تشخیص صرع

ارزیابی بیماران مبتلا به صرع با هدف تشخیص نوع تشنج‌ها و علت آن‌ها انجام می‌شود تشنج‌های مختلف، بهترین پاسخ را به درمان اختصاصی خودشان می‌دهند. تشخیص صرع براساس:

سابقه پزشکی بیمار، شامل هر گونه سابقه خانوادگی تشنج، وضعیت‌های مرتبط و داروهای دریافتی کنونی. همچنین یک فرد که شاهد تشنج‌های بیمار بوده است می‌تواند اطلاعات مفیدی را در اختیار پزشک قرار دهد مخصوصاً اگر در طی تشنج هوشیاری خود را از دست داده باشد. چند سؤال مهم که از بیمار پرسیده می‌شود شامل:

• تشنج‌ها از چه زمانی آغاز شد؟
• اولین تشنج در چه وضعیتی و در چه محیطی برایتان اتفاق افتاد؟
• چه عواملی به نظر می‌رسد که باعث تشنج می‌شوند؟
• شما قبل از تشنج، در طول آن و بعد از آن چه احساسی دارید؟
• تشنج‌ها چقدر طول می‌کشد؟
• قبلاً برای تشنج‌ها درمان گرفته‌اید؟
• چه داروهایی برای شما تجویز شده بود؟ با چه دوزی؟
• درمان مؤثر بود؟

بیشتر>> صرع و ازمایش خون

آزمایش‌هایی که ممکن است انجام شود شامل:

• یک تست کامل فیزیکی و نورولوژی از قدرت عضلات، رفلکس‌ها، بینایی، شنوایی و توانایی تشخیص حس‌های مختلف.
• یک الکتروانسفالوگرام (نوار مغزی) که ایمپالس‌های الکتریکی را در مغز اندازه‌گیری می‌کند.
• مطالعات تصویربرداری از مغز مانند MRI
• تست‌های خونی که تعداد گلبول‌های قرمز و سفید خون، قند خون، کلسیم و سطح الکترولیت‌ها و عملکرد کلیه و کبد را ارزیابی می‌کند آزمایش خون می‌تواند علل احتمالی دیگر را رد کند.
• تست‌های دیگری که ممکن است نیاز باشند: MRS، اسکن PET و اسکن SPECT یک قسمت مهم تشخیص، نوار مغزی است. چون این تنها روش است که مستقیماً فعالیت‌های الکتریکی مغز را بررسی می‌کند و تشنج با فعالیت‌های مغزی غیرطبیعی در مغز مشخص می‌شود. در طول گرفتن نوار مغزی، الکترودها روی نواحی مشخص از سر شما قرار می‌گیرند. این الکترودها به یک مانیتور وصل هستند که فعالیت الکتریکی مغز شما را نشان می‌دهد. نوار مغزی نه تنها برای تشخیص صرع مفید است، بلکه می‌تواند نوع تشنج‌ها را هم مشخص کند.

بیشتر>> صرع و نوار مغزی

یک نوار مغزی روتین، فقط ۲۰ تا ۳۰ دقیقه امواج مغز شما را ثبت می‌کند (در حالی که روش نوار مغزی کامل، حدود ۹۰ دقیقاً امواج را ثبت می‌کند). چون ۳۰ دقیقاً تقریباً زمان کمی است، نتیجه‌ی نوار مغزی‌های روتین معمولاً نرمال است حتی در بیماران مبتلا به صرع. بنابراین، ثبت نوار مغزی طولانی ممکن است لازم شود. بعضی مانیتورها اجازه می‌دهند که بیمار در خانه‌اش باشد و فعالیت‌های معمول خود را انجام دهد.

نوار مغزی طولانی ویدیوئی، یک روش تشخیص دیگر است. در طول این تست، یک نوار مغزی امواج مغز را ثبت می‌کند و یک دوربین، حرکات بدن و رفتار را در طول تشنج ثبت می‌کند. برای انجام مانیتورینگ طولانی، اغلب لازم است بیماران چند روز در بیمارستان بستری شوند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com