم داشته باشند و یا با عفونت های ویروسی مثل سرماخوردگی دچار آسم شوند.
حملات خفیف آسم عموما بسیار شایع است. معمولا راه های هوایی در عرض چند دقیقه تا چند ساعات باز می شوند. حملات شدید کمتر شایع است ولی برای مدت طولانی زمان می برد و نیازمند کمک پزشکی فوری هستند. مهم است که حتی علائم آسم خفیف را هم برای کمک به پیشگیری از دوره های شدید و حفظ آسم تحت کنترل بیشتر و بهتر ، شناسایی و درمان کنیم.
نشانه های اولیه و خطرناک آسم تغییر می کنند و ممکن است درست قبل و یا در مراحل اولیه ی حمله ی آسم رخ دهد. این نشانه ها ممکن است قبل از علائم شناخته شده ی آسم شروع شوند و نشانه های اولیه ای هستند که آسم در حال بدتر شدن است.
بطور کلی، این نشانه ها به اندازه ای شدید نیستند که از فعالیت های روزانه ی فرد جلوگیری کنند. ولی با شناخت این نشانه ها، شما می توانید حمله ی آسم را متوقف کنید و یا از بدتر شدن آن پیشگیری کنید.
نشانه های اولیه ی خطرناک آسم عبارتند از:
اگر شما نشانه ها وعلائم اولیه خطرناک آسم را داشته باشید، می بایست داروهای آسم بیشتری را که در طرح درمان آسم نقش دارد، استفاده کنید.
حمله ی آسم دوره ای است که رشته های عضلانی اطراف راه های هوایی تحریک می شوند و سفت می شوند. این سفت شدن برونکواسپاسم نام دارد. در طی حمله ی آسم، لایه ی پوشاننده ی راه هوایی متورم و ملتهب می شود و سلول های پوشاننده ی آن موکوز بیشتر و ضخیم تری را نسبت به حالت طبیعی می سازند.
تمام این عوامل – برونکواسپاسم، التهاب، و تولید موکوز- باعث ایجاد علائمی از جمله دشواری تنفس، ویز، سرفه و کوتاهی تنفس و دشواری در انجام فعالیت های طبیعی روزانه می شوند.
سایر علائم حمله ی آسم شامل موارد زیر می باشد:
شدت حمله ی آسم می تواند به سرعت تشدید شود، پس مهم است که علائم آسم وقتی تشخیص داده می شوند، فورا درمان شوند.
بدون درمان فوری، از جمله برونکودیلاتورها و یا داروهای استنشاقی موثر در درمان آسم، وضعیت تنفسی شما بدتر می شود. بسیاری از طرح های پیشنهادی مداخلات فعالیتی آسم در ۸۰ درصد حد طبیعی شروع می شوند.
به تدریج، ریه های شما سفت می شوند، پس جابجایی هوای کافی برای ایجاد ویز وجود ندارد. باید شما فورا به بیمارستان منتقل شوید.
اگر شما درمان کافی را برای آسم نگیرید، ممکن است به تدریج قابلیت صحبت کردن را از دست بدهید و در اطراف لب های شما کبودی ایجاد شود. این تغییر رنگ، که به عنوان سیانوز شناخته می شود، به این معناست که اکسیژن خون شما کم شده است. بدون درمان شدید و تهاجمی در موارد اورژانسی آسم، شما هشیاری خود را از دست می دهید و در نهایت فوت می کنید.
آسم بر روی ۱۰ تا ۱۲ درصد گروه سنی اطفال در ایالات متحده اثر می گذارد و علت اصلی برای بیماری مزمن در اطفال است. به علت موارد نامشخصی، بروز آسم در اطفال به طور پیوسته افزایش می یابد. در حالی که علائم آسم می تواند در هر سنی شروع شود، اکثر کودکان اولین علائم آسم را در ۵ سالگی تجربه می کنند.
تمام کودکان مبتلا به آسم دچار ویز نمی شوند. سرفه ی مزمن در همراهی با بیماری آسم ممکن است تنها نشانه ی مشهود باشد و آسم در اطفال ممکن است اگر سرفه با برونشیت راجعه مرتبط باشد، غیر قابل شناسایی باشد.
همه ی افراد مبتلا به آسم علائم معمول سرفه، ویز و کوتاهی تنفس را ندارند. گاهی اوقات افراد علائم نامعمول آسم را دارند که ممکن است به آسم مرتبط نباشند.
برخی علائم نامعمول آسم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
همچنین علائم آسم می تواند با سایر وضعیت ها هم مشابه باشد از جمله برونشیت، اختلال کارکرد طناب های صوتی، و حتی نارسایی قلبی.
مهم است که بدن خود را بشناسید. با پزشک متخصص آسم و ریه و سایر افراد مبتلا به آسم صحبت کنید. آگاه باشید که آسم ممکن است همیشه علائم مشابهی را در همه ی افراد نداشته باشد.
گاهی اوقات عفونت باکتریایی و یا ویروسی، تحریک کننده ی آسم است. برای نمونه، شما ممکن است مبتلا به ویروس سرماخوردگی باشید که علائم آسم شما را تحریک می کند. آسم شما می تواند با عفونت سینوسی باکتریایی تحریک شود. سینوزیت ( التهاب سینوس ها) همراه با آسم شایع می باشد.
مهم است که نشانه ها و علائم عفونت های دستگاه تنفسی را بدانیم و فورا برای تشخیص و درمان آن با پزشک صحبت کنیم. برای نمونه، شما ممکن است علائم افزایش کوتاهی تنفس، دشواری تنفس و یا ویز همراه با عفونت برونش را داشته باشید. در افرادی که مبتلا به آسم نمی باشند، عفونت برونشیال ممکن است علائم ناتوان کننده ی مشابهی را تحریک نکند. بدن خود را بشناسید و نشانه های خطرناک را که ممکن است باعث شروع عفونت شود بشناسید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com