تشریح تشخیص و درمان اچ آی وی
تنها راه فهمیدن اینکه آیا شما اچ آی وی یا مرحله پیشرفته تر آن یعنی ایذر دارید یا خیر، دادن تست است. CDC توصیه میکند که افراد بین ۱۳ تا ۶۴ حداقل یک بار تست اچ آی وی بدهند. اگر شما یک رابطه جنسی محافظت نشده، تزریق دارو یا تشخیص سل هپاتیت و بیماری های مقاربتی دارید نیز باید یک بار تست بدهید.
برای شروع، نیاز دارید تا یک نمونه از خون، بزاق یا ادرار بدهید. تست های اندکی برای تشخیص اچ آی وی وجود دارد:
بعضی تست ها طول می کشد تا پاسخ دهند. اما تست های سریع اچ آی وی، یک نوع ایمونو اسی است که در عرض ۳۰ دقیقه یا کمتر جواب میدهد.
دو تست اچ آی وی دو تست خانگی توسط FDA تایید شده است. برای سیستم تست دسترسی خانگی ، شما انگشت خود را برای جمع آوری نمونه خون سوزن میزنید و آنرا برای تست به آزمایشگاه میفرستید. برای تست اچ آی وی اوراکویک خانگی شما از داخل دهانتان نمونه میگیرید و میکشید و همان لحظه جواب تست را میبینید. اگرچه نسبت به تست سیستم دسترسی خانگی صحت کمتری دارد.
مهم نیست چه تستی استفاده میکنید. نتایج نشان میدهد که آیا شما به پیگیری تست های ویروسی برای تایید تشخیص اچ آی وی دارید یا نه.
تست دادن باعث استرس میشود، اما مهم است که این مرحله را انجام دهید. درمان زودرس میتواند مانع تبدیل اچ آی وی به ایذر، یعنی مرحله پیشرفته بیماری شود.
اگر تست اچ آی وی گفت که شما ویروس ندارید (نتیجه منفی)، از پزشکتان درمورد زمان غربال گری بعدی بپرسید. اگر شما بعد از آلودگی خیلی زود تست بدهید، ممکن است تست منفی شود.
اگر تست اچ آی وی گفت که شما ویروس دارید (نتیچه مثبت) ناامید نشوید. به علت وجود درمان های پیشرفته، بسیاری مردم با ایذر مدت ها فعالانه زندگی می کنند. شما برای آغاز درمان باید با پزشکتان، موسسه سلامت عمومی منطقه یا سازمان اچ آی وی/ایذر همکاری کنید. شما باید تمام شریک جنسی قبلی و کنونی خود را معرفی کنید (موسسه سلامت منطقه به شما کمک میکند آنها را با حفظ منافع امنیتی خود معرفی کنید). پزشکتان بدون اجازه شما نمیتواند به دیگران بگوید شما اچ آی وی دارید. شما ممکن است نیاز به صحبت با یک مشاور برای نحوه به اشتراک گذاشتن این مشکل با خانواده و دوستانتان داشته باشید. بسیاری از مناطق انجام دهنده تست اچ آی وی/ایذر متخصص سلامت ذهنی دارند که به شما کمک می کنند.
درمان قطعی برای اچ آی وی وجود ندارد ، اما گزینه های درمانی بهتر نسبت به دهه های قبل ایجاد شده است.
داروهای درمان کننده اچ آی وی ضد رترو ویروسی نامیده میشوند. ۲۵ نوع از آنها در ۶ دسته وجود دارد، و هرکدام روش متفاوتی علیه ویروس در بدن شما پیش میگیرند. پزشکتان احتمالا توصیه خواهد کرد که سه داروی مختلف از دونوع از شش نوع کلی دریافت کنید. مطالعات نشان داده که مخلوط داروها بهترین راه کنترل اچ آی وی و کاهش احتمال مقاومت دارویی است.
داروهایی که پزشکتان برای شما تجویز میکند بستگی به تاریخچه سلامتی، نحوه کارکرد سیستم ایمنی شما، و حتی توانایی شما در خوردن قرص های متعدد روزانه دارد. شما ممکن است داروهایی برای مشکلات ناشی از اچ آی وی نیز دریافت کنید.
داروها عوارض جانبی دارند. اغلب، با تطابق بدنتان برطرف می شوند. اما بسیاری مردم بعضی از آنها را برای مدت کوتاهی تجربه میکنند. مثل:
سریعا به پزشک خود در مورد نحوه اثر داروها اطلاع دهید اما مصرف آن را قطع نکنید–چون باعث قوی تر شدن اچ آی وی میشود. پزشکتان برای مدیریت عوارض جانبی و بررسی ایجاد عوارض بعدی مثل مشکلات قند خون و کلسترول با شما همکاری خواهد کرد.
اگر بیمه دارید، بیمه گر شما هزینه درمان شما را پرداخت خواهد کرد. اگر ندارید، یا پرداخت نمیکنند، میتوانید از برنامه دولتی به نام Medicaid استفاده کنید. به علت وجود قانون مراقب مقرون به صرفه، شرکت های بیمه نمیتوانند از پوشش شما امتناع کنند چون شما اچ آی وی یا ایذر دارید.
برای اطلاعات بیشتر در درمان اچ آی وی وب سایت CDC را مشاهده کرده یا با خط ویژه اچ آی وی / ایذر در ایالت خود تماس بگیرید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com