روابط رمانتیک و ام اس

روابط رمانتیک و ام اس : بزرگسالانی که ام اس دارند، متوجه می شوند خودپذیرشی و ارتباطات باز می تواند درهای روابط دوستانه را برای آن ها قفل کند.

حرکت در مسیر پر پیچ خم دوستیابی و روابط زمانی که ام اس دارید بسیار پرچالش است. داشتن نقص منحط کننده مانند اسکلوریز چندگانه (MS) می تواند در هر منظری، از تصمیم برای نشان داده وضعیت خود در اولین ملاقات تا پرداختن به موضوع روابطی دوستانه در مسیر دوستی، موانع جدیدی را بر سر راه قرار دهد.

اگرچه مسیر به سمت یک رابطه ی راضی کننده ممکن است نیازمند مسیرهای برگشتی و جایگزین باشد، اما اشتباه نکنید: افرادی با ام اس می تواند دوستیابی داشته باشند، روابط دوستی را تجربه کنند، و روابطی طولانی مدت داشته باشند.

برای مختصری از انچه که بزرگسالانی با ام اس می توانند در مسیر رابطه سازی و حفظ ان انجام دهند، به یک سری کارشناسان نگاه می کنیم: بزگسالانی که با ام اس زندگی می کنند، و متخصصانی که به ان ها در مسیر کمک می کنند.

چقدر زود بگویید؟

ما همه طرح هایی را داریم. اما نمی دانیم چه موقع آن ها را بیان کنیم.

روانشناس بالینی دکتر روزالین کالب، مدیر مرکز تحقیقات تخصصی انجمن ام اس می گوید: ” فکر می کنم رازها و امور پنهانی چیز خوبی نیستند. اما زمانی که برای اولین بار با کسی بیرون می روید، با ان فرد خیلی بدهکار یا مدیون نیستید، اما به محض اینکه متوجه می شوید این فرد برای شما بیش از زمان و توجه شما ارزش دارد، فکر می کنم زمان ان رسیده است تا تمام اطلاعات را در مورد خود به او بگویید”.

حتی در این زمان نمی دانید چه نوع عکس العملی را دریافت خواهید کرد. این چیزی است که میشل مولیس ۲۸ ساله که ۵ سال ام اس داشت یادگرفت.

مولیس می گوید: ” به دلایل زیادی صحبت در مورد ام اس شما می تواند موضوع بغرنجی باشد. زمانی که برای اولین بار می خواهید فردی را بشناسید، این مبحثی نیست که ان را جالب یا سرگرم کننده بتوان تلقی کرد. سوالات اموزشی زیادی وجود دارند که می توان پرسید. فرایند سختی است که وارد مبحثی شوید که نمی دانید ایا طرف مقابل دوست دارد یا نه”.

به همین دلیل او سه ماه صبر کرد تا در مورد ام اس خود با طرف مقابلش صحبت را شروع کند.

مولیس به وب MD می گوید ” زمانی که فهمید من این موضوع را پنهان کرده بودم خیلی ناراحت شد. فکر می کنم با خودش فکر کرده بود من می خواهم به او کلک بزنم. در نتیجه، دیگر نخواست مرا ببیند”.

اکنون مولیس به طور متفاوتی با مسائل برخورد می کند.

او می گوید ” از وقتی عاقل و بالغ شدم، با خودم و اینکه چه کسی هستم بهتر کنار امده ام، و گاهی در اولین قرار ملاقاتم این موضوع را مطرح کرده ام. حتی با افرادی قرار می گذارم که از خودم عاقل تر و تحصیلکرده تر هستند”.

همچینین قبول دارد که دیدگاه متفاوتی از قرار ها را دارد، که این را هم به رشد عقلی و هم پدیرش خود به عنوان فردی که MS دارد نسبت می دهد.

او به وب MD می گوید ” در نتیجه من با خود واقعی خودم بهتر کنار امده ام و انتظارات کمتری از دیگران دارم. می دانم که برای شاد کردن خودم باید تصمیماتی بگیرم، به دنبالی مردی نیستم تا این شادی را برای من فراهم کند”.

کنار آمدن با خودن حس فاش کردن این حقیقت را ساده تر می کند

همانطور که مولیس اشاره دارد، رسیدن به این بلوغ عقلی که تشخیص خود را در مورد ام اس بپذیرید، اجازه می دهد راحت تر ان را با بقیه در میان بگذارید.

ریک اشتنهاوس که ۴۶ ساله است، ۱۲ سال با ام اس زندگی کرده است، و تاثیر تشخیص این مشکل را در اول روی خود به یاد می اورد. او می گوید ” فکر می کردم از هر فرد دیگری کمتر هستم. به سوال کردن از خودم خاتمه دادم که من چه مشکلی دارم؟ چطور می تواند اینچنین شود”.

 اشتنهاوس می گوید: “ما مردها باید قوی باشیم: باید سرپرست و نان اور خانواده باشیم”.

اشتنهاوس با داشتن چنین عقیده ای، او ممکن است دوست یابی را انتخاب کرده باشد. چنانچه که، زمانی که فهمید ام اس دارد نامزد کرد. این ازدواج در نهایت منجر به طلاق شد. در حالیکه می گوید ام اس تنها دلیل برای شکست ازدواجی او نبوده است، قبول دارد که ” به شکست ازدواج او کمک کرده است”.

زمانی که اشتنهاوس گفت که به دوست دخترش در مورد ام اس خود گفته است، در مورد به مخاطره افتادن مردانگی اش در نظر او اصلا نگران نبود. در ان زمان، قصد دوست داشتن با او را نداشت. “ما با هم کار می کردیم. من به او اطمینان خاطر داده بودم که “تو دوست من هستی، و می خواهم در این رابطه بدانم””.

از این شناخت برای دوستی چیزهای بیشتری حاصل شد. اکنون، اشتنهاوس و همکار سابقش بیش از ۷ سال است دوست هستند. او می گوید ” فکر می کنم یکی از چیزهایی که باعث شد من جذب او شوم این بود که خیلی مهربان بود”.

با زیر پا گذاشتن شجاعت مردانه ی خود، توانست این رابطه را حفظ کند. او به webmd می گوید ” خیلی طول کشید تا کنترل روی خودم داشته باشم؛ مثلا وقتی برای رانندگی خیلی خسته ام ” می توانی به جای من برانی؟”.

موضوعات صمیمیت

اشتنهاوس می گوید: “باید محدودیت های خود را بدانم و به ان ها احترام گذارم؛ و همینطور بقیه باید به این محدودیت ها احترام بگذارند”. منظور او پذیرش این حقیقت است که همیشه نمی تواند مانند دوستش باهمان سرعت در خیابان های نیویورک گام بردارد، علی رغم اینکه یک بار با او با همان سرعت پیاده روی کرده است.

برای خیلی از زن و شوهرانی که ام اس دارند، این یعنی اختلال عملکرد جنسی، که روی ۸۰ درصد افرادی با ام اس تاثیر می گذارد.

علل اختلال عملکرد جنسی

ماری نامی، RN، MSN، یک متخصص پرستار بالینی در مرکز کلینیک کلولاند برای درمان و تحقیق ام اس می گوید: ” هیچ رابطه ای بین ناتوانی و اختلال عملکرد جنسی وجود ندارد، این می تواند روی افرادی بدون نشانه های قابل مشاهده دیده شود.”

درحالیکه تشخیص علت اولیه ی اختلال جنسی کار سختی است، متخصصان اختلال جنسی مرتبط با ام اس را به سه نوع تقسیم بندی کرده اند.

اختلال جنسی اولیه از تشکیل ضایعات ام اس روی نخاع نتیجه می گیرد که روی مسیرهای عصب تاثیر می گذارد. دکتر فردریک دابلیو فولی، یک عصب شناس و کارشناس در مورد اختلال جنسی در افرادی با ام اس می گوید ” مسیرهای زیادی در نخاع وجود دارد که جنبه های مختلفی از عملکرد جنسی را – تحریک، ارگاسم، انگیختگی – را کنترل می کند. از انجا که ان ها زیاد هستند، احتمال زیادی می دهیم که یک ضایعه جایی در مسیر وجود دارد”.

اختلال جنسی دوم. این زمانی است که نشانه های ام اس یا اختلالات پزشکی با عملکرد جنسی تداخل دارند. مثلا، افرادی با MS از اختلال مثانه رنج می برند، یک ناتوانی برای کنترل ادرار. دکتر نامی می گوید “نگرانی در مورد مشکلات مثانه در حین سکس خیلی رایج است”. خستگی نشانه ی رایج دیگری از MS است که همچنین  علاقه را در سکس از بین می برد.

اختلال جنسی سوم: مجموعه ای از موضوعات فرهنگی، اجتماعی، و روانی- نقش مهمی بازی می کند.” برخی افراد ذهنیت بدنی تغییر یافته دارند. نامی به webmd می گوید ” ان ها به دلیل نبود اعتماد به نفس تغییری را در موقعیت زندگی خود حس می کنند، چه تغییر حرفه ای چه چیزهای دیگر.

کمک برای اختلال جنسی

علی رغم بروز بالای اختلال جنسی در بزرگسالانی با ام اس، کارشناسان می گویند این اغلب برگشت پذیر است. انها برای گذار از این فرایند، ارتباطات صادقانه و باز را پیشنهاد می دهند.

فولی به webmd می گوید “بیشتر افراد زمانیکه بحث سکس می شود از این موضوع اجتناب می کنند. در کشور ما، سکس یا خیلی حالت پورنوگرافیک دارد یا خیلی پزشکی است. برای افرادی که می خواهند به طور راحت در این باره صحبت کنند زبانی در این بین وجود ندارد”.

او می گوید ” اگر می خواهید افراد در مورد سکس صحبت کنند، ان ها می توانند گاهی اوات مشکلات خود را حل کنند”.

بقیه کمک را از طریق مشاوره های رسمی به دست می اورند.

فولی وقتی که بیمار جوان خود را به یاد می اورد می گوید “عمده ی افرادی با ام اس و همسران ان ها، در کوتاه مدت به دنبال کمک هستند”. قبل از اینکه بیمار او تشخیص داده شود، زندگی جنسی سالمی با همسر خود داشت. بلافاصله پس از تشخیص، علاقه ی خود را به سکس از دست داد. فولی می گوید” فقدان ناگهانی میل جنسی او خیلی افسرده کننده بود”. چیزی که نامید کننده تر بود این بود تیم پزشکی او هیچ علت پزشکی یا روانی خاصی نسبت به اختلال جنسی او ندیدند. اما درمان او را متوقف نکردند.

فولی می گوید ” اگرچه راه های متعددی هستند که باعث تحریک می شوند و میل جنسی می شوند، اموزش به بیماران و شرکای جنسی ان ها برای لمش کردن متفاوت یکدیگر می تواند باعث شود ارگاسم را تجربه کنند”. این رویکرد برای خانم جوانی که توصیف شد موثر بود.

فولی به webmd می گوید ” این چیز مهم کوچک در بهبود اختلال جنسی باعث می شود افراد در مورد بدن خود و صحبت در خصوص مسائل جنسی و مشکلات مکانیکی که دارند، از موارد بازدارنده عبور کنند.

همین ابزار را می توان به تمام جنبه های رابطه، نه فقط روابط اعمال کرد.

کالب اشاره دارد ” روابط با ارتباطات خوب و تعهد می تواند تمام چالش ها را تحمل کند”.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com