عفونت اچ آی وی در سه مرحله ظهور می کند. مرحله اول عفونت حاد یا آنتی بادی نامیده شده و به طور معمول در عرض ۲ تا ۶ هفته پس از قرار گرفتن در معرض و یا آلوده شدن، اتفاق می افتد.این زمانی است که سیستم ایمنی بدن در حالت مبارزه با اچ ای وی قرار می گیرد.علائم و نشانه های عفونت حاد شبیه به دیگر بیماری های ویروسی و افرادی که مبتلا به آنفولانزا هستند، می باشد.علائم ممکن است یک یا دو هفته گذشته و سپس به طور کامل از بین بروند که در نتیجه ویروس به مرحله بدون علامت می رود.
علائم اولیه عفونت حاد اچ آی وی ممکن است شامل: سردرد، اسهال، تهوع و استفراغ، خستگی، ماهیچه های دردناک، گلو درد، بثورات قرمز رنگ معمولا در نیم تنه که خارش ندارند و تب.
با پزشک خود در مورد عفونت اچ آی وی تماس بگیرید اگر:
شما فکر می کنید که در تماس با اچ آی وی بوده اید.پزشکان هم اکنون می توانند از وقوع اچ آی وی در بدن با نگه داشتن آن ها به سرعت پس از عفونت اولیه جلوگیری به عمل آورند.کارکنان مراقبت های بهداشتی، پلیس، آتش نشان که در معرض خون های آلوده به اچ آی وی هستند، اغلب از فرآیند مصرف داروهای ضد اچ آی وی برای محافظت از خود استفاده می کنند.این داروها باید در عرض ۷۲ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض اولیه، مصرف شوند.شما ممکن است برای تشخیص اچ آی وی با استفاده از آزمون بسیار حساس که هر دو آنتی ژن اچ آی وی را تشخیص می دهد، یک پروتئین تولید شده به وسیله ویروس بلافاصله بعد از عفونت، و آنتی بادی های اچ آی وی، تست شوید و مورد آزمایش قرار گیرید.این تست می تواند عفونت را روز بعد از آن تایید کند و تشخیص دهد.(به منظور آزمایش منظم اچ آی وی، انجام آن پس از عفونت موثر نیست و فقط می تواند آنتی بادی را تشخیص دهد).شما ممکن است داروهای ضد اچ آی وی را مصرف کنید که این داروها برای یک دوره تجویز زمان بر هستند. ممکن است عوارض جانبی ناخوشایندی در این داروها باشد ولی ممکن است آلوده شدن شما به اچ آی وی را متوقف کنند.اکثر مردم نمی دانند که به عفونت HIV مبتلا شده اند اما چند هفته بعد ممکن است علائم و نشانه های تغییر آنتی بادی را تجربه کنند.این علائم به معنای تلاش بدن برای مبارزه با عفونت است.
بعد از دوره آنتی بادی اول، سیستم ایمنی بدن به نبرد با اچ آی وی می رود تا علائم را از بین ببرد. عفونت اچ آی وی به مرحله دوم می رود و می تواند یک دوره طولانی بدون مدت به نام theasymptomatic(یا پنهان) باقی بماند.این زمانی است که مردم نمی دانند مبتلا هستند و می توانند اچ آی وی را به دیگران منتقل کنند.این دوره می تواند ۱۰ سال یا بیشتر به طول بینجامد.در طی این مدت بدون علامت، اچ آی وی به آرامی سلول های CD4 T را می کشد و سیستم ایمنی بدن را از بین می برد.آزمایش خون در طول این مدت می تواند تعداد سلول های CD4 T را نشان دهد.به طور معمول یک فرد دارای یک تعداد سلول های CD4 T بین ۴۵۰ و ۱۴۰۰ سلول در هر میکرولیتر است.این تعداد دائما در حال تغییر است و بسته به حالت سلامتی یک فرد دارد.برای یک فرد آلوده به اچ آی وی، تعداد سلول های CD4 T به طور پیوسته افت کرده و آن ها در معرض عفونت های دیگر و در نتیجه در معرض خطر در حال توسعه ایدز قرار می گیرند.
ایدز(سندرم نقص ایمنی اکتسابی) مرحله پیشرفته ای از عفونت اچ آی وی است.هنگامی که تعداد سلول های CD4 T-cell به زیر ۲۰۰ کاهش می یابد، مردم مبتلا به ایدز تشخیص داده می شوند.کسی که مبتلا به عفونت است، می تواند مانند سارکوم کاپوزی (یک شکل از سرطان پوست) و یا پنومونی ناشی از پنوموسیستیس(یک بیماری ریوی) تشخیص داده شود.در صورتی که بیماری ایدز تعریف شده باشد.خوشبختانه، داروهای ترکیبی مورد استفاده در درمان اچ آی وی یک cocktail هستند که می توانند به بازسازی سیستم ایمنی بدن کمک کنند.این داروها گران بوده و عوارض جانبی دارند اما متوقف کردن آن ها بدون نظر پزشک، عمل انتقادی است.همچنین بخشی از این داروها بدون در نظر گکرفتن دیگران مهم نیست.مردم با سلول های CD4 T کم، ممکن است همچنین برای جلوگیری از عفونت های فرصت طلب، داروهایی را دریافت کنند.این داروها پیشگیرانه،باید تا زمانی داده شود که تعداد سلول های CD4 T بهبود پیدا کند.
برخی از افراد نمی دانند که به اچ آی وی مبتلا شده اند و تنها پس از تجربه علائم زیر عفونت خود را کشف می کنند:
با پزشک خود در مورد بیماری خود صحبت کنید اگر:
شما تجربه هر یک از علائم فوق را داشته باشید.این علائم جدی بوده و می توانند مرتبط با HIV باشند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com