اسکلروزیس چندگانه (MS) برای هرفردی که این بیماری را دارد متفاوت است. نشانه هایی را که به وجود می آورد و زمانی که تشدید می شوند نه تنها بین افراد بلکه در طول زندگی فرد متنوع است. این یعنی پزشکان به سختی می توانند فرد مبتلا به چنین وضعیتی را تشخیص دهند. ممکن است بگویند “احتمالا” ام اس دارید. در این مطلب به این پرسش پاسخ می دهیم : چگونه ام اس در طول زمان تغییر می کند؟
تشخیص های شما بر اساس نشانه هایی است که دارید، چطور و چگونه تشدید و بیشتر می شوند، کدامیک از عملکردهای بدن شما را مختل می کنند، راهی وجود ندارد تا پیش بینی کنیم چطور شرایط شما در طول زمان تغییر می کند، اما زمانیکه پزشک شما نشانه های بیشتری در مورد نوع ام اس شما به دست می اورد، می توانید ایده ی مشخصی از این داشته باشید که چگونه در سال های اتی روی شما اثر می گذارد.
شیوه ای که بیماری تغییر می کند و بدتر می شود برای هر چهار نوع ام اس متفاوت است:
ام اس عود کننده – بهبود یابنده: افرادی که این نوع را دارند، زمانیکه نشانه هایشان بدتر می شود حملاتی دارند که به ان عود می گویند، و دیگر به طور کامل یا نسبی بهبود نمی یابند. این تشدید ها در طول روزها یا هفته ها تغییر میکند. بهبود از یک حمله هفته ها و گاهی ماه ها طول می کشد اما نشانه ها در طول این زمان بدتر نمی شود. خیلی از افراد زمانی که برای اولین تشخیص داده می شوند این نشانه ها را دارند.
ام اس اولیه – پیشرونده: در این نوع، نشانه ها کم کم بدون عود یا بهبودی بدتر می شوند. در حدود ۱۵ درصد از افراد این نوع را دارند، اما در بیشتر افراد بعد از ۴۰ سالگی دیده می شود.
ام اس ثانویه – پیشرونده: افرادی که این نوع را دارند معمولا با نوع عود کننده-بهبود یابنده شروع می شوند. در طول زمان، امد و شد نشانه ها متوقف می شود و بدتر می شوند. تغییر می تواند خیلی زود بعد از ظاهر شدن نشانه ی ام س اتفاق افتد، یا ممکن است سال ها و دهه ها طول بکشد.
ام اس عود کننده – پیشرونده: این نوع کمتر معمول است. نشانه ها مداوما بدتر می شوند، اما افراد تشدیدهایی دارند که می توان با بهبود همراه باشد یا نباشد. در ابتدا، افرادی که این نوع را دارند به نظر می اید ام اس پیشرونده ی اولیه دارند.
یک عود واقعی زمانی شروع می شود که عصب ها در مغز و نخاع بدتر می شوند. سپس، عصب ها پوششی را به نام ملین ان ها را حفاظت می کند از دست می دهند. در عوض پلاکی اطراف ان ها شکل می گیرد.
یک پلاک در مغز و نخاع می تواند سیگنال های الکتریکی را که عصب ها باز و بسته می کند تغییر دهد. ان ها می توانند بدتر شوند، مختل شوند و یا متوقف شوند. ان تغییرات سیگنالی باعث نشانه های ام اس می شود. یک مثال از شدت ام اس می تواند پی اماس بینایی، التهاب عصب متصل کننده ی چشم و مغز باشد، که بینایی را سخت تر می کند.
این شدت ها می تواند معمولی باشد و باعث مشکلات جدی نشود، یا می تواند شدید باشد و زندگی روزمره را اسیب بزند. ان ها معمولا چند روز تا هفته طول می کشند اگرچه برخی می توانن ماه ها باشند.
داروهایی که به ان ها کورتیکواستروئید می گویند می توانند باعث عود بیماری شوند. این داروها التهاب را کاهش می دهند. اگر در بازه ی زمانی کوتاهی ان ها را مصرف کنید، می توانند تشدیدها را کمتر و کوتاه تر کنند.
گاهی یک نشانه ی تشدید ربطی به بیماری ندارد، اما ممکن است به این علت روی دهد که چیزی در شرایط شما بدتر شده است، مانند تب، عفونت، یا هوای گرم. به این شبه عود می گوییم. مثلا، برخی نشانه ها در طول زمان استرس یا فشار بدتر می شود.
این وقفه به این معنا نیست که تمام نشانه های ام اس نابود شده اند. در عوض، شما بیشتر به حالتی برمی گردید که قبل از اخرین عود بوده اید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com