ام اس و مشکلات مربوط به کنترل مثانه

مالتیپل اسکلروزیس (MS) به اعصابی که به عضلات بدن پیام می رسانند آسیب وارد می کند, این آسیب کنترل آنها را دشوارتر می کند. آسیب های وارده به مثانه مشکلات کنترل مثانه را به وجود می آورند این مشکلات در افراد مبتلا به ام اس شیوع بالایی دارد. اما این مشکلات تا آخر عمر ادامه پیدا نمی کنند. شما با اتخاذ روشی صحیح و مناسب می توانید بر این مشکلات فائق آیید. در مورد ام اس و مشکلات مربوط به کنترل مثانه بیشتر بخوانیم.

انواع مشکلات مربوط به کنترل مثانه

انواع این مشکلات در بیماران مبتلا به ام اس شامل موارد ذیل می شود:

فوریت در ادرار که در این حالت فرد اغلب احساس می کند دستشویی دارد و باید فورا ادرار کند. احساس قلقلک و فشاری که به ما می گوید الان زمان رفتن به دستشویی است در این حالت خیلی شدید است.

بی اختیاری ادرار عبارتست از عدم کنترل ادرار. گاهی ام اس به اعصابی که پیام حرکت ادرار در بدن را هدایت می کنند آسیب می رساند به طوریکه ادرار به صورت غیر ادرادی خارج می شود.

شب ادراری به این معنی است که فرد مجبور است شب بیدار شود و به دستشویی برود.

تردید در ادرار به این معنی است که فرد در شروع ادرار کردن مشکل دارد.

بیشتر بخوانید: عمل TUL چیست؟

درمان های کنترل ادرار در ام اس

مشکل مثانه چیزی فراتر از یک مشکل است. اگر فرد درمان نشود, این مشکل میتواند به دیگر معضلات بهداشتی نظیر عفونت مثانه, آسیب کلیوی, و مشکلات زنانه منتهی شود. به علاوه این مشکل فرد را از انجام کارهای روزانه بازمی دارد و او را از جامعه دور می کند.

اگر تغییری در زمان و نحوه رفتن خود به دستشویی مشاهده کردید حتما با پزشک خود تماس بگیرید. بدین ترتیب وی شما را به اورولوژیست ارجاع می دهد. یا با شما در مورد اینکه چطور می توانید این بیماری را کنترل کنید صحبت می کند:

• تغییرات تغذیه
• در طول روز بیشتر از دو کورات , مایعات مصرف نکنید.
• از مصرف نوشیدنی های دارای کافئین, مثل قهوه, چای, و نوشابه بپرهیزید.
• بیش از یک بار در روز از نوشیدنی های الکلی استفاده نکنید.
• رفتار های خود را تغییر دهید.

بعضی از کارهایی که می توانید انجام دهید:

• آموزش مثانه  به شما کمک می کند فواصل زمانی میان هر بار دستشویی کردن را بیشتر کنید. میتوانید این کار را با تنظیم یک برنامه برای رفتن به دستشویی آغاز کنید.
• سپس به خود یاد دهید که در مقابل اولین فوریت برای رفتن به دستشویی مقاومت کنید و تا زمانی که زمان رفتن به دستشویی بر اساس برنامه فرا نرسیده است به دستشویی نروید. بدین ترتیب زمان بین فواصل رفتن به دستشویی به چندین ساعت می رسد.
• تخلیه زمان دار به افرادی که مبتلا به بیماری هستند که باعث می شود سر وقت به دستشویی نروند مثل افراد معلول کمک می کند. در این کار فرد از یک برنامه زمانی برای رفتن به دستشویی استفاده می کند. در این روش هدف آموزش مقاومت در برابر ادرار نیست.
• تخلیه به موقع به فرد یاد می دهد که به خود زمان رفتن به دستشویی را یادآوری کند. هدف از این کار آگاهی دادن به افراد برای رفتن به موقع آنها به دستشویی است. افراد معمولا همزمان از تخلیه به موقع نیز استفاده می کنند.
• ورزش های تقویت عضلات کف لگن عضلات کف لگن را تقویت می کند, عضلاتی که به کنترل مثانه ارتباط دارند. پزشک شما به شما می آموزد که چگونه این تمرینات را انجام دهید.

محصولات جاذب مثل محافظ های کوچک که به لباس زیر یا پوشک پلاستیکی می چسبد. این محصولات شما را در برابر رویداد های ناگهانی حفاظت می کنند.بسیاری از آنها یک بار مصرف هستند اما شما می توانید انواع جاذب را خریداری کنید که میتوان آنها را شست و مجدد استفاده کرد.

اگر تغییرات رفتاری مؤثر واقع نشد, پزشک داروهایی را برای کمک به کنترل مثانه به شما تجویز خواهد کرد. شما میتوانید همزمان با تغییرات رفتاری از این دارو ها نیز استفاده کنید.

این دارو ها به کنترل حرکات عضلات خارج کننده ادرار کمک می کنند:

• داریفناسین (انابلکس)
• فسوترودین (توویاز)
• ایمیپرامین (توفرانیل)
• اکسی بوتین (دیتروپان, ژل ژلنیک, پچ ترانس درمال اکسی ترول)
• سولیفناسین ( وزیکیر)
• تولترودول (دترول)
• تروسپیوم (سانکتورا)

کمک های مکانیکی مثل:

• سوند: پزشک شما می تواند این لوله نازک انعطاف پذیر را وارد مثانه شما کند, از طریق این لوله ادرار از بدن خارج می شود و از سمت دیگر وارد مثانه می شود تا ادرار به آن بریزد.
• ضمیمه میزراه: یک لوله سخت نازک انعطاف پذیر که در میزراه قرار می گیرد و جلوی جریان ادرار را می گیرد.
• ظرف خارجی میزراه: یک پچ خود چسبنده که میتوانید آن را در محل خروجی ادرار قرار دهید.
• جراحی: زمانی که دیگر روش هایی درمانی بدون نتیجه باشد از روش جراحی استفاده می شود.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com