آیا شما مبتلا به اختلال دوقطبی هستید و می خواهید باردار شوید و یا در حال حاضر باردار شده اید؟ شاید شما دچار اختلال دوقطبی بوده و تمایلی به باردار شدن نداشته باشید. حتما با متخصص زنان و روانپزشک درباره خطرات و مزایای داروهای اختلال دوقطبی در بارداری و نحوه کنترل تولد نوزاد مشورت کنید. برای برخی از زنان تزریق داروی ضد بارداری در هر چند ماه بهترین راه است.
اگر به اختلال دوقطبی مبتلا هستید و به صورت ناخواسته باردار شده اید، توجه کنید که قطع ناگهانی داروها می تواند به شما و جنین آسیب برساند.
مطالعات کمی در زمینه اختلال دوقطبی و بارداری صورت گرفته و اطلاعات کافی درباره خطرات عدم درمان این اختلال و یا مزایا و معایب داروها در حین بارداری وجود ندارد. عواملی که منجر به عود این بیماری در حین بارداری می شوند ناشناخته هستند.
به هرحال اختلال دوقطبی می تواند در حین بارداری وخیم تر شود. زنان باردار یا کسانی که به تازگی مادر شده اند با این اختلال هفت برابر بیشتر در معرض خطر می باشند.
در مطالعه ای در سال ۲۰۰۷ اختلال دوقطبی و بارداری مطرح شد و این عقیده رایج که بارداری برای زنان مبتلا به اختلال دوقطبی اثر حفاظتی دارد، مورد بحث قرار گرفت. در آن مطالعه ۸۹ زن در دوران بارداری و تا یک سال پس از وضع حمل تحت نظر بودند. پس از قطع درمان اختلال دوقطبی، ۶ ماه قبل و ۱۲ هفته پس از لقاح، موارد زیر در آنها مشاهده شد:
برخی از زنان به درمان خود ادامه داده و کودکان سالمی را نیز به دنیا می آورند. اما تعداد کمی از داروهای این اختلال دارای خطر نقص جنین در سه ماهه اول هستند، مثل:
اما شما باید این خطرات را با خطر عدم درمان اختلال مورد مقایسه قرار دهید. عدم درمان منجر به رفتارهای زیر می شود، که برای کودک نیز مضر هستند:
ممکن است پزشکتان توصیه کند که به تدریج مصرف داروها را قطع کنید و یا آنها را تغییر دهید. یا ممکن است به استفاده از داروها ادامه داده و با انجام آزمایش های منظمی از وضعیت سلامتی کودک باخبر شوید. اما در هر صورت استفاده از داروها را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید.
آیا بارداری شما بدون برنامه ریزی بود؟ اگر چنین است، بدانید که توقف ناگهانی دارو ضرر بیشتری به شما می رساند.
پایدارکننده های خلق: استفاده از چند داروی پایدار کننده خلق خطرات بیشتری نسبت به استفاده از یک دارو دارد. به علت خطر ناچیز نوعی نارسایی قلبی، گاهی لیتیوم در سه ماهه اول بارداری توصیه نمی شود، مگر این که مزایای آن نسبت به معایبش برتری داشته باشند. لیتیوم می تواند نسبت به آنتی کانوولسانت انتخاب بهتری باشد و اگر مصرف آن پس از تولد کودک ادامه یابد، نرخ عود را از ۵۰ تا ۱۰ کاهش می دهد.
برای کاهش خطرات این دارو برای شما و فرزندتان:
هم والپروآت (دپاکوات) و هم کاربامازپین (تگرتول) می توانند نقایصی همچون نقص لوله عصبی را به وجود آورند و بیشتر متخصصان قطع مصرف آن در حین بارداری را توصیه میکنند. ممکن است در این حالت به داروی دیگری نیاز داشته باشید.
اطلاعات کمی در زمینه امنیت ضد تشنج های جدید موجود است. اما لاموتریژین (لامیکتال) می تواند جایگزین مناسبی برای برخی از زنان باشد.
داروهای آنتی سایکوتیک: داروهای آنتی سایکوتیک در حین درمان دقیق جنون قابل استفاده اند، به ویژه برای کنترل هذیان یا توهم. مثال هایی از آنتی کانوولسانت های جدید شامل موارد زیر می باشد:
ممکن است پزشک شما پیشنهاد دهد که در حین بارداری به یک داروی ضد روانپریشی قدیمی تر مثل هالئپریدول (هالدول) روی بیاورید. همچنین اگر استفاده از پایدار کننده خلق را متوقف کرده اید و علائمتان بازگشته اند استفاده از این دارو می تواند انتخاب خوبی باشد.
داروهای ضد افسردگی: اطلاعات کمی در زمینه اثرات داروهای ضد افسردگی بر اختلال دوقطبی و بارداری وجود دارد. اگر شما از چنین دارویی استفاده می کنید، پزشکتان باید تغییرات خلقی را از نزدیک مشاهده کند. همچنین باید بدانید که این داروها می توانند خطر جنون را افزایش دهند ، به ویژه اگر مصرف پایدار کننده های خلق قطع شده باشد.
درمان با شوک الکتریکی (ECT) در حین بارداری : این درمان که با نام شوک الکتریکی نیز شناخته شده است اثرات درمانی بر ناهنجاری های خلق دارد. در حین بارداری، این نوع درمان مسائلی را به وجود می آورد. اما برای کاهش خطرات ، ممکن است پزشکتان فعالیت های زیر را انجام دهد:
بر ضربان قلب و سطح اکسیژن جنین در حین ECT نظارت داشته باشد.
داروی ضد اسید معده یا لوله ی هوایی (فرو کردن در حلق) را برای کاهش خطر رفلکس معده یا تورم ریه در حین ECT تجویز کند.
شما را به خوب غذا خوردن و نوشیدن مقدار زیاد آب برای جلوگیری از انقباض زودرس تشویق نماید.
توانایی خود را برای ورزش کردن و مدیریت استرس به کار گیرید و ثبات خود را در طول روز حفظ کنید. این مراحل می توانند به راحتی شما در خواب و کاهش تغییرات خلقتان کمک کنند. مانند همیشه، روان درمانی می تواند کمک بزرگی باشد.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com