راهنمای لکنت : روانی جنبه ای از تولید گفتار است که به پیوستگی ، سلاست ، سرعت و تقلا اشاره دارد. لکنت _ متداول ترین اختلال روانی _ وقفه هایی در روانی گفتار است که توسط تکرار ها (صداها، هجاها ، کلمات ، عبارات ) ، کشش صداها، قفل ها ، به میان اندازی ها و اصلاح ها مشخص شده است که ممکن است سرعت و ریتم گفتار را تحت تاثیر قرار دهد .
این ناروانی ها ممکن است با تنش های فیزیکی ، واکنش های منفی ، رفتارهای ثانویه و اجتناب از صداها ، کلمات یا موقعیت های گفتاری همراه شود . ( آشا ، ۱۹۹۳، یاروس ،۱۹۹۸، یاروس ۲۰۰۴)
کلاترینگ ، اختلال روانی دیگری است که توسط درک سریع گفتار و یا سرعت گفتاری غیرعادی مشخص شده است که در نتیجه موجب درهم شکستن وضوح گفتار و یا روانی می شود .
منشا لکنت عموما در دوران کودکی است . بیشتر کودکانی که لکنت می کنند ، حدود سن ۲ و نیم سالگی شروع به لکنت کرده اند . ( منسون ، ۲۰۰۷، یایری و آمبروس ۲۰۰۵، یاروس ، لاسالو کانتور ۱۹۹۸) . تقریبا ۹۵ درصد از کودکانی که لکنت می کنند قبل از سن ۵ سالگی شروع به لکنت کرده اند . ( یایری و آمبروس ۲۰۰۵ )
همه ی ناروانی های تولیدی گفتار که ممکن است شامل درنگ هایی مثل: مکث های بی صدا و به میان اندازی کلمات پر کننده (رنگش مثله قرمزه ) و پرکننده های غیر کلمه ( رنگش آه قرمزه ) باشد .
مثال های دیگر شامل تکرارهای کل کلمه ( اما اما من نمی خوام برم ) و تکرارها یا اصلاح عبارت ( این یه این یه مشکله ) . این ها عموما ناروانی های غیر لکنت در نظر گرفته می شوند ( آمبروس و یایری ۱۹۹۹ ، تومانوا ، کانتور ، لمبرت و والدن ، ۲۰۱۴) . زمانی که کودکی از تعداد بالایی از ناروانی های غیر لکنت استفاده می کند ، تشخیص افتراقی برای تمایز قایل شدن بین لکنت ، اجتناب و اختلال زبانی ، ضروری است .
ناروانی های شبه لکنت کمتر معمول ، ( یایری ۲۰۰۷) شامل تکرار هجاها ، صداها یا بخشی از کلمه ( به بَ بَ بَچه نگاه کن ) ، کشش ها ( سیب خوردم ( کشش صدای _س_ ) ) و قفل ها ( یعنی توقف های بی صدا یا غیر قابل شنیدن یا ناتوانی برای صداهای آغازین ) است . به علاوه در مقایسه با ناروانی های معمولی ، ناروانی های شبه لکنت معمولا با دیرش ها ، تلاش ها ، تنش ها یا تقلاهای بیش از حد متوسط ، همراه هستند . جنبه هایی که عامل درک شدت هستند شامل : بسامد و نوع لکنت و توانایی فردی که لکنت می کند برای برقراری ارتباط به طور مناسب ، است .
برخی از کودکان کوچکتر ، دوره ای از ناروانی های مفرط را طی می کنند که برای اکثریت این کودکان باقی نمی ماند . تخمین بهبودی از ۶.۳ درصد( ریلی ۲۰۱۳) تا ۴۷ درصد ( فریتزل ۱۹۷۶) تا ۸۹ درصد ( یایری و آمبروس ۱۹۹۲، ۱۹۹۹ ، یایری آمبروس پادن و ترونبرگ ۱۹۹۶) متنوع است .
این تغییر پذیری وسیع بهبودی ممکن است به دلیل فاکتورهایی مانند : راه هایی که اطلاعات جمع آوری شده است ( یعنی فرد، کلینیک یا اجتماع ) و سنی که در آن بهبودی مشخص شد، باشد . (ریلی ۲۰۱۳)
لکنت می تواند به میزان زیادی با مدرسه ، کار یا تعاملات اجتماعی تداخل داشته باشد ( یاروس و کواسال ۲۰۰۴) . کودکانی که لکنت می کنند ممکن است ترس یا اضطراب در مورد صحبت کردن ، ناامیدی یا خجالت و تلاش برای صحبت کردن را گزارش کنند . ( ازراتی ویناکور ، پلاتزکی و یایری ۲۰۰۱ ) کودکانی که لکنت می کنند ممکن است هم چنین در معرض خطر تجربه ی قلدری باشند ( بلود و بلود ۲۰۰۴، داویس ، هاول و کوک ۲۰۰۲ ، لانجوین ، بورتنیک ، هامر و ویب ۱۹۹۸)
لکنت می تواند با سایر اختلال ها مثل اختلال های صدای گفتاری ( اس تی .لوییس و هینزمان ۱۹۸۸، ولک ، ادرواردو کانتور ۱۹۹۳) ناتوانی های ذهنی (هیلی ، رِید و دوناهر ۲۰۰۵)، و اختلال های زبانی ( انتورو ، کانتور و لیپسی ۲۰۱۱) همراه باشد . برای مثال اگرچه شواهد اصولی کمی ناروانی را در اختلال طیف اتیسم توصیف می کند ، افزایش تعداد گزارش های موردی هم ناروانی های شبه لکنت و هم ناروانی های غیر لکنت _ناروانی های معمولی _ ( اسکالر اسکات ، تتنووسکی ، فلیتز ، یاروس ۲۰۱۴ ) و ناروانی های غیر طبیعی که علاوه بر این از طریق ویژگی های غیرمعمول تشخیص داده می شود ( مثله تکرار بخش های پایانی کلمات ) را نشان می دهند .( پاول ، ۲۰۰۵ ، شرایبرگ ۲۰۰۱ ، سیسکین و واسیلوس ۲۰۱۴ )
ترجمه از : ریحانه زرجینی – آسیب شناس گفتار و زبان
منابع : انجمن گفتار – زبان – شنوایی آمریکا / http://www.asha.org/PRPSpecificTopic.aspx?folderide=8589935336§ion=Overview / www.airanslp.ir / @AiranStutteringTeam