صرع خوش خیم رولاندیک (Ro landic) چیست؟

صرع خوش خیم رولاندیک یک نوع از انواع صرع است. در این نوع صرع صورت و برخی از اعضای تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند. این اختلال موجب به‌‎وجود آمدن برخی مشکلات برای کودکان می‌گردد.

این نوع صرع اغلب در دوره جوانی ناپدید می‌گردد.

چه کسانی دچار صرع خوش خیم رولاندیک می‌شوند؟

صرع خوش‌خیم رولاندیک ۱۵% انواع صرع کودکان را به خود اختصاص می‌دهد. به‌طور میانگین کودکان بین ۶ تا ۸ سال برای اولین بار حملات صرع خوش‌خیم رولاندیک را تجربه می‌کنند. عمدتاً بزرگ‌سالان تحت تأثیر این نوع صرع قرار نمی‎‌گیرند. این نوع صرع از آن جهت رولاندیک خوانده می‌شود که در ناحیه رولاندیک مغز اتفاق می‌افتد که کنترل صورت را بر عهده دارد. چون این تنها درگیری بخشی از مغز را موجب می‌گردد به آن تشنج پارشیال نیز می‌گویند. به صرع خوش‌خیم رولاندیک «صرع کودکان با درگیری‌ لوب مرکزی – آهیانه‌ای نیز می‌گویند که علت آن پدید آمدن موج‌های الکتریکی در این ناحیه است که در نوار مغز ثبت می‌گردد.

چه چیزی باعث صرع رولاندیک می‌گردد

هیچ کسی دقیقاً علّت صرع رولاندیک را نمی‌داند. امّا کودکانی دارای بستگان مبتلا بر صرع هستند، ممکن بیشتر این نوع و صرع را بروز می‌دهند.

بیشتر>> انواع تشنج های صرع و علائم آن

علایم صرع خوش‌خیم رولاندیک چیست؟

مانند تمام اشکال صرع‌ها صرع خوش‌خیم رولاندیک در نتیجه تشنج ایجاد می‌گردد که این تشنج‌ها به شکل متوسط و حتی شدید خودش را ظاهر می‌کند.

این علایم در صورت به اشکال گوناگون خودش را نشان می‌دهد.

1. جمع شدن صورت و گونه‌ها
2. احساس سوزش، خارشی، بی‌حسی، حسی غیری روی  صورت و زبان
3. مشکلات در  صحبت کردن
4. تراوش بزاق از دهان به علّت عدم کنترل عضلات صورت

در حدود یک نفر از هر دو کودک مبتلا به صرع خوش‌خیم رولاندیک تشنج‌ها از ناحیه رولاندیک به دیگر بخش‌های مغز انتشار پیدا می‌کند، وقتی این اتفاق افتاد، به آن تشنج عمومی ثانویه اتلاق می‌گردد. این نوع تشنج تونیک – کلونیک خوانده می‌شود که علایم آن برای فرد شاهد هشدار دهنده‌تر است:

1. بی‌پاسخی
2. تکان‌های شدید ریتمیک در تمام عضلات بدن
3. فشردن دندان ها بهم
4. احساس گیجی و مدهوشی به شکی که فرد آگاهی از موقعیت مکان – زمان را از دست می‌دهد.

صرع خوش‌خیم رولاندیک عمدتاً حین خواب اتفاق می‌افتد برای همین ممکن است، کسی متوجه آن نگردد، گاهاً این نوع صرع در پی جستجو والدین به دنبال سر و صداهایی که از اتاق کودکان‌شان به گوش می‌رسد و با دیدن تشنج، کشف می‌گردد.

برخی از کودکان مبتلا به صرع خوش‌خیم رولاندیک ممکن است دچار:

1. سختی در فراگیری و یادگیری
2. اختلالات رفتاری

باشد. این دسته از کودکان نیازمند توجه بیشتر و اقدامات درمانی بیشتر هستند.

چه نشانه‌هایی برای تشخیص صرع رولاندیک انجام می‌گردد

از آن‌جایی که اغلب شدت این تشنج‌ها خفیف است و یا در شب اتفاق می‌افتد، اکثراً کشف نشده باقی می‌ماند. اکثر والدین به تجربه یک خطر تونیک – کلونیک، کودک خود را نزدیک پزشک می‌برد، پزشک با جمع‌آوری اطلاعات از الگوی تشنج او و اطلاعات حاصله از تست‌های چندگانه به تشخیص می‌رسد….

1. نوار مغزی  با چسباندن چند حس‌گر به جمجمه سر و ثبت  امواج مغزی در طول چند آزمایش بدون درد نوار مغز به‌دست می‌آید. کودکان مبتلا به صرع رولاندیک الگوی خاصی را در نوار مغز خود نشان می‌دهند که به پزشک در تشخیص کمک می‌کند.
2. MRI  این اسکن در کودکان مبتلا به صرع رولاندیک نرمال است، انجام MRI اگر چه به علّت پر سر و صدا بودن استرس‌زا است، امّا بی‌خطر و مطمئن است.
3. آزمون‌های نورولوژیک: کودکان مبتلا به صرع رولاندیک عمدتاً آزمون‌های نرمال نورولوژیک دارند.

بیشتر>> علت صرع چیست و محرک های تشنج کدامند؟

درمان صرع خوش‌خیم رولاندیک

در این نوع صرع درمان نیازی نیست و اقدامات درمانی خاص توصیه نمی‌گردد تشنج‌ها  خفیف، بی‌ضرر و نادر هستند و با افزایش سن شرایط آن‌ها بهبود می‌یابد.کودکان که دچار هر یک از مشکلات زیر هستند، ممکن است از درمان سود ببرند.

1. یادگیری و فراگیری سخت
2. مشکلات تمرکزی و تفکری
3. مشکلات رفتاری
4. حملات تشنج در طول روز
5. تشنج‌های مداوم و مکرر

داروهای ضد تشنج هم‌چون Tegretol  «کاربامازپین» Trileptal «اکسکار بازپین»، eurontin «گابانپتین» اغلب برای صرع رولاندیک تجویز می‌گردد، در برخی مطالعات این درمان‌ها موجب کاهشی حملات تشنج تونیک – کلونیک شده امّا هم‌چنان تشنج‌ها به شکل حملات تغییر شکل در صورت بیماران باقی است.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com