تست بارداری در منزل

در تست بارداری در منزل هورمون حاملگی به نام hCG در نمونه ادرار بررسی می شود. سطوح بالای hCG در دوران بارداری ساخته می شود. این تست ها نتایج مشابه تست های ادراری مطب دارند اگر ضوابط انجام آن ها رعایت شده باشد.

در زمانی که خانمی باردار می شود، تخمک معمولا با اسپرم در لوله فالوپ لقاح یافته. در مدت ۹ روز پس از باروری، تخمک به سمت رحم می رود تا لانه گزینی انجام دهد. در این زمان جفت شروع به نمو می کند و hCG می سازد. مقداری از این هورمون از ادرار دفع می شود. در اولین هفته های بارداری، مقدار این هورمون در ادرار بالا می رود و  هر ۲ الی ۳ روز دو برابر می شود.

دو نوع تست بارداری اصلی در منزل داریم که عبارتند از:

• شایع ترین تست، تست نوار ادراری است. در این تست اگر در ادرار hCG وجود داشته باشد، رنگ ادرار تغییر می کند و این به معنی بارداری است.
• تست دومی هم وجود دارد که ادرار در ظرفی جمع می شود و پس از بررسی های انجام شده تغییر رنگ ادرار نشان دهنده ی وجود hCG است.

بهترین ادرار جمع آوری شده مربوط به صبح است و معمولا نتایج درستی را نشان می دهد.

صحت تست بارداری در منزل در همه ی زنان متفاوت است، به علت این که:

• روزهای چرخه ی قاعدگی زنان و تخمک گذاری در هر ماه متغیر است.
• روز دقیق لانه گزینی تخمک بارور مشخص نیست.
• شدت حساسیت کیت های تست بارداری در منزل به هورمون بارداری متغیر است.

مواردی که باید به آن ها توجه کرد:

• بررسی تاریخ انقضای کیت ها.
• کیت ها را در محل گفته شده نگهداری کنید، در فریزر یا محل سرد و خنک.
• پیش از استفاده از هر کیت به توصیه های درج شده بر روی آن دقت کنید. ممکن است محدودیت های غذایی یا فعالیت بدنی درج شده باشد.

عوامل اثرگذار بر این تست:

• انجام تست در مراحل بسیار اولیه بارداری که ممکن است سطح هورمون بارداری کم باشد. به آن منفی کاذب می گویند.
• برخی موارد ممکن است نتایج مثبت کاذب بدهد ولی بارداری وجود نداشته باشد.
• برخی داروها مثل کلرپرومازین و یا متادون.
• داروهای بارداری که ممکن است دارای این هورمون باشند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com